Moje dni w antykwariacie Morisaki

Ciepła, cozy historia, ale miejscami nudnawa.

Ciepła, cozy historia, ale miejscami nudnawa.

Nabrałem się na ten antykwariat w tytule. Pomyślałem, że książka z antykwariatem nie może być zła. Na dodatek szczypta japońskiej egzotyki, będzie dobrze, pomyślałem. I dostałem pensjonarski, niemal w dziewiętnastowiecznym stylu, romans, pomieszany z dydaktycznym banałem na temat wartościowego życia à la Coelho. Warsztat prosty, niemal szkolny, narracja pretensjonalna, infantylnie poważna. Na dodatek bywa zwyczajnie głupkowato. Sporo lokalnych odmian Mary Sue i Garych Stu.

Banał, sztampa, miałkość. Dla egzaltowanych trzynastolatek.

Wysłuchałem w dość adekwatnej interpretacji Aleksandry Zawadzkiej.
1/10

Nabrałem się na ten antykwariat w tytule. Pomyślałem, że książka z antykwariatem nie może być zła. Na dodatek szczypta japońskiej egzotyki, będzie dobrze, pomyślałem. I dostałem pensjonarski, niemal w dziewiętnastowiecznym stylu, romans, pomieszany z dydaktycznym banałem na temat wartościowego życia à la Coelho. Warsztat prosty, niemal szkolny, narracja pretensjonalna,...

Bardzo ciepła historia o tym jak można szukać swojego miejsca w świecie i pogodzeniu się z losem. Prosta ale dla mnie jest to coś więcej niż "książka kocyk" bo dała mi jakiś spokój w sercu po którym czuję że łatwiej mi będzie zaakceptować trudności w życiu.
Jedyne co mi bardziej przeszkadzało w tej książce to przeskok w połowie na historię o cioci Takako. Nie spodziewałam się tego przejścia i czułam że przez to gubię informacje o relacjach innych bohaterów co mi przeszkadzało nawet jeśli jako całość ta zmiana klimatu wyszła na plus.

Bardzo ciepła historia o tym jak można szukać swojego miejsca w świecie i pogodzeniu się z losem. Prosta ale dla mnie jest to coś więcej niż "książka kocyk" bo dała mi jakiś spokój w sercu po którym czuję że łatwiej mi będzie zaakceptować trudności w życiu.
Jedyne co mi bardziej przeszkadzało w tej książce to przeskok w połowie na historię o cioci Takako. Nie spodziewałam...

Na pierwszy rzut oka antykwariat Morisaki to miejsce niepozorne, znajdują się w nim niezliczone ilości książek wydanych przed II wojną światową, unosi się lekki zapaszek pleśni i nie ma zbyt wielu klientów, a właściciel jest jakby z innego świata. Takako w tym na pozór nieciekawym dla siebie świecie odnajduje swoją drogę życiową po nieszczęśliwe zakończonym związku i utracie pracy, odkrywając że nie ma nic lepszego niż czytanie książek, miłość i przyjaźń.
To kolejna książka od azjatyckiego pisarza który rozgrywa się w książek. Ciekawa pozycja, dobrze się ją czytało, choć nie wyróżniała się specjalnie na tle innych tego typu pozycji.

Na pierwszy rzut oka antykwariat Morisaki to miejsce niepozorne, znajdują się w nim niezliczone ilości książek wydanych przed II wojną światową, unosi się lekki zapaszek pleśni i nie ma zbyt wielu klientów, a właściciel jest jakby z innego świata. Takako w tym na pozór nieciekawym dla siebie świecie odnajduje swoją drogę życiową po nieszczęśliwe zakończonym związku i...

Literatura azjatycka nie należy do tych, które cieszą się jakimś ogromnym moim zainteresowanie, ale od czasu do czasu, dla pewnego urozmaicenia, sięgam także po tytuły z tego kręgu. Tak było również w przypadku "Moich dni w antykwariacie Morisaki" autorstwa Satoshi Yagisawa, które są literackim reprezentantem kultury japońskiej.
Jest to dość krótka, ale urocza powieść, która w czasie czytania będzie otulać wasze serce niewidzialnym czytelniczym kocykiem. Yagisawa w bardzo subtelny i wzruszający sposób opowiada bowiem historię przemiany wewnętrznej młodej kobiety, Takako.
Takako, poznajemy w dość trudnym momencie jej życia. Właśnie dowiaduje się, że chłopak, z którym od dłuższego czasu się spotyka ma dość istotne plany co do dalszej swojej przyszłości, tylko tak się akurat składa, że nie uwzględnia w nich Takako. A ponieważ Takako pracuje z Hideakim w jednej firmie, to nie wyobraża sobie dalszego codziennego funkcjonowania gdzieś w jego pobliżu, już nie jako jego partnerka. Skutek jest taki, że Takako rzuca pracę i postanawia zagrzebać się we własnych smutkach, zrywając wszelki kontakt ze światem. Jak się można spodziewać, mając na uwadze, że Takako jest bardzo młodą osobą, nie jest to najlepszy plan na dalsze życie. Z pomocą przychodzi jej zatem wujek – Santoru. Satoru jest właścicielem małego antykwariatu Morisaki i właśnie w chwili największego zwątpienia Takako potrzebuje wsparcia. Niespodziewanie oferuje on zatem Takako schronienie w swoim sklepie, dając jej szansę na odbudowanie swojego życia. Satoru, choć na pierwszy rzut oka wydaje się nieudacznikiem porzuconym przez żonę, okazuje się postacią pełną życzliwości i mądrości, a tę mądrość z każdą kolejną stroną będziemy odkrywać, obserwując jednocześnie przemianę jaka zachodziła będzie w samej Takako. Początkowo jest ona bardzo wycofana, zamknięta w sobie, niechętna i sceptyczna do samego wuja i prowadzonego przez niego interesu, stopniowo jednak zaczyna ona doceniać niezwykłą atmosferę antykwariatu i jego stałych bywalców. To pozwala jej nie tylko lepiej poznać siebie, ale i zrozumieć wuja.
I tu ważna uwaga. Yagisawa pokazuje, że literatura może być narzędziem terapeutycznym, pomagającym przezwyciężyć osobiste kryzysy i odnaleźć sens życia. "Moje dni w antykwariacie Morisaki" kładą bowiem istotny nacisk na kwestie związane z problematyką samotności, straty i odnajdywania siebie. Dzięki swojej ciepłej i pełnej nadziei narracji, powieść Yagisawy przypomina, że nawet w najtrudniejszych chwilach możemy znaleźć wsparcie i zrozumienie w najbardziej nieoczekiwanych miejscach.
Ja jestem tą książką oczarowana i z miłą chęcią tę przygodę będę kontynuowała w kolejnym tomie, a Was zachęcam do wejścia do antykwariatu położonego w uroczej tokijskiej dzielnicy starych książek.

