Elka

Książka stanowi pierwszą część cyklu.
Elka mieszka w Polsce, a jej matka w Anglii, w mieście uniwersyteckim. Mimo dzielącej je odległości na bieżąco się kontaktują i wymieniają wiadomościami. Jednak pewnego dnia Lena przestaje się odzywać a Elka zupełnie nie wie co o tym sądzić. Gdy kolejne próby kontaktu z mamą kończą się niepowodzeniem Elka postanawia pojechać do Anglii i rozeznać sytuację. Co odkryje Elka?

Jest to moja pierwsza książka autorki i nie wiem czy pokuszę się o przeczytanie kolejnych części cyklu.. Książka porusza ważny wątek jednak mnie do końca nie porwała. Nie wciągnął mnie styl autorki. Za dużo było wątków pobocznych nic nie wnoszących do całości. Najzwyczajniej w niektórych momentach wiało nudą i nie chciało się czytać.
Całość oceniam na 5 pkt.

Książka stanowi pierwszą część cyklu.
Elka mieszka w Polsce, a jej matka w Anglii, w mieście uniwersyteckim. Mimo dzielącej je odległości na bieżąco się kontaktują i wymieniają wiadomościami. Jednak pewnego dnia Lena przestaje się odzywać a Elka zupełnie nie wie co o tym sądzić. Gdy kolejne próby kontaktu z mamą kończą się niepowodzeniem Elka postanawia pojechać do Anglii...

