Szkarłatna litera

Przepiękna i poruszająca, nie spodziewałam się, że tak mnie porwie i rozerwie potem serce.

Przepiękna i poruszająca, nie spodziewałam się, że tak mnie porwie i rozerwie potem serce.

Hester Prynne to pełna wdzięku wysoka kobieta o postawnej figurze. Poznajemy ją z chwilą, gdy staje przed wrotami więzienia z niemowlęciem na rękach. Wtedy też społeczeństwo siedemnastowiecznej purytańskiej Nowej Anglii osądza kobietę, publicznie nazywając ją cudzołożnicą. Upokarza ją naznaczając jej pierś haftowaną zdobnie, szkarłatną literą A. Okazuje się bowiem, iż kobieta dopuściła się zdrady wobec męża, owocem której jest jej córeczka – Perełka. Od tej pory kobieta wraz z dzieckiem skazana zostaje przez bogobojne społeczeństwo na banicję i życie w kolonii, które nie tylko spędza na opiece nad rezolutną córeczką oraz pomocy potrzebującym, ale też na snuciu marzeń oraz próbie ochrony kochanka, którego tożsamości domyślać zaczyna się jej zdradzony mąż.

„Szkarłatna litera” to najpopularniejszy utwór amerykańskiego powieściopisarza Nathaniela Hawthorne’a. Nosi znamiona powieści gotyckiej. Tkwi w niej bowiem osobliwy mrok. Z jednej strony dzieje się tak za sprawą tajemnicy, którą niemalże do końca skrywa bohaterka. Jest nią nazwisko ojca Perełki. Z drugiej zaś strony na mrok ów wpływa konserwatyzm skupionego na piętnowaniu grzechu społeczeństwa. Jest to ciemność niemalże średniowieczna, niepodlegająca racjonalnym dyskusjom, skoncentrowana na ostentacyjnym wymierzaniu kary bez możliwości jej przebaczenia i poddawaniu winnej jawnemu ostracyzmowi. Z tej też przyczyny „Szkarłatna litera” może zostać odebrana jako utwór lekko przestarzały, moralizatorski, niemający odbicia we współczesnej rzeczywistości. Nic bardziej jednak mylnego.

Historia ta oparta jest bowiem na rozpatrywaniu problematyki grzechu zdrady oraz idącej z nim w parze poczucia winy, które w znacznej mierze wynika z nacisków skrajnie religijnego społeczeństwa, dla którego to religia jest kierunkowskazem życiowych wyborów, a nie komfort psychiczny czy szczerość żywionych do drugiego człowieka uczuć. To powoduje wewnętrzny konflikt Hester Prynne, która żywi szczere uczucia miłości do ojca swojej nieślubnej córki. W miarę upływu czasu i życia na marginesie społeczeństwa kobieta coraz śmielej zaczyna jednak marzyć i śnić o swoim szczęściu. Dlatego też to śmiała i wyprzedzająca czasy, w których powstała powieść o kobiecie napiętnowanej, która ma odwagę i siłę, by wbrew okolicznościom uwierzyć w siebie. To historia o podwalinach feminizmu, co sprawia, że sklasyfikować można ją jako dzieło uniwersalne i ponadczasowe.

Ten gotycki romans to typowa powieść psychologiczna napisana w duchu klasycznym. Narracja ta snuje się niespiesznie i w znacznej mierze rozgrywa się w głowach bohaterów. Znaczącą rolę odgrywa tutaj styl wypowiedzi. Jest kwiecisty i ornamentalny. Forma ta bez wątpienia znuży zwolenników historii płynących wartko i płynnie, skoncentrowanych na samej opowieści a nie sposobie jej wyrażania. Bez wątpienia jednakże zadowoli tych odbiorców, którzy prócz samej fabuły, doceniają również sposób jej przedstawienia. Ten, jak i najnowsze wydanie, uzupełnione klimatycznymi rycinami, bez wątpienia jest niezwykły.

