Ślepy zabójca

Nienachalnie opowiedziana historia o zabarwieniu mocno feministycznym.
Właśnie to wyróżnia dobrą literaturę, że potrafi opowiedzieć swoją historię balansując na granicy nazwijmy to dania czytelnikowi wolności a podejściu stricte siłowym. Tutaj autorka przedstawiła świat patriarchalny z perspektywy kobiety w taki właśnie sposób. Mniej więcej do połowy książka mnie męczyła (bo w sumie to nie miałem ochoty na drugie „Lata” Annie Ernaux, czy „Empuzjon” Olgi Tokarczuk”),jednak stopniowo następowało przełamanie i w efekcie udało mi się wejść do ukazanego przez autorkę świata umysłem kobiety, co było, bardzo cennym czytelniczym doświadczeniem.

Nienachalnie opowiedziana historia o zabarwieniu mocno feministycznym.
Właśnie to wyróżnia dobrą literaturę, że potrafi opowiedzieć swoją historię balansując na granicy nazwijmy to dania czytelnikowi wolności a podejściu stricte siłowym. Tutaj autorka przedstawiła świat patriarchalny z perspektywy kobiety w taki właśnie sposób. Mniej więcej do połowy książka mnie męczyła...

Znakomity język powieści o upadku rodziny kanadyjskich przemysłowców- trochę nawiązuje do powieści "Buddenbrokowie". Nielinearne prowadzenie akcji, autorka splotła 3 początkowo oderwane od siebie opowieści w jedną całość. Skupia się na relacjach między siostrami, autorka podnosi liczne wątki feministyczne. Wzbogaca obserwacją zmieniającego się świata XXw świata przedstawioną z odmiennych perspektyw- dziecka, młodej kobiety, staruszki...notatek prasowych, wspomnień. Lektura wymaga trochę wysiłku i jej końcówka może miejscami nużyć ale warto.

Znakomity język powieści o upadku rodziny kanadyjskich przemysłowców- trochę nawiązuje do powieści "Buddenbrokowie". Nielinearne prowadzenie akcji, autorka splotła 3 początkowo oderwane od siebie opowieści w jedną całość. Skupia się na relacjach między siostrami, autorka podnosi liczne wątki feministyczne. Wzbogaca obserwacją zmieniającego się świata XXw świata...

Nie dorosłam do tego tytułu nagrodzonego nagrodę Bookera.
Na początku byłam pod wrażeniem, potem trochę się znużyłam. O jakieś 150 stron za długie.
Trochę było warto przeczytać, a trochę miałam poczucie straconego czasu (nawiasem mówiąc przeczytałam w międzyczasie inną książkę).
Tytuł dla fanów

Nie dorosłam do tego tytułu nagrodzonego nagrodę Bookera.
Na początku byłam pod wrażeniem, potem trochę się znużyłam. O jakieś 150 stron za długie.
Trochę było warto przeczytać, a trochę miałam poczucie straconego czasu (nawiasem mówiąc przeczytałam w międzyczasie inną książkę).
Tytuł dla fanów

Zmęczyła mnie ta książka. Czytałem ją chyba z 2 miesiące. Ma swoje lepsze i gorsze momenty ale mam poczucie że to jest słabe romansidło, gdzie od połowy jksiazki już wiesz jak ona się skończy. Jestem zawiedziony bo oczekiwałem dużo więcej zważywszy na otrzymanego bookera

Zmęczyła mnie ta książka. Czytałem ją chyba z 2 miesiące. Ma swoje lepsze i gorsze momenty ale mam poczucie że to jest słabe romansidło, gdzie od połowy jksiazki już wiesz jak ona się skończy. Jestem zawiedziony bo oczekiwałem dużo więcej zważywszy na otrzymanego bookera

Trochę przegadana i rozwlekła. Oprócz dość ciekawej historii, mnóstwo męczących dygresji.