Elka – Ada Johnson

Twórczość, a zatem styl pisania autorki znam niemal od początków jej kariery. Lubię jej twórczość.
Nowy tytuł, wydany w Wydawnictwie Videograf, pt.: „Krótsze ramię trójkąta – Elka” sugerował mi lekką treść obyczajową, być może romans? Do tego okładka, na której radosna młoda kobieta przeciąga się leżąc na śniegu. Zajrzałam jednak do opisu na tylnej części książki i już w pełni zaintrygowana, otworzyłam wolumin.
Normalne, wydawałoby się poukładane i szczęśliwe życie tytułowej Elki owszem, przepełnia ją spokojem i pewnością, że drobne przeciwności losu jest w stanie pokonać wraz z mężem, Dominikiem, niemniej …
Ich rodzina to dwoje dzieci, chmurny podlotek Małgorzata, oraz wrażliwy o sportowych zapędach, Patryk. Wszyscy mają swoje lepsze i gorsze dni, ale kochają się i wspierają, jak tylko potrafią. Rodzina nie byłaby pełna, gdyby nie dziadkowie. Babcia Lena oraz dziadek Adam mają swoje za uszami. Dziadek od lat biega za przysłowiowymi spódniczkami, taki ma charakter, z którym nie do końca zgadzała się żona, Lena, oraz córka, Elka.
Natomiast spokojna, ale oczekująca czułości i zrozumienia Lena, rzuca w końcu swego męża, nie dając mu jednak rozwodu. Kobieta wyjeżdża za granicę i tam poznaje Oliviera. Angielskiego gentelmana, z którym zaznaje prawdziwego spokoju i szczęścia. Sielanka, nieprawdaż?
Akcja powieści toczy się żwawo, aczkolwiek gładko. Bez specjalnych wybojów. Bohaterowie mają zróżnicowane temperamenty, przyzwyczajenia, powiedzonka. Przystają do szablonowych postaci środowiska. Aż w pewnym momencie wybucha „bomba”! I tę wiadomość odkrywa Elka. Poukładany świat wali się pod wpływem rdzy, która wyżera podstawę rodzinnego szczęścia.
Jak reagują poszczególni bohaterowie na złą wiadomość, jak radzą sobie z traumą, bólem, stresem? Czy potrafią się wspierać? Czy z wyrozumiałością patrzą na siebie i wyciągają do siebie pomocne dłonie?
Koniecznie musisz sięgnąć po tę powieść i sam się o tym przekonać.
Autorka, mimo zafundowanych czytelnikowi emocjonalnych trudności, prowadzi opowieść gładko, niejednokrotnie z humorem. Czytelnik wyczuwa swoistą lekkość w przekazie. Ada Johnson oddaje każdemu z bohaterów doskonałą umiejętność żonglowania słowami. Wartości językowe powieści są niezaprzeczalne. Żywa dyskusja, wartkie wypowiedzi czy argumentacja asymiluje się z postaciami tak dobrze, iż pozwala czytelnikowi „widzieć” przedstawione postaci i w pełni im sekundować lub niektóre z nich, potępiać. Czytelnik ma ochotę zająć własne stanowisko, wypowiedzieć się, pragnie uczestniczyć w toczących się dyskusjach, jakby chciał zaznaczyć swą obecność w rozmowie bohaterów powieści.
To niezwykły dar autorki.
Taka niby zwykła wypowiedź – to w kwestii humoru- ale…
„Ty to mówisz na serio?! Przecież Justyna spała w pokoju obok! Chciałeś zafundować zdradzonej, opuszczonej kobiecie sesję dźwiękową złożoną z pojękiwań i skrzypiącego łóżka?!”
Ten krótki fragment rozbawił mnie, a podobnych „smaczków’ jest znacznie więcej w powieści.
Autorka często wprowadza czytelnika w nostalgiczne obrazy i przemyślenia.
„Zaparkował na ulicy tuż pod zabytkową latarnią, która swoim mlecznym światłem rozjaśniała rzednący mrok zimowej nocy, wspierając tym samym niemrawy poranek.”
Ciepło pisze o parze dwojga ludzi: ”Mama i Oliver tworzyli taką piękną parę, wręcz doskonałą. Ona była przy nim szczęśliwa i bezpieczna, bo wiedziała, że nigdy nie byłby w stanie wyrządzić jej świadomie żadnej krzywdy, a on puchł z miłości i dumy, bo takiej kobiety jak Lena to on nie znał. Nawet nie myślał, że takie jeszcze istnieją – równie piękne w środku, co na zewnątrz.”
Niby potocznie, ale jednak inaczej.
Wartości, które przekazuje nam autorka są ponadczasowe, bo rodzinne. Mowa tu o miłości, ale także o zdradzie, mowa o odpowiedzialności, ale również o odstępstwach, które prowadzą… no właśnie. O tym już musisz się czytelniku przekonać sam. Zachęcam serdecznie, ponieważ moim zdaniem warto.

Elka – Ada Johnson

Twórczość, a zatem styl pisania autorki znam niemal od początków jej kariery. Lubię jej twórczość.
Nowy tytuł, wydany w Wydawnictwie Videograf, pt.: „Krótsze ramię trójkąta – Elka” sugerował mi lekką treść obyczajową, być może romans? Do tego okładka, na której radosna młoda kobieta przeciąga się leżąc na śniegu. Zajrzałam jednak do opisu na tylnej...

Przyznam szczerze, ze ciézko mi ocenic tom 1 szy ,,Trójkata''. Nie czytam czesto ,,obyczajówek'', moze stád nie do konca sié polubilam z ksiázkami tej autorki. Zaczélo sie od Dziewuch, mam wrazenie, ze Ada Johnson ma coraz lepszy warsztat literacki, mozemy oczekiwac od Niej jeszcze wielu wartosciowych lektur. Jesli zas chodzi o Elké, czy to jest ksiázka o tytulowej bohaterce i Jej rozterkach, czy o Mamie -Pani Lenie, a moze o Dominiku, lub Bartku? Za duzo tych postaci, za duzo wátków,co prawda krótkich. Jak na wspolczesná lekturé nie zabraklo zas seksu i przeklinania, ale jakos tak delikatnie i to duzy plus. Kilka smiesznych sytuacji tez sie przytrafilo. Pani czytajáca Dorota idealnie wpasowala sie z glosem i intonacjá, dziéki temu ksiázka faktycznie miala cieply klimat. Ot mozna przeczytac, gdy szukamy lekkiej pozycji, czy cos zostanie w glowie na dluzej, nie wiem. Mi zabraklo tu glównego, dominujácego tematu., czy mial nim byc romans ,,trójkatny'' jak sugeruje tytul, czy zabraklo ,,mocniejszego pociagniécia'' choroby. Wyszedl troche misz masz, ale jak juz wspomnialam dosc przyjemny.