Hester Prynne to pełna wdzięku wysoka kobieta o postawnej figurze. Poznajemy ją z chwilą, gdy staje przed wrotami więzienia z niemowlęciem na rękach. Wtedy też społeczeństwo siedemnastowiecznej purytańskiej Nowej Anglii osądza kobietę, publicznie nazywając ją cudzołożnicą. Upokarza ją naznaczając jej pierś haftowaną zdobnie, szkarłatną literą A. Okazuje się bowiem, iż...

Piętno wzbudzające pogardę i odrazę. Brzemię hańby i wykluczenia. Symbol grzechu i jego konsekwencji...

Tym miała być dla Hester Prynne tytułowa szkarłatna litera, którą nosić miała na piersi od momentu publicznego upokorzenia aż do śmierci. Na taką karę za grzech cudzołóstwa skazała ją surowa purytańska społeczność, w której żyła. Dzięki temu miała być "żywym kazaniem przeciw temu grzechowi, dopóki owa haniebna litera nie zostanie wyryta na jej nagrobku".

Nathaniel Hawthorne snuje opowieść o tej nieludzko potraktowanej kobiecie w sposób nieśpieszny, uważnie przyglądając się jej moralnemu dojrzewaniu i trudnemu macierzyństwu. Kreśli portret kobiety, której godność podeptano tylko dlatego, że skutki jej grzechu były powszechnie znane - w końcu zaszła w ciążę i urodziła dziecko!

Co jednak z tym, który w tym grzechu współuczestniczył? Czy został on potraktowany równie surowo?

Tego oczywiście nie zdradzę, odsyłając Was do lektury "Szkarłatnej litery", ale podkreślić muszę, że fabuła odgrywa w niej rolę drugoplanową. Ważniejsze od wartkiej akcji stają się dla autora ludzkie postawy wobec zła, ponadczasowe wątki związane ze skruchą, pokutą, przebaczeniem, fałszywą pobożnością czy obłudą. Dzięki temu "Szkarłatna litera" urasta do rangi niewykle przejmującej i uniwersalnej przypowieści.

Mnie samą poruszyło w niej to, jak sugestywnie autor zobrazował niszczącą serce żądzę zemsty i brak przebaczenia. Wnikliwie zanalizował wnętrza tych, którzy robią wrażenie czystych i niewinnych, a tak naprawdę dźwigają ciężar niewyznanych grzechów, fundując sobie piekło na ziemi.

Nie jest to może łatwa wakacyjna lektura, ale polecam ją Waszej uwadze, gwarantując, że historia w niej opisana pozostanie w Waszych sercach na zawsze. W końcu to klasyka, arcydzieło literatury amerykańskiej!

Piętno wzbudzające pogardę i odrazę. Brzemię hańby i wykluczenia. Symbol grzechu i jego konsekwencji...

Tym miała być dla Hester Prynne tytułowa szkarłatna litera, którą nosić miała na piersi od momentu publicznego upokorzenia aż do śmierci. Na taką karę za grzech cudzołóstwa skazała ją surowa purytańska społeczność, w której żyła. Dzięki temu miała być "żywym...

Czytałam na studiach jako lekturę.

Czytałam na studiach jako lekturę.

W siedemnastowiecznej Nowej Anglii Hester Prynne zostaje publicznie upokorzona za cudzołóstwo i urodzenie nieślubnego dziecka. W ramach pokuty oraz hańby ją się okryła ma nosić na piersi wyhaftowaną szkarłatną literę A od angielskiego słowa Adulteress (cudzołożnica). Hester skrywa swój sekret w sercu i nie ma zamiaru nikomu go wyjawić. Walcząc sama ze sobą oraz z mroczną prawdą o mężu i kochanku. Jednak z biegiem czasu jak dziecko rośnie zaczyna sama snuć plan na przyszłość. Staje się bardziej odważna, zdecydowana chodzi po miasteczku z podniesioną głową nie przyjmując się komentarzami na swój temat. Do tego nie daje sobie odebrać dziecka i wychowuje ją tak jak sama uważa za słuszne.

