roubar

Roubar

,
v. t.
Subtrahir violentamente.
Apoderar-se injustamente de; furtar.
Arrancar.
Salvar, livrar.
Despojar.
Raptar.
Plagiar.
Fig.
Arroubar, enlevar.
V. p. Des.
Esquivar-se, furtar-se.
(Cp.roupa)
Novo Diccionário Da Língua Portuguesa © 1913
Traduções

roubar

(ʀo'bar)
verbo transitivo
apropriar-se de algo que não nos pertence

roubar

stehlen, berauben, entwenden, plündern, rauben, ausbeutenrob, steal, plunder, abstract, rip off, takeسرق, يَأْخُدُ, يَسْرِقُ, يَسْلُبُrobarvarastamavarastaa, ryöstää, veloittaa liikaa, viedäkrađa, oguliti do gole kože, opljačkati, ukrastimencurirubare, derubare, prendere盗む, ・・・を盗む, 奪う, 法外な値をふっかける훔치다, 가져가다, 빼앗다, 사기치다vogtinozagtstjele, rane, svindle, takraść, obrabować, ukraść, zabrać, zedrzeća furaворовать, грабить, красть, обсчитывать, украстьukradnútукрастиstjäla, råna, skörta upp, taขโมย, คิดราคามากเกินไป, ปล้น, ลักขโมย, 偷窃, 抢夺, 敲...竹杠voler, dépouiller, dérober, ravir, arnaquer, dévaliser, prendreokrást, ošidit, ukrást, vzítflå, røve, stjæle, tageαρπάζω, κλέβω, χρεώνω ληστρικάatracar, estafar, hurtar, robar, timar, tomarafzetten, beroven, nemen, stelenalmak, çalmak, kazıklamak, soymakăn cắp, cướp, lấy cắp, tính giá quá đắt
verbo intransitivo
apropriar-se de algo que não nos pertence
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.