Przyznam szczerze, ze ciézko mi ocenic tom 1 szy ,,Trójkata''. Nie czytam czesto ,,obyczajówek'', moze stád nie do konca sié polubilam z ksiázkami tej autorki. Zaczélo sie od Dziewuch, mam wrazenie, ze Ada Johnson ma coraz lepszy warsztat literacki, mozemy oczekiwac od Niej jeszcze wielu wartosciowych lektur. Jesli zas chodzi o Elké, czy to jest ksiázka o tytulowej...

To książka o życiu. Kropka. Czasami trzeba usiąść i przeczytać... a potem podumać.

To książka o życiu. Kropka. Czasami trzeba usiąść i przeczytać... a potem podumać.

Moje pierwsze spotkanie z autorka i chyba nie ostatnie. Książka bardzo fajnie napisana, od pierwszych stron spodobał mi się styl pisania autorki. Pełna ciepła, humoru,trochę smutna i jest psiak a ja lubię kiedy w rodzinie jest zwierzak :) Zaraz zabieram się za część drugą. POLECAM !

Moje pierwsze spotkanie z autorka i chyba nie ostatnie. Książka bardzo fajnie napisana, od pierwszych stron spodobał mi się styl pisania autorki. Pełna ciepła, humoru,trochę smutna i jest psiak a ja lubię kiedy w rodzinie jest zwierzak :) Zaraz zabieram się za część drugą. POLECAM !

Bardzo ciekawa obyczajówka. Prosto i lekko napisana. Wciągnęła mnie od pierwszej strony.
Autorka udowodniła, że dobra historia nie zawsze musi być zagmatwana i okraszona ozdobnikami.
Polecam!

Bardzo ciekawa obyczajówka. Prosto i lekko napisana. Wciągnęła mnie od pierwszej strony.
Autorka udowodniła, że dobra historia nie zawsze musi być zagmatwana i okraszona ozdobnikami.
Polecam!

Elka prowadzi normalne życie- ukochany mąż, kłócące się dzieciaki, praca, wysłuchiwanie narzekań koleżanek... Jest też bardzo związana ze swoją mamą, mieszkającą w Anglii Leną . Kiedy nagle kontakt z mamą się urywa, nie odbiera telefonów od córki, Elka jest poważnie zaniepokojona. Co stoi za milczeniem Leny? Przekonajcie się sami...
Książka zaczyna się spokojnie - ot zwyczajne życie kobiety po trzydziestce, małe rodzinne przepychanki, problemy dnia codziennego. Ale potem nie jest już tak kolorowo. Pojawia się ona - nieuleczalną choroba w rodzinie, która wpływa na życie wszystkich jej członków. Pięknie napisana opowieść o oswajaniu się z chorobą, o walce o każdy następny "normalny" dzień . Zawiera dużo życiowych prawd, porusza, skłania do refleksji. Podoba mi się sposób, w jaki Autorka wykreowała bohaterów. Są prawdziwi, niedoskonali, budzą sympatię. Trzymałam za nich kciuki, podziwiałam, współczułam... Przeczytałam ją w jeden wieczór - tak mnie wciągnęła. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Ady Johnson - ale z pewnością nie ostatnie. Już czekam na kontynuację "Krótszego ramienia trójkąta" - pełna obaw o losy bohaterów.