Mimo tego, iż mamy dość odległe czasy to książkę czyta się z czystą przyjemnością. Język autora jest przystępny i zrozumiały. Momentami potrafi dość mocno zaintrygować i pochłonąć czytelnika do reszty. Pomimo, iż akcja dzieje się w XIX wieku to książka daje do myślenia, zastanowienia się jak my sami zachowalibyśmy się w takiej sytuacji.

Postać samej Hester bardzo dobrze wykreowana do tego widać jej przemianę z takie zwykłej wystraszonej dziewczyny staje się kobietą, odważną i z dumą nosi szkarłatną literę. Pomimo tego, iż ludzie ją opluwali, szydzili z niej nie czuła się samotna. Posiadała ogromny talent do szycia pięknych strojów dla córki, które zawsze przykuwały uwagę. Za to Perełka jej córeczka to taki mały wulkan energii, a do tego tej jej pytania i dociekania to nawet mnie momentami zirytowały. Jednak mają swój urok i widać, że dziecko jest ciekawe świata i musi wszystko zobaczyć, usłyszeć i przekonać się na własnej skórze. Widać, że dziecku wcale nie brakuje ojca, a za matką pójdzie wszędzie i zrobi to o co ta ją tylko poprosi.

W pewnym momencie już się domyślałam, kto jest ojcem Perełki, a zaraz hańby jednak w niczym mi to nie przeszkodziło w odbiorze całej książki. Autor miał na celu bardziej pokazanie życia ludzi, obyczajów czy też konwenansów wtedy obowiązujących i udało mu się to. Jednakże zakończenie trochę mnie zaskoczyło, nie spodziewałam się, że jednak wykonana taki ruch i odważy się na publiczne wyzwanie swoich win.

Autor skupił się bardziej na samych postać, ale nie brakuje przemyślanych opisów przyrody, czy tez miejsc w których się znajdujemy.

Do tego książka jest pięknie wydana w twardej oprawie z pięknymi ilustracjami Mary Hallock Foote.
Polecam każdemu kto chce przenieść się w czasie i przeżyć poruszającą historię o miłości, grzechu ale i też nadziei to warto przeczytać.

W siedemnastowiecznej Nowej Anglii Hester Prynne zostaje publicznie upokorzona za cudzołóstwo i urodzenie nieślubnego dziecka. W ramach pokuty oraz hańby ją się okryła ma nosić na piersi wyhaftowaną szkarłatną literę A od angielskiego słowa Adulteress (cudzołożnica). Hester skrywa swój sekret w sercu i nie ma zamiaru nikomu go wyjawić. Walcząc sama ze sobą oraz z mroczną...

Niezwykła opowieść o niesamowitej kobiecie i zakazanej miłości. Hester główna bohaterka nosi na swojej piersi literę A od angielskiego słowa Adulteress (cudzołożnica). Hester miała ogromny talent artystyczny, szyła piękne ubrania dla swojej córki. Często czuła się samotna i wykluczona ze społeczeństwa. "Była tak samotna, jak gdyby pochodziła z innej planety lub nie należała do gatunku ludzkiego". "Zdawało jej się że serce jej rzucono na ulicę, na opluwanie i podeptanie przez tłum. Jednakze natura w swym miłosierdziu tak cudownie urządziła człowieka, że nigdy nie odczuwamy całej męki tortur podczas ich trwania. Największy ból występuje dopiero póżniej." Hester rozmyślała także nad sytuacją kobiet " Zamiłowanie do rozmyślań, choć może dać kobiecie spokój ducha, jak daje go mężczyżnie, zawsze jednak nakłada na nią piętno smutku. Być może dlatego, że kobieta widzi, jak beznadziejnie trudne zadanie ma przed sobą. Przede wszystkim należałoby zburzyć cały obecny ustrój społeczny, a potem dopiero odbudować go na nowo. Wreszcie, jeżeli już nawet wszystkie te zmiany zostaną dokonane, kobieta nie będzie mogła z nich korzystać, o ile nie przekształci samej siebie."
W książce opisana jest również kobieca zawiść. Wpływ stanu ducha na stan fizyczny. " U ludzi inteligętnych i wrażliwych, stan fizyczny w znacznym stopniu zależy od stanu moralnego. Dobry lekarz pownien byc dobrym psychologiem.