Literatura azjatycka nie należy do tych, które cieszą się jakimś ogromnym moim zainteresowanie, ale od czasu do czasu, dla pewnego urozmaicenia, sięgam także po tytuły z tego kręgu. Tak było również w przypadku "Moich dni w antykwariacie Morisaki" autorstwa Satoshi Yagisawa, które są literackim reprezentantem kultury japońskiej.
Jest to dość krótka, ale urocza powieść,...

Moja opinia jest bardzo subiektywna, gdyż wszystkie książki o księgarniach i antykwariatach mają u mnie z definicji 10/10. Sama jako 20 letnia studentka biotechnologii z planami na przyszłość w tym kierunku "dostałam" od losu antykwariat. Dziś po 22 latach prowadzenia antykwariatu i zmianie planów życiowych o 180 stopni znajduję dziką radość w propagowaniu czytelnictwa i sprzedawaniu książek używanych i nowych. Dzięki tej książce poznałam bliżej tokijską dzielnicę antykwariatów i upewniłam się w przekonaniu, że praca w antykwariacie ma sens i polega przede wszystkim na zaprzyjaźnianiu się z drugim człowiekiem. Polecam i zakładanie antykwariatów i czytanie tej książki.

Moja opinia jest bardzo subiektywna, gdyż wszystkie książki o księgarniach i antykwariatach mają u mnie z definicji 10/10. Sama jako 20 letnia studentka biotechnologii z planami na przyszłość w tym kierunku "dostałam" od losu antykwariat. Dziś po 22 latach prowadzenia antykwariatu i zmianie planów życiowych o 180 stopni znajduję dziką radość w propagowaniu czytelnictwa i...

Urocza, przyjemna historia, która na chwilę zostawi ciepło w serduszku, ale po kilku dniach nie będziesz pamiętać, o czym to było.

Urocza, przyjemna historia, która na chwilę zostawi ciepło w serduszku, ale po kilku dniach nie będziesz pamiętać, o czym to było.

Miejsca pełne książek potrafią uratować życie, sprawić, że dojdziemy do siebie i będziemy lepiej potrafili sami się zrozumieć.

Miejsca pełne książek potrafią uratować życie, sprawić, że dojdziemy do siebie i będziemy lepiej potrafili sami się zrozumieć.

Krótka historyjka o życiu w Japonii. Ani tak dobra jak sugerują jedni, ani tak zła jak drudzy. Wszystko to pisane jest z perspektywy obcej nam kultury i sposobu życia, więc czasami trudno wyczuć czy coś jest głupiutkie czy wynika z różnic.

Młoda, naiwna, stereotypowa pracownica korpo dowiaduje się, że jej chłopak ma inną, w wyniku czego rzuca pracę. Pomocną dłoń wyciąga do niej ekscentryczny wujek, antykwariusz. Dziewczyna poznaje inny światy, stawia czoło problemom, szukając swojej drogi życiowej... Na plus niepopranie polityczny wątek pokazujący przykre konsekwencje kultu aborcji.

Można posłuchać w abonamencie audiobook, lub z biblioteki, ale na zakup szkoda kasy.

Krótka historyjka o życiu w Japonii. Ani tak dobra jak sugerują jedni, ani tak zła jak drudzy. Wszystko to pisane jest z perspektywy obcej nam kultury i sposobu życia, więc czasami trudno wyczuć czy coś jest głupiutkie czy wynika z różnic.

Młoda, naiwna, stereotypowa pracownica korpo dowiaduje się, że jej chłopak ma inną, w wyniku czego rzuca pracę. Pomocną dłoń wyciąga do...

Urocza prostota, za którą kryje się tysiąc znaczeń i jeszcze więcej niedopowiedzeń

Urocza prostota, za którą kryje się tysiąc znaczeń i jeszcze więcej niedopowiedzeń