Elka prowadzi normalne życie- ukochany mąż, kłócące się dzieciaki, praca, wysłuchiwanie narzekań koleżanek... Jest też bardzo związana ze swoją mamą, mieszkającą w Anglii Leną . Kiedy nagle kontakt z mamą się urywa, nie odbiera telefonów od córki, Elka jest poważnie zaniepokojona. Co stoi za milczeniem Leny? Przekonajcie się sami...
Książka zaczyna się spokojnie - ot...

Jaka musi być powieść obyczajowa, by ktoś, kto rzadko sięga po ten gatunek, nie tylko przeczytał ją z przyjemnością ale i entuzjastycznie przyjął propozycję patronowania jej kontunuacji? Otóż musi być prawdziwa, jak "Elka" Ady Johnson. Prawdziwie codzienna i wyjątkowa, zabawna i poruszająca, babska i uniwersalna, bo takie jest życie - nierówne, wyboiste, zaskakujące i poniewierające ufnymi sercami. Piękne i okrutne - trochę jak długie, a trochę jak krótkie ramię trójkąta.

Życie łagodne, pogodne i poukładane nie lubi statyki. Kombinuje, łamie odcinki, wyrywa dziury w nowych spodniach. Stawia na drodze niechciane oczarowania, choroby i wizje utraty bliskich. Kreuje nieporozumienia, które zagnają nas za morze i z powrotem. Zamiast listy marzeń, każą spełniać ostatnie życzenia, zamiast wiary w moc uczuć, każą płakać nad ich niestałością.

Piękne związki Elki, jej mamy, przyjaciółek i krewnych są niczym makatka nad rodzinnym stołem. A nam przychodzi patrzeć jak ona się pruje pod wpływem wyroków, zdrad, kłamstw i szarpaniny o moralne zwycięstwo. Na szczęście autorka pozostawia nam trwałe matczyne uczucia, kobiece wsparcie i ufność w przyklepane w urzędzie obietnice. Odbiera nadzieję ale uczy akceptacji, przedkłada świadomość nad uleganie pokusom. Tylko, czy część pozornych pewniaków nie jest "na chwilę" albo "na razie"? Czy naprawdę kończymy wielkim spojojem a ciąg dalszy radośnie nastąpi? Kilka wątków "Elki" każe w to wątpić...

Niby zwykła obyczajówka, a spisana żywo i emocjonalnie. Niby rodzinna opowieść jakich wiele, a ma się wrażenie bycia uczestnikiem każdego ze spotkań. Razem się uśmiechamy i ronimy łezkę, razem wietrzymy podstęp, wybuchamy śmiechem i opadamy w żałobie na kolana.
Niezwykle czuły ale i energiczny jest pierwszy tom dylogii. Jaki będzie "Dominik"? O tym ciąg dalszy nastąpi. Tymczasem szczerze polecam "Elkę", dobrze spędza się z nią czas - czas prawdziwy, emocjonujący, wymuszający wzruszenia i kiwanie głową nad smutnumi prawdami.

Katarzyna
we współpracy z Wydawnictwem Videograf

Jaka musi być powieść obyczajowa, by ktoś, kto rzadko sięga po ten gatunek, nie tylko przeczytał ją z przyjemnością ale i entuzjastycznie przyjął propozycję patronowania jej kontunuacji? Otóż musi być prawdziwa, jak "Elka" Ady Johnson. Prawdziwie codzienna i wyjątkowa, zabawna i poruszająca, babska i uniwersalna, bo takie jest życie - nierówne, wyboiste, zaskakujące i...

#współpracareklamowa

"Elka. Krótsze ramię trójkąta. Tom1" Ada Johnson
Wydawnictwo: Videograf
Premiera: 22.o6.2o23

Elka ma bardzo dobre kontak ze swoją matką. Chodź mieszkają zdala od siebie często ze sobą rozmawiają. Pewnego dnia niespodziewanie jej rodzicielka mocno ogranicza rozmowy z nią. Zaniepokojona Elka postanawia odwiedzić matke w Anglii, jednak nie zastaje tam jej.