Niezwykła opowieść o niesamowitej kobiecie i zakazanej miłości. Hester główna bohaterka nosi na swojej piersi literę A od angielskiego słowa Adulteress (cudzołożnica). Hester miała ogromny talent artystyczny, szyła piękne ubrania dla swojej córki. Często czuła się samotna i wykluczona ze społeczeństwa. "Była tak samotna, jak gdyby pochodziła z innej planety lub nie...

Czas zwalnia, jakby niewidzialna ręka przetrzymywała wskazówki zegara. Zmienia się atmosfera, zapachy i odczucia. Boli cię serce od ludzkich niegodziwości i ich poniżania. Jesteś zamknięta w ciemni i czekasz na wyjście, na to wyrzucenie siebie i dziecka na ludzkie spojrzenia, osądy i pogardę. Na ich „rzucanie kamieniami” w ciebie, bo przecież jesteś przeklęta. Dopuściłaś się grzechu, Hester Prynne – szepcze opętany gniewem lud. Snuje się ich syk jadowitych języków, każdy prze do przodu, bo chce widzieć.
Aż otwierają się wrota. Jeden krok, drugi...
Ale co ona ma na piersi? - pyta jeden drugiego. Co to jest?
To litera „A” wycięta z delikatnej czerwonej tkaniny, obdziergana misternym haftem i ozdobiona fantazyjnymi zawijasami złotej nici. To precyzyjnie wykonana ozdoba stroju winowajczyni. I co nie umknie żadnej plotkarze, zdradza ona zręczność i szeroką, acz gustowną wyobraźnię tej, co go wykonała. Ta litera rzuca wokół refleksy światła. Ma moc zaklęcia, pozbawiającego winowajczynię wszelkich zwyczajnych relacji z pozostałą częścią rodzaju ludzkiego i zamykającego ją w pewnej przeznaczonej tylko dla niej sferze. Izoluje ją, bo ów symbol, jak stygmat, widać od razu.

Każda z kresek litery „A” ma dokładnie trzy i jedna czwarta cala długości. Zapytasz, czy to ozdobny element stroju? Szybko odpowiem – przyłóż do serca, do piersi, a poczujesz „niemalże fizyczne odczucie palącego gorąca, jakby litera ta nie była z czerwonego materiału, a z rozgrzanego czerwonego żelaza”.

Ta litera jest ci przeznaczona. Czujesz wręcz jej ciężar na piersi. I pewnie coś byś sobie zrobiła, by uciąć to zhańbione od teraz życie, ale jest ona. Córka. Niewinne, małe dziecko, które musisz wychować. Jest ta Perełka, której dałaś życie. I choć nigdy nie ujawnisz jej ojca, to dla niej żyjesz, tylko dla niej. Dla siebie chyba nie warto, myślisz. Ojciec tej kruszyny to twoja tajemnica i stąd ta kara. Dopuściłaś się Hester nierządu w małżeństwie. Masz bękarta.

Wdech dla złapania jasności umysłu, wydech. Wdech, by nie upaść od nadmiaru cierpienia w sobie, wydech. Wdech i dasz radę – ze wszystkim. I zdzierasz z siebie tą szkarłatną literę, ciskasz pod nogi. Lecz Perełka patrzy wrogo. To nie ty, mamusiu – mówi jej wzrok. Nie ty. Bez litery jesteś inna, niby wolna, lecz jakaś słaba. Jesteś wolna, lecz to kosztuje i przerasta cię i z trwogą sięgasz po ten odrzucony materiał i umieszczasz go na właściwym sobie miejscu.

Tak wygląda zarys i jednocześnie początek „Szkarłatnej litery” Nathaniel`a Hawthorne`a. Czytasz z ciekawością, zatrwożeniem i jakimś gniewem milczenia w sobie. Dawkujesz sobie słowa i czekasz aż osiądą w tobie, by móc je poczuć. Czytasz o przeklętej przez ludzi i wyklętej przez kościół kobiecie, która poczuła czym jest miłość, i która się tej miłości poddała. Lecz, wbrew temu, co mówią ludzie, nie żałuje tego. Jest dziecko, jest wspomnienie i on. Bo ojciec Perełki żyje pośród społeczności. W ciszy ciemnego pokoju przeżywa katusze, zadaje sobie ból i pogardza sobą.

