12 życiowych zasad. Antidotum na chaos

To moja pierwsza styczność z jakąkolwiek twórczością Jordana B. Petersona nie wiedziałam więc czego się spodziewać. Książka niestety mnie rozczarowała. Sam jej język, to w jaki sposób jest napisana uważam za przerost formy nad treścią a im dalej tym gorzej. Podzielona jest na rozdziały, które wg mnie nie mają żadnego sensu - całość i tak zlewa się w jeden metafizyczny, pełen Boga i Biblii tekst. Na koniec autor napisał Zakończenie, w którym streszcza 12 tytułowych zasad oraz „tłumaczy je”. Po nim mamy jeszcze Posłowie, w którym Pan Marcin Chmielowski zachwala książkę jaka jest mądra i przydatna. Dziwna koncepcja. Czytelnik i tak sam dojdzie do własnych wniosków. Sama jestem zdziwiona swoją reakcją ale ta pozycja naprawdę nie przypadła mi do gustu.

To moja pierwsza styczność z jakąkolwiek twórczością Jordana B. Petersona nie wiedziałam więc czego się spodziewać. Książka niestety mnie rozczarowała. Sam jej język, to w jaki sposób jest napisana uważam za przerost formy nad treścią a im dalej tym gorzej. Podzielona jest na rozdziały, które wg mnie nie mają żadnego sensu - całość i tak zlewa się w jeden metafizyczny,...

Dostałem tą książkę od syna, pewno w ramach terapeutycznych. Jest w niej sporo tematów z których mogłem skorzystać. Jest to książka dla tych którzy tego potrzebują.

Dostałem tą książkę od syna, pewno w ramach terapeutycznych. Jest w niej sporo tematów z których mogłem skorzystać. Jest to książka dla tych którzy tego potrzebują.

jak najbardziej rozumiem ze moze sie to ludziom podobac, mi niestety nie

jak najbardziej rozumiem ze moze sie to ludziom podobac, mi niestety nie

Dobra książka na nasze czasy. Dużo przemyśleń i ciekawych spostrzeżeń.

Dobra książka na nasze czasy. Dużo przemyśleń i ciekawych spostrzeżeń.

Książka wartościowa, choć momentami trudna. Niekiedy trzeba być mocno skupionym żeby zrozumieć co autor chcę przekazać w swoich rozważaniach.

Książka wartościowa, choć momentami trudna. Niekiedy trzeba być mocno skupionym żeby zrozumieć co autor chcę przekazać w swoich rozważaniach.

Do każdej z zasad jest przyporządkowana historyjka, dzięki czemu łatwiej je zapamiętać. Dobre zasady, ale ciężko mi się to czytało. Nie wiem, może to świadomy zabieg.

Do każdej z zasad jest przyporządkowana historyjka, dzięki czemu łatwiej je zapamiętać. Dobre zasady, ale ciężko mi się to czytało. Nie wiem, może to świadomy zabieg.

Problem z takimi poradnikami jest taki, że nie czytają ich ci, którzy powinni. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy jest to, że lektury takie są nadmiernie rozdęte, czego dowodem jest na przykład ta xiążka.
Dwanaście rad Petersona było okej, ale najwidoczniej same rady nie dawały mu satysfakcji, więc machnął wielkie tomiszcze, w którym udowodnił wszystkim, a sobie samemu chyba najbardziej, że jest erudytą. Niestety przy okazji tak rozcieńczył i zakamuflował swój przekaz, że xiążka jest trudna do przeczytania. Wszystko co cenne i sensowne ginie w natłoku spostrzeżeń, mądrości i przypowieści autora. Czy na pewno o to chodziło?

Problem z takimi poradnikami jest taki, że nie czytają ich ci, którzy powinni. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy jest to, że lektury takie są nadmiernie rozdęte, czego dowodem jest na przykład ta xiążka.
Dwanaście rad Petersona było okej, ale najwidoczniej same rady nie dawały mu satysfakcji, więc machnął wielkie tomiszcze, w którym udowodnił wszystkim, a sobie samemu...

6,5.

Mam ambiwalentne uczucia co do tej książki. Z jednej strony jest tu ciekawych myśli skłaniających do refleksji a z drugiej czasem ma się wrażenie, że czyta się kanadyjskiego Korwina-Mikke, tylko takiego bardziej wysublimowanego. Dużo, za dużo, nawiązań do Biblii, sporo przesadzonej krytyki nowoczesności i ich wartości na rzecz cichego wystawienia tradycyjnego modelu rodziny na piedestał. Niemniej jednak nie żałuję czasu spędzonego z książką. Była to mimo wszystko ciekawa lektura, z której sporo wyniosłem.

6,5.

Mam ambiwalentne uczucia co do tej książki. Z jednej strony jest tu ciekawych myśli skłaniających do refleksji a z drugiej czasem ma się wrażenie, że czyta się kanadyjskiego Korwina-Mikke, tylko takiego bardziej wysublimowanego. Dużo, za dużo, nawiązań do Biblii, sporo przesadzonej krytyki nowoczesności i ich wartości na rzecz cichego wystawienia tradycyjnego...

Książka moim zdaniem wartościowa, aczkolwiek nie do każdego trafią nawiązania do chociażby biblii oraz czasem ciężki język

Książka moim zdaniem wartościowa, aczkolwiek nie do każdego trafią nawiązania do chociażby biblii oraz czasem ciężki język

Książka, którą przeczytałem, miała swoje momenty, ale ogólnie mnie nie porwała. Autor przedstawia wiele rad, które są dość oczywiste, więc nie czułem, że zyskuję jakieś nowe, głębokie spojrzenie na życie. Co więcej, miejscami czułem, że książka zajeżdża szowinizmem, co było dla mnie dość nieprzyjemne.

Książka obfituje w anegdotyczne przykłady i argumenty, co sprawia, że trudno ją traktować poważnie. Autor skupia się na zasadach, które mają pomóc nastolatkom wchodzącym w dorosłe życie, ale mam wrażenie, że młodzi ludzie nie są w stanie w pełni zrozumieć i zastosować tych rad. Dużo miejsca poświęcono także odwołaniom do religii chrześcijańskiej, co może nie każdemu przypaść do gustu.

Jednym z głównych przekazów jest dbanie o swoją postawę i pewność siebie, co jest przedstawione poprzez analogię do zwycięskiego homara - ciekawa, ale trochę dziwna metafora. Autor często porusza temat chaosu i porządku, co jest interesujące, ale momentami zbyt filozoficzne i przygnębiające.

Najbardziej zapamiętałem fragment o tym, żeby traktować siebie tak, jak traktujemy osoby, na których nam zależy. To była jedna z niewielu naprawdę wartościowych rad. Generalnie książka miała potencjał, ale jej pesymistyczny ton i oczywistość niektórych rad sprawiły, że nie była dla mnie porywająca. Jeśli szukasz głębokich, filozoficznych refleksji, może ci się spodoba, ale osobiście nie poleciłbym jej każdemu.

Książka, którą przeczytałem, miała swoje momenty, ale ogólnie mnie nie porwała. Autor przedstawia wiele rad, które są dość oczywiste, więc nie czułem, że zyskuję jakieś nowe, głębokie spojrzenie na życie. Co więcej, miejscami czułem, że książka zajeżdża szowinizmem, co było dla mnie dość nieprzyjemne.

Książka obfituje w anegdotyczne przykłady i argumenty, co sprawia, że...