Dlaczego matka Elki ograniczyła z nią kontakt? Gdzie przebywa kobieta?

"Elka. Krótsze ramię trójkąta" to ciekawa i wzruszająca fabuła. Akcja jest dość powolna ale czyta się ją przyjemnie.
Początkowo książka ta wydawała mi sie lekką historią jednak okazało się, że zawiera ona w sobie wątek choroby najbliższej osoby. Choroby która niszczy życie nie tylko chorującego ale również jego najbliższych.

Chodz nie do końca mogłam wdrożyć się w tą książkę to jej życiowa historia na tyle mnie zainteresowała, że czytałam ja z ciekawością. "Elka" zawiera w sobie również wiele emocji. Razem z bohaterami przeżywałam je wszystkie. Przeżywałam ją tym bardziej, że ta historia może spotkać każdego z nam. A nie chciałabym znaleźć się na miejscu Elki ani jej matki.

Bohaterowie taj książki byli dobrze wykreowani. Byli autentyczni. Postać głównej bohaterki mi imponowała.
Eli było ciężko pogodzić się wiadomością która na nią spadła. Ja sama nie wiem jakbym sobie z nią poradziła. Ale ona była silna i sobie z nią poradziła.

"Elka. Krótsze ramię trójkąta"
to wartościowa książka. Czyta się ją szybko, a historia bohaterów wciąga. Polecam wam ją poznać a za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu

#współpracareklamowa

"Elka. Krótsze ramię trójkąta. Tom1" Ada Johnson
Wydawnictwo: Videograf
Premiera: 22.o6.2o23

Elka ma bardzo dobre kontak ze swoją matką. Chodź mieszkają zdala od siebie często ze sobą rozmawiają. Pewnego dnia niespodziewanie jej rodzicielka mocno ogranicza rozmowy z nią. Zaniepokojona Elka postanawia odwiedzić matke w Anglii, jednak nie zastaje tam...

Krótsze ramię trójkąta.Elka Ady Johnson to bardzo niebezpieczna książka. Zaczyna się niewinnie, ot zwyczajna historia jakich wiele. Ale nie ze mną takie numery. Już po przeczytaniu kilku zdań, wiedziałam, że to jedna z tych książek, które podstępnie wabią biednego człowieka – niczym syreni śpiew marynarzy, obiecując lekką i przyjemną lekturę, którą można przerwać w każdej chwili. Nic z tych rzeczy. Gdy tylko weźmiecie Elkę do ręki ta przyklei się do niej podstępnie i nie pozwoli się odłożyć, dopóki nie wybrzmi ostatnia kropka. Nieważne, że ciasto w piekarniku, że kot głodny i domaga się obiadu, nieważne, że trzeba iść do pracy zarobić na obiad dla kota. Gdy nieopatrznie otworzycie Elkę, to przepadło. Historia wciągnie za włosy i ciśnie w sam środek wydarzeń, po czym bez uprzedzenia chwyci za serce i będzie ściskać dotąd, aż wydusi wszystkie emocje. Absolutnie wszystkie, do ostatniej łzy. Bo taka jest ta Elka, szczerze i prosto opowiada o tym, co w życiu jest najważniejsze. I nie bierze jeńców.

Krótsze ramię trójkąta.Elka Ady Johnson to bardzo niebezpieczna książka. Zaczyna się niewinnie, ot zwyczajna historia jakich wiele. Ale nie ze mną takie numery. Już po przeczytaniu kilku zdań, wiedziałam, że to jedna z tych książek, które podstępnie wabią biednego człowieka – niczym syreni śpiew marynarzy, obiecując lekką i przyjemną lekturę, którą można przerwać w każdej...