Ale gdy ich oczy spotykają się gdzieś w przelocie...
Gdy serce nadal bije i czuje - i twoje i jego... Kochasz, nadal, bez pretensji. Kochasz po swojemu i tą miłość w sobie pielęgnujesz, bo jest twoja.
Czujesz w sobie strwożone bicie serca. Z każdą wyczytaną stroną coraz bardziej stajesz się Hester Prynne. Wnikasz w jej skórę i w nią całą. Nie dowierzasz emocjom, jakie biorą cię we władanie. Zewsząd przytłacza cię ludzka pogarda. Czytasz i dusisz się od przytłaczającej atmosfery tego miasta. Dusisz się od fałszu, który unosi się nad ludźmi, jak chmura gradowa. Nienawiść walczy z miłością, a wszystko skąpane w niebiańskim blasku. Pokłady tych uczuć buzują między sobą, kotłują lub przenikają, by czasem przemienić się w idealną miłość.

Czytasz i czujesz, że od nienawistnych spojrzeń obrastasz rdzą, która wnika we wrażliwe tkanki twojego ciała. Granica wytrzymałości przesuwa się. Zamykasz oczy. Walczysz by być obojętnym, co jest prawie niemożliwe, bo czujesz to, co Hester. I choć za autorem powtarzasz, jak mantrę, że wypełnia się los, że to przeznaczenie, że to też kara i pokuta za życia, to płaczesz.

Korozja nie osiada na duszy.
Płaczesz, bo czujesz do końca. Współczujesz...
„Na czarnym polu litera A, czerwona”.

To jest siła tej powieści. To jest jej piękno.


Za doborową lekturę dziękuję Stowarzyszeniu Sztukater.

#agaKUSIczyta

Czas zwalnia, jakby niewidzialna ręka przetrzymywała wskazówki zegara. Zmienia się atmosfera, zapachy i odczucia. Boli cię serce od ludzkich niegodziwości i ich poniżania. Jesteś zamknięta w ciemni i czekasz na wyjście, na to wyrzucenie siebie i dziecka na ludzkie spojrzenia, osądy i pogardę. Na ich „rzucanie kamieniami” w ciebie, bo przecież jesteś przeklęta. Dopuściłaś...

Macie swoją ulubioną literę lub cyfrę?

Świat, który nie wybacza grzechów miłości. W siedemnastowiecznej Nowej Anglii Hester Prynne zostaje publicznie upokorzona za cudzołóstwo i urodzenie nieślubnego dziecka. Purytańska społeczność skazuje ją na noszenie znaku hańby: szkarłatnej litery A. Bohaterka skrywa w sercu sekret, zmagając się z mroczną prawdą o mężu i kochanku. Po długich latach piętna dostrzega w sobie silną i inspirującą kobietę, mającą odwagę marzyć, wbrew koszmarom rzeczywistości.

Normy społeczne, które określają, co możemy, a co jest zakazane. Odległe czasy, w których kobiety nie miały prawa głosu, a pogoń za miłością była haniebnym czynem. Opowieść skupiająca się na życiu głównej bohaterki w cieniu szkarłatnej litery. Próba odkupienia win względem hermetycznego społeczeństwa. Wychowanie córki, która dorasta w cieniu jej własnego grzechu. Kobieta, którą los naznaczył nie tylko literą, ale próbą walki o lepsze jutro.

Książka w błyskotliwy sposób wytyka purytanom ich hipokryzję. Nie dostajemy tu gwałtownych zwrotów akcji, choć dzieje się sporo. Autor poprzez historię pozwala nam zastanowić się nad ludzką moralnością oraz nad tym jak zmieniły się czasy i życie kobiet. Tłumaczenie zachowuje archaiczny język, dzięki temu możemy poczuć głębie historii oraz klimat. Nie jest to łatwa i przyjemna opowieść., ale warta jej poznania.

