PALLAD

Pallad przez dekady traktowany był jak „ubogi krewny” w rodzinie metali szlachetnych. Przez lata był bowiem znacząco tańszy od złota czy platyny. Żarty z palladu skończyły się po 2016 roku, gdy biały metal zaczął szybko drożeć, najpierw przebijając w cenie zniżkująca platynę, a w styczniu 2019 roku stał się droższy od złota.

Odkryty dopiero w 1803 roku pallad to w postaci czystej lśniący, kowalny i ciągliwy, srebrzystoszary metal. Nie reaguje z wodą i powietrzem. Roztwarza się w silnych kwasach i zasadach. Jego wyjątkową właściwością jest zdolność do absorbcji gazów. Dzięki temu pallad znalazł zastosowanie w samochodowych katalizatorów spalin, zwłaszcza w pojazdach z silnikiem benzynowym (lub hybrydowym).

Współcześnie to właśnie branża motoryzacyjna odpowiada za ok. 70% światowego zużycia palladu. Metal znajduje też zastosowanie w jubilerstwie, elektronice oraz w przemyśle chemicznym. W ostatnich latach pojawił się też istotny popyt inwestycyjny: zarówno w postaci funduszy ETF jak i zakupów fizycznego metalu w postaci sztabek i palladowych monet bulionowych.

Podobnie jak platyna, pallad jest metalem występującym bardzo rzadko. W 2019 roku na całym świecie wydobyto zaledwie 210 ton tego metalu. Za blisko 80% dostaw odpowiadały kopalnie z Rosji i RPA (mniej więcej po równo). Istotnymi dostawcami są jeszcze Kanada, USA i Zimbabwe – łącznie z tych pięciu krajów pochodzi ok. 98% wydobywanego palladu.