Trochę przegadana i rozwlekła. Oprócz dość ciekawej historii, mnóstwo męczących dygresji.

Cóż za misterna szkatułka!

Głównie słuchałam audiobooka, a w papierze doczytałam to, czego brakowało w nagraniach dostępnych na Legimi (tak, skandal) i na początku bałam się, że nie da się ze słuchu nadążyć za historią.

Bo splatają się w całej powieści trzy główne wątki: historia snuta przez Iris Chase, książka jej zmarłej siostry Laury pt. "Ślepy zabójca" oraz opowieść o mieście Sakiel-Norn opowiadana w powieści Laury. Dosyć to skomplikowane już na tej plaszczyźnie.

W końcu jednak zaskoczyło.

Historia jest skomplikowana, ale wciągająca. Jednocześnie w pewnym momencie staje się nużąca, miałam dosyć powolnej akcji i przedłużania wszystkiego na siłę, szczególnie, że rozwiązania wielu zagadek można było się domyślić zaraz po połowie powieści, a trzeba było czekać jeszcze kilkaset stron na wyjaśnienia.

Ostatecznie - interesująca powieść, podziwiam misterność konstrukcji, ten "tetris" elementów i bardzo podoba mi się mądrość, jaka została ukryta w opowieści Iris. I dużo jest tutaj smutku, bo to nie jest wcale wesoła historia.

Cóż za misterna szkatułka!

Głównie słuchałam audiobooka, a w papierze doczytałam to, czego brakowało w nagraniach dostępnych na Legimi (tak, skandal) i na początku bałam się, że nie da się ze słuchu nadążyć za historią.

Bo splatają się w całej powieści trzy główne wątki: historia snuta przez Iris Chase, książka jej zmarłej siostry Laury pt. "Ślepy zabójca" oraz opowieść...

Zdecydowanie książka do powtórnej lektury; są książki, do których warto wrócić.

Zdecydowanie książka do powtórnej lektury; są książki, do których warto wrócić.

Świetna, wielowątkowa, literacko znakomita, skonstruowana oryginalnie, język, porównania, charakterystyka postaci, jednym słowem czapki z głów. Gdyby ją jeszcze odchudzić o jakieś 150 stron? Ale się nie czepiam.

Świetna, wielowątkowa, literacko znakomita, skonstruowana oryginalnie, język, porównania, charakterystyka postaci, jednym słowem czapki z głów. Gdyby ją jeszcze odchudzić o jakieś 150 stron? Ale się nie czepiam.

Książka wybitna. Brak mi słów by opisać co czułem przechodząc przez nią. Fascynacja, podziw, uznanie kunsztu autorki. Emocjonalnie jeszcze się zbieram po dojściu do końca. Dostojewski sciągał by kapelusz w dowód uznania przez Atwood. Trzeba przeczytać by zrozumieć, że o ile muzyka, kino, teatr mam wrażenie doszły do krańca swoich możliwości to literatura jednak dzięki takim perełką trzyma się dobrze. 10/10

Książka wybitna. Brak mi słów by opisać co czułem przechodząc przez nią. Fascynacja, podziw, uznanie kunsztu autorki. Emocjonalnie jeszcze się zbieram po dojściu do końca. Dostojewski sciągał by kapelusz w dowód uznania przez Atwood. Trzeba przeczytać by zrozumieć, że o ile muzyka, kino, teatr mam wrażenie doszły do krańca swoich możliwości to literatura jednak dzięki takim...

Ciężko napisać cokolwiek o fabule tej książki bez zdradzania fabuły. Ograniczę się więc do tego, że jest to wnikliwa opowieść o przemocy ukrytej pod płaszczykiem burżuazyjnej przyzwoitości.

Ciężko napisać cokolwiek o fabule tej książki bez zdradzania fabuły. Ograniczę się więc do tego, że jest to wnikliwa opowieść o przemocy ukrytej pod płaszczykiem burżuazyjnej przyzwoitości.