conducir
También se encuentra en: Sinónimos.
conducir
(Del lat. conducere, conducir juntamente, juntar.)1. v. tr. e intr. Llevar a personas, animales o cosas de un lugar a otro este camino conduce a la casa; lo condujo hasta el centro de la ciudad. acarrear, transportar, trasladar
2. v. tr. Llevar a una persona, asunto o negocio por el camino por donde debe ir conduce sus propósitos para beneficiarse de sus éxitos. encauzar
3. v. tr. e intr. Llevar un vehículo ya tiene el permiso de conducir; conduce el camión como si fuera un deportivo. guiar, pilotar
4. v. tr. Dirigir un negocio o a un grupo de personas el gerente conduce la empresa con gran habilidad. dirigir
5. v. prnl. Obrar de una determinada manera se conduce con tal altanería que resulta insufrible. actuar, comportarse, portarse
6. v. intr. Ser causa de que un proceso, una persona o algo lleguen a cierto resultado tu actuación conducirá a un altercado.
7. v. tr. AUDIOVISUALES Dirigir o presentar un programa televisivo.
NOTA: Conjugación: CONJ.: INDICATIVO: PRES.: conduzco, conduces, conduce, conducimos, conducís, conducen. IMPERF.: conducía, conducías, conducía, conducíamos, conducíais, conducían. INDEF.: conduje, condujiste, condujo, condujimos, condujisteis, condujeron. FUT.: conduciré, conducirás, conducirá, conduciremos, conduciréis, conducirán. COND.: conduciría, conducirías, conduciría, conduciríamos, conduciríais, conducirían. SUBJUNTIVO: PRES.: conduzca, conduzcas, conduzca, conduzcamos, conduzcáis, conduzcan. IMPERF.: condujera o condujese, condujeras o condujeses, condujera o condujese, condujéramos o condujésemos, condujerais o condujeseis, condujeran o condujesen. FUT.: condujere, condujeres, condujere, condujéremos, condujereis, condujeren. IMPERATIVO: conduce, conduzca, conduzcamos, conducid, conduzcan. GERUNDIO: conduciendo. PARTICIPIO: conducido.
Gran Diccionario de la Lengua Española © 2022 Larousse Editorial, S.L.
conducir
tr. Dirigir y guiar [a una o más personas] hacia un paraje.
Dirigir y guiar [un vehículo].
Ser causa de que [una persona o cosa] llegue a cierto estado.
Llevar, transportar [cosas] de una parte a otra.
Ajustar, concertar [a uno] por precio o salario.
intr. Ser a propósito para algún fin.
prnl. Comportarse, proceder de esta o la otra manera.
Modelo [11]. V. conjugación (cuadro).
Diccionario Enciclopédico Vox 1. © 2009 Larousse Editorial, S.L.
conducir
(kondu'θiɾ)verbo transitivo
1. llevar alguna cosa de un lugar a otro Condujeron a los reos al penal.
2. guiar un vehículo Conduzco un camión.
3. administrar una empresa o una actuación Conducen un proyecto arquitectónico.
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.
conducir
Participio Pasado: conducido
Gerundio: conduciendo
Presente Indicativo |
---|
yo conduzco |
tú conduces |
Ud./él/ella conduce |
nosotros, -as conducimos |
vosotros, -as conducís |
Uds./ellos/ellas conducen |
Collins Spanish Verb Tables © HarperCollins Publishers 2011
Sinónimos
Cambiar a nuevos Sinónimos
conducir
verbo transitivo
2 regir administrar gobernar llevar las riendas capitanear encabezar presidir
Se trata de un negocio o de la actuación de una colectividad.
verbo pronominal
4 comportarse portarse proceder* actuar*
Por ejemplo: me admira la capacidad que tiene de conducirse siempre tan bien.
Diccionario Manual de Sinónimos y Antónimos Vox © 2022 Larousse Editorial, S.L.
Traducciones
conducir
conduct, drive, lead, go, guide, ride, travel, to drive, bring, convey, shepherd, show round, wheel, herd, fly, pilotconducir
يَقُودُconducir
provést, říditconducir
køre, udføreconducir
ajaa, tehdäconducir
provesti, voziticonducir
行う, 運転するconducir
...을 실시하다, 운전하다conducir
kierować, zaprowadzićconducir
köra, uträttaconducir
ขับ, จัดการconducir
lái xe, thực hiệnconducir
A. VT
1. (Aut) → to drive
2. (= llevar) → to take, lead
este pasillo conduce a los pasajeros al avión → this corridor leads o takes passengers to the plane
el general condujo al ejército a la victoria → the general led the army to victory
la secretaria nos condujo hasta la salida → the secretary showed us out
este pasillo conduce a los pasajeros al avión → this corridor leads o takes passengers to the plane
el general condujo al ejército a la victoria → the general led the army to victory
la secretaria nos condujo hasta la salida → the secretary showed us out
4. (frm) (= estar a cargo de) [+ negocio, empresa] → to manage; [+ equipo] → to lead; [+ debate] → to chair, lead
5. (TV, Radio) → to present
B. VI
1. (Aut) → to drive
¿sabes conducir? → can you drive?, do you know how to drive?
si bebes, no conduzcas → don't drink and drive
¿sabes conducir? → can you drive?, do you know how to drive?
si bebes, no conduzcas → don't drink and drive
2. (= llevar) conducir a algo → to lead to sth
esta carretera conduce al aeropuerto → this road leads to the airport, this road takes you to the airport
un infarto que le condujo a la muerte → a heart attack which led to his death
¿esa actitud a qué conduce? → where will that attitude get you?
esto no nos conduce a ninguna parte o a nada → this is getting us nowhere
esta carretera conduce al aeropuerto → this road leads to the airport, this road takes you to the airport
un infarto que le condujo a la muerte → a heart attack which led to his death
¿esa actitud a qué conduce? → where will that attitude get you?
esto no nos conduce a ninguna parte o a nada → this is getting us nowhere
Collins Spanish Dictionary - Complete and Unabridged 8th Edition 2005 © William Collins Sons & Co. Ltd. 1971, 1988 © HarperCollins Publishers 1992, 1993, 1996, 1997, 2000, 2003, 2005
conducir
vi. to conduct; to drive.
Spanish-English Medical Dictionary © Farlex 2012
conducir
vt (un vehículo) to drive
English-Spanish/Spanish-English Medical Dictionary Copyright © 2006 by The McGraw-Hill Companies, Inc. All rights reserved.