Zima świata

Najlepsza z części

Najlepsza z części

Nie wiem, jak to robi, ale Follett swoimi książkami za każdym razem trafia w moje serce - niezależnie od tematyki, jakiej się w nich podejmuje. Mam na swojej półce wszystkie jego książki, część w kilku wydaniach. Może to z sentymentu, bo czytam go od dziecka, a może po prostu dlatego, że jest tak diablo dobrym gawędziarzem i potrafi zarazić czytelnika do miłością do historii.

Nie wiem, jak to robi, ale Follett swoimi książkami za każdym razem trafia w moje serce - niezależnie od tematyki, jakiej się w nich podejmuje. Mam na swojej półce wszystkie jego książki, część w kilku wydaniach. Może to z sentymentu, bo czytam go od dziecka, a może po prostu dlatego, że jest tak diablo dobrym gawędziarzem i potrafi zarazić czytelnika do miłością do historii.

Jak na mój gust ta część serii trochę zbyt długo się rozkręcała. Za dużo było wątków obyczajowych, za mało akcji. W końcu jednak poszło do przodu i potem było już dobrze. W trakcie czytania tej części zdążyłem przeczytać trzy inne książki, w momentach kiedy byłem znudzony powolnym tempem. Odpocznę chwilę i wezmę się za trzecią i ostatnią część tej serii. Nie podobało mi się też, że autor trochę za mało uwagi poświęcił Polsce i Polakom, a szczególnie polskim pilotom i Cichociemnym. No i temu co działo się w Polsce po wojnie, więcej uwagi dostała za to Czechosłowacja.

Jak na mój gust ta część serii trochę zbyt długo się rozkręcała. Za dużo było wątków obyczajowych, za mało akcji. W końcu jednak poszło do przodu i potem było już dobrze. W trakcie czytania tej części zdążyłem przeczytać trzy inne książki, w momentach kiedy byłem znudzony powolnym tempem. Odpocznę chwilę i wezmę się za trzecią i ostatnią część tej serii. Nie podobało mi się...

Trochę jestem rozczarowana tą książką jak i całym cyklem. Czytając opinię o nim, nastawiłam się na porywającą sagę. Na razie przeczytałam dwa pierwsze tomy. I jak dla mnie zbyt wiele w niej polityki. Wydaje się, że główni bohaterowie biorą udział we wszystkich najważniejszych wydarzeniach zarówno I jak i II wojny światowej, a wręcz odgrywają w nich kluczową rolę i zmieniają bieg historii. Troszkę to dla nie wyidealizowane. Brakuje zwykłych historii, zwykłych ludzi, dramatyzmu. Jedynie wątek Carli mnie bardziej zainteresował. No i jako Polka ubolewam, że tak po macoszemu potraktowano rolę naszego kraju i Polaków, obozów zagłady w drugim tomie. Wiem, że w trzeciej części będzie więcej polskich wątków. Z pewnością ją przeczytam aby zakończyć sagę ale mimo wszystko jestem rozczarowana.

Trochę jestem rozczarowana tą książką jak i całym cyklem. Czytając opinię o nim, nastawiłam się na porywającą sagę. Na razie przeczytałam dwa pierwsze tomy. I jak dla mnie zbyt wiele w niej polityki. Wydaje się, że główni bohaterowie biorą udział we wszystkich najważniejszych wydarzeniach zarówno I jak i II wojny światowej, a wręcz odgrywają w nich kluczową rolę i...

Iście serialowa epopeja. Wielość wątków i postaci z początku przeraża, lecz w praktyce układa się w logiczną całość. Drobnym handicapem w czytaniu będzie z pewnością wiedza historyczna z okresu I połowy XX wieku.

Iście serialowa epopeja. Wielość wątków i postaci z początku przeraża, lecz w praktyce układa się w logiczną całość. Drobnym handicapem w czytaniu będzie z pewnością wiedza historyczna z okresu I połowy XX wieku.

Jak zwykle nie zawiodłam się na powieści autorstwa Kena Folletta. Opowieść ta wykracza poza suche fakty, wspaniale obrazuje dramatyczne losy świata i emocje zwykłych ludzi.
Polecam w formie audiobooka. Krzysztof Gosztyła jako narrator-rewelacyjny.

Jak zwykle nie zawiodłam się na powieści autorstwa Kena Folletta. Opowieść ta wykracza poza suche fakty, wspaniale obrazuje dramatyczne losy świata i emocje zwykłych ludzi.
Polecam w formie audiobooka. Krzysztof Gosztyła jako narrator-rewelacyjny.

Coraz mniej podobają mi się powieści Folletta. Postacie zachowują się i podejmują decyzje niezrozumiałe dla mnie, nawet uwzględniając ich różne charaktery. Poza tym wyczuwam kompletną nieznajomość mentalności radzieckiej, Rosjanie są jakby ludźmi Zachodu umieszczonymi w Rosji.
Nie mogę też zrozumieć ubolewania nad ruinami Berlina - jako Polka wychowana na naszej historii i literaturze od razu widzę Warszawę, nad którą nikt się nie litował. I niemieccy chłopcy w za dużych hełmach jadący na front dziwnie kojarzą mi się z innymi chłopcami w za dużych hełmach. Nie rozumiem dlaczego autor to robi, to już druga powieść, w której biedni Niemcy są krzywdzeni przez niedobrych ludzi.
Poza tym powieść czyta się bardzo dobrze.

Coraz mniej podobają mi się powieści Folletta. Postacie zachowują się i podejmują decyzje niezrozumiałe dla mnie, nawet uwzględniając ich różne charaktery. Poza tym wyczuwam kompletną nieznajomość mentalności radzieckiej, Rosjanie są jakby ludźmi Zachodu umieszczonymi w Rosji.
Nie mogę też zrozumieć ubolewania nad ruinami Berlina - jako Polka wychowana na naszej historii i...

