Wilq Superbohater

Jest zabawnie, ale też męcząco przez natłok tekstu.

Jest zabawnie, ale też męcząco przez natłok tekstu.

Tęskniliście? Też tęskniłem. Wracamy do omawiania kolejnych dzieł. Powróciłem do pierwszych zeszytów z Wilqem (gdyż nie miałem okazji czytać) - superbohatera z Opola. Wulgarny heros z krzywym nosem ma żółwia o imieniu Maciuś. Kumpluje się z antybohaterem i z jakimś menem, który wali niezrozumiałymi żartami. W nocy ściga przestępców, za dnia pracuje w agencji reklamowej. Popkulturowa zabawa dla osób, którym nie przeszkadza mocne słownictwo (dużo przeklinają),nie gardzą gwarą opolską, śmieją się z niepoprawnych żarcików (m.in. o dewastacji polityków z ambitnymi planami). Przede wszystkim zgrywa z patetycznych komiksów amerykańskich - Wilq jest przeciwieństwem mitycznego bohatera. Pije wódę, potrafi ukraść ciasto truskawkowe z wesela, a kumplów ma za buców. Niezachwiana klasyka mainstremowego komiksu, który podbił listę sprzedaży. Tutaj zebrane w formie krótkich epizodów, które z czasem będą pełnometrażowe. Część żartów raczej się zdewaluowała. Część jest po prostu chamska i bluźniercza językowo. Lecz znalazły się, doprawdy, zabawne momenty, jak przeciwnik Wilq-a - ponoć zachorował, więc odwołał walkę na kolejny rok (świetna kpina z antagonistów). Poza tym, jak nie docenić pomysły, że żółwik Maciuś ma szotgana, dachówki przemawiają ludzkim głosem, a gwiazda filmowa robi za statystę. Jest zabawnie, jest wulgarnie, jest odważnie. Kultowa pozycja z mankamentami, która z odcinka na odcinek powinna nabrać rozpędu.

Tęskniliście? Też tęskniłem. Wracamy do omawiania kolejnych dzieł. Powróciłem do pierwszych zeszytów z Wilqem (gdyż nie miałem okazji czytać) - superbohatera z Opola. Wulgarny heros z krzywym nosem ma żółwia o imieniu Maciuś. Kumpluje się z antybohaterem i z jakimś menem, który wali niezrozumiałymi żartami. W nocy ściga przestępców, za dnia pracuje w agencji reklamowej....

Przypadkiem wpadł mi w ręce ten komiks i porwał mnie swoim absurdalnym światem, humorem, przedziwnymi postaciami, ktoś pisał że to wbrew pozorom inteligentny i mądry komiks - zgadzam się w pełni.

Przypadkiem wpadł mi w ręce ten komiks i porwał mnie swoim absurdalnym światem, humorem, przedziwnymi postaciami, ktoś pisał że to wbrew pozorom inteligentny i mądry komiks - zgadzam się w pełni.

Komiks pierwsza klasa!

Tak na marginesie, dziwne, że na tym poziomie cyfryzacji nie ma jeszcze w Polsce sklepu online, który oferowałby komiksy w wersji cyfrowej...

Komiks pierwsza klasa!

Tak na marginesie, dziwne, że na tym poziomie cyfryzacji nie ma jeszcze w Polsce sklepu online, który oferowałby komiksy w wersji cyfrowej...

Co prawda nie do końca rozumiem ten typ humoru, ale odniesienia muzyczne zacne :)

Co prawda nie do końca rozumiem ten typ humoru, ale odniesienia muzyczne zacne :)

Boże, jakie to genialne...
Kreska co prawda przypomina momentami moje bazgroły z gimnazjum, ale humor jest przedni. Ba, jest wręcz zacny!
Wilq to bohater na miarę naszych czasów. I polskiej rzeczywistości. Coś pięknego, muszę dorwać kolejne części.
Polecam!

Boże, jakie to genialne...
Kreska co prawda przypomina momentami moje bazgroły z gimnazjum, ale humor jest przedni. Ba, jest wręcz zacny!
Wilq to bohater na miarę naszych czasów. I polskiej rzeczywistości. Coś pięknego, muszę dorwać kolejne części.
Polecam!

Wilq to jedyny i słuszny polski super (anty?) bohater. Heros na miarę naszego kraju. Brak wyraźniej granicy pomiędzy nim, a tymi złymi (m.in. dachówkami, trójpalczastą dłonią z cista itp) tylko podkreśla jego superbohaterstwo. I co z tego, że przekleństwa służą mu za synonimy, a dziwaczne powiedzonka (Ciebie o coś prosić, to jak h... trawę kosić) wywołują uśmiech na twarzach nawet tych przeciwników, którzy wiecznie się uśmiechają?

Pierwszy tom Wilqa (Wilq nazywa się Wilq, bo podoba mu się nazwa, ale nosi na sobie znak żuffa) to zbiór w większości znanych z Prosuktu historyjek. Nie zabrakło też nowych rzeczy, ale trochę ich, jak na mój gust za mało. Szczególnie, że znakomite wrażenie psuje Wyprawa na ciemną stronę słońca.

Całość narysowana jest jak okładka, czyli jakby Minkiewicz rysować nie umiał. To zabieg celowy, satyryczny, Minkiewicz (którego znamy też jako Barta Softę) ilustratorem jest dobrym, ale - co zakrawa na ironię - bardziej podobają mi się wilqowe rysunki, niż choćby Straine.

I cóż tu więcej dodać. Wbrew pozorom to komiks mądry, inteligentny. Ostra satyra na popkulturę i środowiska komiksowe, a także nasze realia.

Trudno więc nie polecić go tym, którzy cenią sobie rodzimą twórczość i nie boją się ostrych tekstów.

Wilq to jedyny i słuszny polski super (anty?) bohater. Heros na miarę naszego kraju. Brak wyraźniej granicy pomiędzy nim, a tymi złymi (m.in. dachówkami, trójpalczastą dłonią z cista itp) tylko podkreśla jego superbohaterstwo. I co z tego, że przekleństwa służą mu za synonimy, a dziwaczne powiedzonka (Ciebie o coś prosić, to jak h... trawę kosić) wywołują uśmiech na...