Przejdź do zawartości

PL/I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

PL/I (ang. Programming Language One – język programowania jeden) to język programowania komputerowego stworzony w początku lat 60. XX wieku dla celów naukowych, inżynieryjnych i biznesowych przez konsorcjum skupione wokół firmy IBM. Jego cechą charakterystyczną jest bogaty zbiór funkcji wbudowanych. Prawdopodobnie nie istnieje kompilator PL/I, który uwzględniałby wszystkie słowa kluczowe tego języka. W związku z bogactwem PL/I kompilatory z reguły specjalizują się w określonych dziedzinach zastosowań.

Podstawowym zastosowaniem PL/I jest przetwarzanie informacji.

Język PL/I pozwala wykorzystywać rekursję i programowanie strukturalne.

  • przeznaczony do programowania problemów numerycznych jak i nienumerycznych
  • zawiera niezbędne środki programowania zagadnień ekonomicznych, techniczno-naukowych oraz przetwarzania dowolnej informacji
  • ze względu na łatwość przedstawiania algorytmów jest predestynowany do rozwiązywania skomplikowanych i uniwersalnych zadań, np. zintegrowanych systemów przetwarzania danych
  • daje możliwość deklaracji i korzystania z danych:
    • arytmetycznych (różnego rodzaju i z różną precyzją)
    • tekstowych (bitowych i znakowych)
  • dopuszcza stosowanie struktur danych
  • posiada elementy pozwalające na przetwarzanie list
  • ma bogaty aparat wejścia-wyjścia
  • pozwala na wygodne testowanie programu
  • ma dobrą obsługę błędów programowych
  • współpraca rozszerzonej wersji z systemem VSAM

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]