Miasto w chmurach

Lektura bardzo męcząca, nieinteresująca. Bohaterowie, którym w ogóle nie ma ochoty się kibicować. Bardzo mocny zawód, liczyłem na "pochłonięcie", a otrzymałem "odepchnięcie". Przy połowie książki kapitulacja.

Lektura bardzo męcząca, nieinteresująca. Bohaterowie, którym w ogóle nie ma ochoty się kibicować. Bardzo mocny zawód, liczyłem na "pochłonięcie", a otrzymałem "odepchnięcie". Przy połowie książki kapitulacja.

"Tekst, książka to miejsce spoczynku dla wspomnień ludzi, którzy żyli przed nami. Sposób na to, żeby pamięć została utrwalona, po tym jak dusza stąd odleci."

Powieść kompletna. Jej czytanie, odkrywanie tajemnic kryjących się na kolejnych stronach było prawdziwą literacką przygodą. Końcówka wycisnęła ze mnie łzy, a całość zachwyciła mistrzostwem formy, wirtuozerią słowa, wspaniałą galerią postaci i doskonałym powiązaniem ze sobą wszystkich wątków. Coś wspaniałego.

Autor misternie splata losy postaci żyjących w odległych od siebie czasach, mających różne aspiracje, cele, marzenia, ich życiorysy nie mogłyby być bardziej odmienne, ale wszystkich łączy jedno - książka. Starogrecki tekst, zaginiony i odnaleziony przed wiekami, który ginie i musi zostać ponownie odnaleziony jeszcze kilka razy, tekst stający się dla wszystkich bohaterów centrum ich świata. Każda z postaci opisanych w tej książce żyje, jest niezwykle wiarygodna, ma charakter, wywołuje emocje. Ich losy śledzi się z zapartym tchem, zainteresowały mnie wszystkie trzy linie fabularne - ta dziejąca się najdawniej, podczas oblężenia Konstantynopola w 1453 roku, ta współczesna, która rozgrywa się, gdy w 2020 roku ma dojść do zamachu bombowego w bibliotece publicznej w Idaho i w końcu ta przenosząca nas do przyszłości, tocząca się na statku kosmicznym lecącym w stronę planety, na której ludzkość ma rozpocząć wszystko od nowa. A między tymi wątkami, wpleciona w nie wszystkie, jest stara grecka opowieść o pastuszku zamienionym w osła, pragnącym dostać się do miasta skrytego w chmurach. Majstersztyk!

Z tej powieści wypływa miłość do książek, słów, ich ukrytych znaczeń i pamięci, którą w sobie niosą. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników czytania i bibliotek.

"...bo wszystkie czasy i wszystkie historie są ostatecznie jednym i tym samym."

"Tekst, książka to miejsce spoczynku dla wspomnień ludzi, którzy żyli przed nami. Sposób na to, żeby pamięć została utrwalona, po tym jak dusza stąd odleci."

Powieść kompletna. Jej czytanie, odkrywanie tajemnic kryjących się na kolejnych stronach było prawdziwą literacką przygodą. Końcówka wycisnęła ze mnie łzy, a całość zachwyciła mistrzostwem formy, wirtuozerią słowa,...

Mam słabość do tego autora i cenię jego styl i erudycję. Jeżeli komuś podobało się "Światło, którego nie widać" i myśli, że znajdzie tu coś podobnego, może się bardzo zdziwić albo też zawieść. To zupełnie inna książka, nie dla wszystkich, co widać po opiniach. Mnie się podoba pomysł i jego realizacja.

Mam słabość do tego autora i cenię jego styl i erudycję. Jeżeli komuś podobało się "Światło, którego nie widać" i myśli, że znajdzie tu coś podobnego, może się bardzo zdziwić albo też zawieść. To zupełnie inna książka, nie dla wszystkich, co widać po opiniach. Mnie się podoba pomysł i jego realizacja.

Jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam. DZIEŁO. Na początku z pozoru zawiłe, wymagające skupienia - w końcu historia dotyczy kilkora bohaterów żyjących w różnych czasach, jednak po czasie wciągająca i przejrzysta. Ważny przekaż, nawet kilka. Cudowne, przejmujące fragmenty i cytaty. Dużo o przemijaniu.

Jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam. DZIEŁO. Na początku z pozoru zawiłe, wymagające skupienia - w końcu historia dotyczy kilkora bohaterów żyjących w różnych czasach, jednak po czasie wciągająca i przejrzysta. Ważny przekaż, nawet kilka. Cudowne, przejmujące fragmenty i cytaty. Dużo o przemijaniu.

Świetny pomysł na kompozycję książki, widać erudycję autora. Natomiast niestety absolutnie niczym głębiej mnie nie wciągnęła…

Świetny pomysł na kompozycję książki, widać erudycję autora. Natomiast niestety absolutnie niczym głębiej mnie nie wciągnęła…

Czekałam na to coś i się nie doczekałam. Pomysł ciekawy, ale brak konkretnegi rozwiązania akcji. Momentami ciężko się czytało. Dziwne opisy, jakoś nie pasujące np. Niebo nabrało odcieniu kitu... Brak momentami logiczności i przyczynowości.

Czekałam na to coś i się nie doczekałam. Pomysł ciekawy, ale brak konkretnegi rozwiązania akcji. Momentami ciężko się czytało. Dziwne opisy, jakoś nie pasujące np. Niebo nabrało odcieniu kitu... Brak momentami logiczności i przyczynowości.

Uważam, że autor miał bardzo ciekawy pomysł na książkę ale tak naprawdę tylko to mi się w niej podobało.
Nie dostałam szansy polubienia bohaterów, ciągłe przeskakiwanie przez linie czasowe odczuwałam jako chaos.
Jednak nie zostanę fanką autora, choć doceniam jego kunszt, wiedzę i umiłowanie literatury.

Uważam, że autor miał bardzo ciekawy pomysł na książkę ale tak naprawdę tylko to mi się w niej podobało.
Nie dostałam szansy polubienia bohaterów, ciągłe przeskakiwanie przez linie czasowe odczuwałam jako chaos.
Jednak nie zostanę fanką autora, choć doceniam jego kunszt, wiedzę i umiłowanie literatury.

Pod względem literackim książka stoi na wysokim poziomie. Nie wątpię, że wiele osób zachwyci, jednak nie zaliczam się do tego grona. Sprawa Argos oraz organizacji Ilium była dla mnie najbardziej interesującą. Myślałam, że bohaterów złączy pod koniec coś więcej.

Pod względem literackim książka stoi na wysokim poziomie. Nie wątpię, że wiele osób zachwyci, jednak nie zaliczam się do tego grona. Sprawa Argos oraz organizacji Ilium była dla mnie najbardziej interesującą. Myślałam, że bohaterów złączy pod koniec coś więcej.

Jedna z lepszych książek które udało mi się przeczytać.

Jedna z lepszych książek które udało mi się przeczytać.

Przepadłam w tej historii, to jak autor opisał historie ludzi, których na pozór nie łączy nic, a jak się okaże łączy bardzo wiele.
Historie poruszane pochodzą z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. W każdym z tych etapów życia ludzie pragną bezpieczeństwa, pokoju i nadziei a to wszystko może zapewnić książka.
Autor bardzo duż uwagi skupia na piśmie i historii Aetona, który miał wielkie marzenia, ale to co najważniejsse miał przy sobie od dawna tylko nie umiał tego zobaczyć.
Bardzo angażująca i chwilami bardzo smutna historia, która skłania do refleksji i radości z tego, że możemy czytać i przelazywać historie dalej w świat.
Ale książka to też obraz świata, który popada w ruinę, ludzi którzy rządzą chcą jak najwięcej zagarniać do siebie, wywołują wojny, w której nie biorą udziału, a cywile w niej giną, ludzie muszą opuszczać do i swoje miejsca, które kochają w pogoni za bezpieczeństwem. I jak wiemy z przyszłości, Ziemi nie uda nam się uratować przed nami, ludźmi.
Polecam bardzo ❤

Przepadłam w tej historii, to jak autor opisał historie ludzi, których na pozór nie łączy nic, a jak się okaże łączy bardzo wiele.
Historie poruszane pochodzą z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. W każdym z tych etapów życia ludzie pragną bezpieczeństwa, pokoju i nadziei a to wszystko może zapewnić książka.
Autor bardzo duż uwagi skupia na piśmie i historii...