końcówka jest tym etapem partii, w którym chodzi o przekształcenie w wygraną przewagi zdobytej w grze środkowej albo już w debiucie.
Najnowsze artykuły
Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant6Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać1Artykuły
Patroni roku 2025. Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy i patron liberalnej inteligencjiKonrad Wrzesiński23Artykuły
Najlepsze thrillery wszech czasów według „Time’a”. Polska pisarka na liścieKonrad Wrzesiński23
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Paul Keres
![Paul Keres](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/default-author-140x200.jpg)
1
8,2/10
Pisze książki: hobby
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,2/10średnia ocena książek autora
13 przeczytało książki autora
1 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Przyznać wypada, że z czysto technicznego punktu widzenia końcówki wydać się mogą mniej ciekawe od studiowania teorii debiutowej czy też str...
Przyznać wypada, że z czysto technicznego punktu widzenia końcówki wydać się mogą mniej ciekawe od studiowania teorii debiutowej czy też strategii gry środkowej.
1 osoba to lubiTypowa partia szachowa zazwyczaj składa się z trzech faz: debiutu, gry środkowej oraz końcówki.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Końcówki szachowe Paul Keres ![Końcówki szachowe](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/5108000/5108504/1137071-352x500.jpg)
8,2
![Końcówki szachowe](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/5108000/5108504/1137071-352x500.jpg)
To moja pierwsza recenzja na zlecenie Wydawnictwa RM (i ogólnie). Miło było odebrać wysłaną do mnie paczkę. Cieszy mnie to, i nie sądziłam, że będzie to książka o grze. Nie ma to jednak wpływu na moją ocenę. Ponieważ oceniam szczerze, to i tutaj tak będzie, o czym sobie wcześniej zastrzegłam :-D
Już po otwarciu książek z serii o szachach z wydawnictwa RM mogę ocenić, że są warte zakupu, bo stanowią kompendium wiedzy. Ponadto są one bardzo dobre dla laika z powodu czytelnego przedstawiania figur, które są w formie ikonek, a nie oznaczeń liter.
Jednak w przypadku tego tytułu zdecydowanie książka jest dla osób, które bardzo dobrze ogarniają szachy i są w stanie dotrzeć w swojej grze do końcówek. Osoba niedo��wiadczona może dłużej analizować o co chodzi w przedstawianych układach. A pozycja ta obfituje w bardzo dużo różnych przykładów i konfiguracji końcówek:
- pionkowych
- hetmańskich
- wieżowych (najobszerniejszy rozdział, bo aż 130 stron!)
- gońcowych
- skoczkowych
Keres słusznie zauważa, że o ile w debiucie i grze środkowej popełnienie błedu można nadrobić innymi ruchami, o tyle w końcówce każdy błąd może przesądzić o ostatecznym wyniku. Dlatego ta książka jest pomocna.
W podrozdziale "Król z wieżą przeciwko królowi" zauważyłam brak opisanej alternatywy z innym ruchem, bo taki jest, ale on też ostatecznie doprowadza do powtarzalności ruchu lub mata. Ale to może być tylko moje spostrzeżenie.
WYDANIE: książka jest lekka i poręczna, nawet w podróży można się dokształcać. Jednak klejenie jej stron jest dla mnie wątpliwe, nie wygląda solidnie. W moim egzemplarzu widać to już przy otwarciu książki na spisie treści.
EDYTORSKO: font przyjemny dla oka. Rozmieszczenie tekstu jest w układzie 2-kolumnowym, co w tym przypadku jak najbardziej pasuje. Marginesy też są wystarczające. Nie brakuje też diagramów, co jest przydatne dla wzrokowców.
Końcówki szachowe Paul Keres ![Końcówki szachowe](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/5108000/5108504/1137071-352x500.jpg)
8,2
![Końcówki szachowe](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/5108000/5108504/1137071-352x500.jpg)
Wartościowa i poważna pozycja dla każdego szachisty aspirującego do grania w turniejach, czy profesjonalnych czy też amatorskich bądź "kurnikowych" rozgrywkach. Za często skupiamy się na debiutach i wypracowaniu przewagi, a potem mamy trudność z tym, żeby ją wykorzystać i doprowadzić do wygranej partii. „Końcówki szachowe” Keresa są odpowiedzią na tą niedogodność.
„Końcówki szachowe” Paula Keresa, estońskiego (radzieckiego?) arcymistrza szachowego zwanego „Księciem Szachów” jest książką napisaną w 1974 roku (rok przed śmiercią Keresa),a więc opiera się na całym jego olbrzymim doświadczeniu i wiedzy o tym, czym są szachy i jak je ugryźć, by nie połamać sobie zębów o szachownicę.
Nie jest tylko i wyłącznie dla graczy zawodowych, gdyż amatorzy też mogą w pełni z niej korzystać. Lektura jednak wyraźnie nie dla każdego. Typowo ukierunkowana na szachistów z uwzględnieniem wyższego poziomu zaawansowania w sztuce wojny szachowej, niż grających zgodnie ze stwierdzeniem „znam się na szachach bo wiem jak chodzą figury”. Skupia się na omówieniu strategii w końcowym etapie partii szachowej, przy czym (logiczne, Watson!) analizuje najważniejsze rodzaje, a nie przedstawia gotowych rozwiązań (co jest, na przykład, charakterystyczne dla debiutów) chociaż przedstawia przykłady na podstawie analizy partii.
Pisząc o książce wypada wspomnieć o autorze, by nadać wagę zaletom pozycji. Więc za wikipedią wybrane i istotne z perspektywy szachowej informacje:
„Pierwszy tytuł mistrza Estonii zdobył w 1935 roku, kolejne w latach 1942, 1943, 1945 i 1953. W okresie międzywojennym grał na I szachownicy reprezentacji Estonii na szachowych olimpiadach w Warszawie (1935),Monachium (nieoficjalna, 1936),Sztokholmie (1937) i Buenos Aires (1939). Pomiędzy 1952 a 1964 siedmiokrotnie reprezentował Związek Radziecki na turniejach olimpijskich. Łącznie rozegrał 141 partii, w których zdobył 107 pkt. W swoim dorobku posiadał 15 medali: osiem drużynowych (7 złotych i brązowy) oraz siedem indywidualnych (5 złotych, srebrny i brązowy)”.
Dodam jeszcze na marginesie, że Keres należy(-ał?) do grupy ”trójek” w liczbie Morphy’ego.
PS Książka zagościła na mojej półce dzięki uprzejmości Wydawnictwa RM