Macie swoją ulubioną literę lub cyfrę?

Świat, który nie wybacza grzechów miłości. W siedemnastowiecznej Nowej Anglii Hester Prynne zostaje publicznie upokorzona za cudzołóstwo i urodzenie nieślubnego dziecka. Purytańska społeczność skazuje ją na noszenie znaku hańby: szkarłatnej litery A. Bohaterka skrywa w sercu sekret, zmagając się z mroczną prawdą o mężu i kochanku. Po...

"Szkarłatna litera", autor: Nathaniel Hawthorne.

Akcja powieści toczy się w siedemnastowiecznej Nowej Anglii. Główna bohaterka książki to Heaster Prynne. Kobieta zostaje oskarżona o cudzołóstwo i wykluczona że społeczeństwa. Na znak tego co zrobiła, musi nosić wyszytą literę "A", która ma być oznaką jej hańby. Główna bohaterka mimo wszystko nie chce ujawnić danych ojca dziecka, chce go w ten sposób chronić. Pomimo tego co się dzieje, kobieta się nie poddaje, chce walczyć o siebie i swoją córkę.

Jeśli lubicie czytać klasykę literatury to koniecznie sięgnijcie po ten tytuł 👍

Książka jest naprawdę piękne wydana 😍 Tak więc może być doskonałym pomysłem na prezent 😍

#współpracarecenzencka

"Szkarłatna litera", autor: Nathaniel Hawthorne.

Akcja powieści toczy się w siedemnastowiecznej Nowej Anglii. Główna bohaterka książki to Heaster Prynne. Kobieta zostaje oskarżona o cudzołóstwo i wykluczona że społeczeństwa. Na znak tego co zrobiła, musi nosić wyszytą literę "A", która ma być oznaką jej hańby. Główna bohaterka mimo wszystko nie chce ujawnić danych ojca...

[współpraca recenzencka]

O tym tytule słyszałam wiele różnorodnych opinii, w tym wiele negatywnych. Co prawda nie jest to klasyk tak wpływowy i znany jak twórczość Austen lub sióstr Bronte, ale myślę, że większość tytuł kojarzy chociaż z brzmienia. Nowe tłumaczenie wyróżnia się od pozostałych z pewnością trochę archaicznym językiem oraz pięknymi ilustracjami z XIX wieku, autorstwa Mary Hallock Foote. Więc jeśli komuś przeszkadza dawny język to może mieć lekki problem, dla mnie był to atut, bo pomagało mi to wejść w głąb historii i poczuć jej klimat. Nie jest to opowieść prosta lekka i przyjemna, ale pełna ducha romantyzmu, która snuje się niespiesznie i pięknie. No i sama Hester Prynne. To nie jest postać, którą się zapomina, a raczej taka, która zostaje w umyśle na długo i wpływa na czytelnika. Natomiast przesłanie w książce Hawthorne’a wydaje się proste, czyli ukazanie walki kobiety ze społeczeństwem, ale nie tylko. Aspekty moralności, siły społeczeństwa i osobnej jednostki.

„Szkarłatna litera” to historia pełna głębi, która nie jest dynamiczna, ale na brak ciekawych wątków nie można narzekać. Miejscami historia przypominała mi moją ukochaną „Lokatorkę Wildfell Hall” i myślę, że wielbiciele klasyki powinni zdecydowanie zainteresować się tą książką i tym wydaniem zarówno pod względem tłumaczenia, jak i ilustracji.

[współpraca recenzencka]

O tym tytule słyszałam wiele różnorodnych opinii, w tym wiele negatywnych. Co prawda nie jest to klasyk tak wpływowy i znany jak twórczość Austen lub sióstr Bronte, ale myślę, że większość tytuł kojarzy chociaż z brzmienia. Nowe tłumaczenie wyróżnia się od pozostałych z pewnością trochę archaicznym językiem oraz pięknymi ilustracjami z XIX wieku,...