Lynn Painter

Bardzo biłam się z myślami, zanim zdecydowałam się na ostateczny werdykt. Tym razem, tak jak w przypadku Liz i Wesa, zadecydował czas spędzony w ich towarzystwie. Lubię ich — za słodycz i delikatność, poszukiwanie siebie i popełniane błędy, bo w tym wszystkim jest coś, co czyni z nich dobrych książkowych bohaterów. Denerwowali mnie, ich decyzje sprawiały, że krzyczałam, denerwowałam się i śmiałam do rozpuku, ale nie żałuję żadnej chwili spędzonej razem z nimi. Nie żałuję tego, że Wes był tym uroczym chłopcem z nutą zadziorności, a Elizabeth choć nieco infantylna, miała swój własny powód, by być tą Libby, którą poznaliśmy. Cieszę się, że czytając tę książkę, mogłam poczuć się tak, jakbym oglądała dobrą komedię romantyczną i polecam ją każdemu, kto tak jak ja, komedie romantyczne lubi. Nie powinniście się zawieść.