Kolejny tom z trylogii „Stulecie”. Podobnie jak tom pierwszy – fascynujące historie głównych bohaterów tomu pierwszego, w szczególności ich dzieci – wplecione w historię świata lat 30 – tych i 40 – tych. Podobnie jak początek cyklu, ta opowieść jest bardzo obszerna i trzeba zarezerwować sobie sporo czasu, aby ją „pochłonąć”, ale żadna z tych chwil nie jest stracona.

Podobnie jak wcześniej – sporo można się z tej książki dowiedzieć lub…przypomnieć z historii. Autor bardzo się ponownie przyłożył do istotnych faktów z historii i – jak to się potocznie mówi – „nie ma ściemy” . Tak naprawdę było. Oczywiście historie osobiste głównych bohaterów są pomysłem Autora, ale jakże misternie wplecione w wydarzenia historyczne. Czasem ma się jednak wrażenie, że świat jest tak mały, jak w niektórych polskich serialach (operach mydlanych). Bohaterowie spotykają na ze sobą wszędzie na całym świecie, przypadkiem, jakby Europa i Stany to był tylko jakiś kwartał ulic. Jest to pewna słabość Folleta, którą zauważyłem już w jego innej książce (tam chodziło o telefony: każdy w USA w latach 50 – tych siedział całą dobę przy telefonie).

Widać również, że Autor nie był w stanie do końca sensownie ogarnąć całego tego okresu, chcąc dotknąć każdej ważniej sytuacji polityczno – gospodarczej tego czasu (kryzys. nazizm, wojna, komunizm itp.) skacząc między bohaterami i latami. Sprawia to wrażenie, jakby – stosując nazewnictwo filmowe – była to wersja kinowa, nie reżyserska. Widać skróty, cięcia, ewidentnie widać w niektórych momentach, że coś zostało „wycięte”…

Porażająca jest historia powstawania nazizmu. Niektórzy odnajdą pewną analogię do stosowanych nadal współcześnie, w XXI wieku – „nieśmiertelnych” schematów demagogicznych i wykorzystywania propagandy (obcy, imigranci, nacjonalizm, narodowość, fałszywy patriotyzm). Smutne i wstrząsające, że historia kołem się toczy. Jeszcze gorsze spostrzeżenia są w odniesieniu do ideologii komunistycznej i historii oraz roli ZSRR w wojnie. Spotkały świat dwa równorzędne piekła.

Z mojego punktu widzenia muszę też z żalem podkreślić, iż podobnie jak w pierwszym tomie, tak i w tym, według Autora Polska w procesach historycznych tamtego okresu właściwie nie istnieje (!). Naprawdę! Jest oczywiście krótki fragment o zaatakowaniu Polski przez nazistowskie Niemcy, ale tylko jako powód bohaterskiego ultimatum i wypowiedzenia wojny przez Wielką Brytanię i Francję. Autor stosuje tutaj fatalny relatywizm historyczny, ale czego spodziewać się po…Brytyjczyku. Poza tym nasz kraj pojawia się jeszcze kilkukrotnie jako nic nie znacząca wzmianka. I podobnie nie spodziewajcie się, że przeczytacie o polskich lotnikach broniących Londynu, gen. Andersie, Maczku czy gen. Sosnkowskim. Oczywiście o Enigmie i tego typu tematach też zapomnijcie. I nie chodzi tutaj o moją urażoną dumę, ale o oczywiste - nie tylko z polskiej historii – ale również światowej, fakty.

Generalnie jednak polecam książkę. Naprawdę spora kopalnia faktów i emocji. Na mnie osobiście największe wrażenie zrobiły opisy ludzi i sytuacji w Berlinie pod koniec wojny, wejście armii czerwonej (pisownia poprawna:-)) i prowokacji Stalina, która doprowadziła do podziału Niemiec. Naprawdę porażające.

Kolejny tom z trylogii „Stulecie”. Podobnie jak tom pierwszy – fascynujące historie głównych bohaterów tomu pierwszego, w szczególności ich dzieci – wplecione w historię świata lat 30 – tych i 40 – tych. Podobnie jak początek cyklu, ta opowieść jest bardzo obszerna i trzeba zarezerwować sobie sporo czasu, aby ją „pochłonąć”, ale żadna z tych chwil nie jest stracona....

Ja oceniam gorzej niż inni ponieważ mało tutaj zwrotów akcji, ciągnie się często i tak na prawdę opowiada historię II Wojny Światowej, co wszystkim jest dość znane

Ja oceniam gorzej niż inni ponieważ mało tutaj zwrotów akcji, ciągnie się często i tak na prawdę opowiada historię II Wojny Światowej, co wszystkim jest dość znane

Druga część sagi, która trochę mniej mnie zachwyciła., jednak czytałam ją z dużą ciekawością. Poznajemy dalsze losy poznanych wcześniej bohaterów wplatanych w wir wydarzeń historycznych. Trochę brakowało mi akcentu polskiego tym bardziej że czasy które obejmuje książka, tj. Wybuch drugiej wojny światowej są mocno z Polską związane. Mimo to polecam dla poznania szerszego kontekstu wydarzeń społecznych, ekonomicznych i politycznych, które do wojny doprowadziły.

Druga część sagi, która trochę mniej mnie zachwyciła., jednak czytałam ją z dużą ciekawością. Poznajemy dalsze losy poznanych wcześniej bohaterów wplatanych w wir wydarzeń historycznych. Trochę brakowało mi akcentu polskiego tym bardziej że czasy które obejmuje książka, tj. Wybuch drugiej wojny światowej są mocno z Polską związane. Mimo to polecam dla poznania szerszego...