Leo Grasset

„Masz dalekiego przodka, który łączy cię z kawą zmieloną dziś rano, z bakteriami z ostatniego zatrucia pokarmowego (…).” Czyli jak mówić o biologii, żeby sprawiała przyjemność, a nie kojarzyła się z tą panią z liceum, która kazała Ci zapamiętać określenie retikulum endoplazmatyczne, na wypadek, gdybyś chciał_ nazwać tak pieska. (True story. Przynajmniej faktycznie zapamiętałam je do dziś. Tylko nie mam jeszcze pieska.) Biologia, a już szczególnie biologia ewolucyjna może brzmieć jak termin trochę onieśmielający albo wręcz bardzo straszny, ale nie zmienia to faktu, że jest również szalenie, niesamowicie i obłędnie ciekawa! W książce „Ewolucja, czyli jeden wielki bajzel” już od samego początku zaczynamy z przytupem, bo od pytania… czy w ogóle wiemy, czym jest życie. A potem jest tylko lepiej. Autor stara się odpowiedzieć na niezwykle pasjonujące pytania, takie jak to, dlaczego umieramy, dlaczego jesteśmy jedynym żyjącym gatunkiem człowieka, albo czemu natura każe nam uprawiać seks, skoro klonowanie wydaje się dużo bardziej wydajne. Do tego zostajemy zasypan_ ciekawymi i śmiesznymi przypisami (kochamy przypisy!) oraz prawie trzydziestoma stronami bibliografii. A wszystkie te informacje są przekazane w sposób nie tylko naukowy, ale również super zabawny! Humor Grasseta kojarzy mi się trochę z książkami Adama Kaya dla dzieci. Tylko że ta nie jest dla dzieci. I jest w niej zdecydowanie mniej żartów o kupie. Ale są żarty o bananach, jak również teksty typu „Ludzie nie lubią umierać. A ewolucja, o dziwo, nie zrobiła nic, żeby temu zapobiec…” - to mój nowy ulubiony cytat! Dlatego, jeśli zachwycają Was informacje pokroju tych o stworzeniach, których oczy zrobione są z kamienia, więc ulegają erozji (chitony),gatunku grzyba, który ma ponad 20 000 typów płciowych (in your face, zatwardziali zwolennicy dwóch płci),kałamarnicy, której oko jest wielkości ludzkiej głowy, albo ewolucji samego człowieka, to ta książka jest właśnie dla Was!