Przejdź do zawartości

Tony Roche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tony Roche
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1945
Wagga Wagga

Wzrost

178 cm

Gra

leworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1968

Zakończenie kariery

1979

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

11

Najwyżej w rankingu

8 (16 listopada 1975)

Australian Open

SF (1965, 1967, 1969, 1975)

Roland Garros

W (1966)

Wimbledon

F (1968)

US Open

F (1969, 1970)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

12 (30 sierpnia 1977)

Australian Open

W (1965, 1967, 1971, 1976, 1977)

Roland Garros

W (1969)

Wimbledon

W (1968–1970, 1974)

US Open

W (1967)

Tony Roche, właśc. Anthony Dalton Roche (ur. 17 maja 1945 w Wagga Wagga) – australijski tenisista i trener tenisa, zwycięzca 16 turniejów wielkoszlemowych, zdobywca Pucharu Davisa.

W 1986 roku został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Roche starty w tenisie zaczął w 1963 roku, a status zawodowca otrzymał w 1968 z nastaniem ery open[1]. Jeszcze jako amator wygrał w 1966 French Championships w finale pokonując Istvána Gulyása. W 1965 i 1967 był finalistą tej imprezy. W 1968 został finalistą Wimbledonu, a w latach 1969 i 1970 US Open – jako zawodowiec.

W grze podwójnej triumfował w 13 turniejach Wielkiego Szlema, w 12 tworząc parę z Johnem Newcombe. Debel ten 4 razy wygrał Australian Open (przed 1968 Australian Championships), raz French Open, 4 razy Wimbledon i raz U.S. National Championships (po 1968 US Open). Roche 1 tytuł wielkoszlemowy zdobył razem z Arthurem Ashe, podczas Australian Open w 1977.

Australijczyk sukcesy odnosił również w grze mieszanej, 2–krotnie zostając mistrzem imprez wielkoszlemowych. W 1966 został wspólnie z Judy Tegart Dalton zwycięzcą Australian Championships, a w 1976 wygrał razem z Françoise Durr Wimbledon. Para Toche–Tegart Dalton była w finałach Wimbledonu 1966 i 1969 oraz Australian Championships 1967.

Tony Roche reprezentując Australię w Pucharze Davisa przyczynił się do triumfów drużyny w turnieju w latach 1965–1967 i 1977. Reprezentował swój kraj, z przerwami, od 1964 do 1977 roku, osiągając bilans 14 wygranych meczów przy 5 porażkach (7–3 w singlu i 7–2 w deblu).

W rankingach światowych osiągnął pozycję lidera w klasyfikacji deblowej w 1965, i wicelidera w singlu w 1969[2]. Po wprowadzeniu komputerowego rankingu ATP najwyżej był na 8. miejscu w grze pojedynczej (16 listopada 1975), a w zestawieniu gry podwójnej na 12. pozycji (30 sierpnia 1977).

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1965 French Championships, Paryż Ceglana Australia Fred Stolle 6:3, 0:6, 2:6, 3:6
Zwycięzca 1. 1966 French Championships, Paryż Ceglana Węgry István Gulyás 6:1, 6:4, 7:5
Finalista 2. 1967 French Championships, Paryż Ceglana Australia Roy Emerson 1:6, 4:6, 6:2, 2:6
Finalista 3. 1968 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Rod Laver 3:6, 4:6, 2:6
Finalista 4. 1969 US Open, Forest Hills Trawiasta Australia Rod Laver 9:7, 1:6, 2:6, 2:6
Finalista 5. 1970 US Open, Forest Hills Trawiasta Australia Ken Rosewall 6:2, 4:6, 6:7(2), 3:6

Gra podwójna (13–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1964 French Championships, Paryż Ceglana Australia John Newcombe Australia Roy Emerson
Australia Ken Fletcher
5:7, 3:6, 6:3, 5:7
Zwycięzca 1. 1965 Australian Championships, Melbourne Trawiasta Australia John Newcombe Australia Roy Emerson
Australia Fred Stolle
3:6, 4:6, 13:11, 6:3, 6:4
Zwycięzca 2. 1965 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia John Newcombe Australia Ken Fletcher
Australia Bob Hewitt
7:5, 6:3, 6:4
Finalista 2. 1966 Australian Championships, Melbourne Trawiasta Australia John Newcombe Australia Roy Emerson
Australia Fred Stolle
9:7, 3:6, 8:6, 12:14, 10:12
Zwycięzca 3. 1967 Australian Championships, Melbourne Trawiasta Australia John Newcombe Australia William Bowrey
Australia Owen Davidson
3:6, 6:3, 7:5, 6:8, 8:6
Zwycięzca 4. 1967 French Championships, Paryż Ceglana Australia John Newcombe Australia Roy Emerson
Australia Ken Fletcher
6:3, 9:7, 12:10
Zwycięzca 5. 1967 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Australia John Newcombe Australia William Bowrey
Australia Owen Davidson
6:8, 9:7, 6:3, 6:3
Zwycięzca 6. 1968 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia John Newcombe Australia Ken Rosewall
Australia Fred Stolle
3:6, 8:6, 5:7, 14:12, 6:3
Zwycięzca 7. 1969 French Open, Paryż Ceglana Australia John Newcombe Australia Roy Emerson
Australia Rod Laver
4:6, 6:1, 3:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca 8. 1969 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia John Newcombe Holandia Tom Okker
Stany Zjednoczone Marty Riessen
7:5, 11:9, 6:3
Zwycięzca 9. 1970 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia John Newcombe Australia Ken Rosewall
Australia Fred Stolle
10:8, 6:3, 6:1
Zwycięzca 10. 1971 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia John Newcombe Holandia Tom Okker
Stany Zjednoczone Marty Riessen
6:2, 7:6
Zwycięzca 11. 1974 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia John Newcombe Stany Zjednoczone Bob Lutz
Stany Zjednoczone Stan Smith
8:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca 12. 1976 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia John Newcombe Australia Ross Case
Australia Geoff Masters
7:6, 6:4
Zwycięzca 13. 1977 Australian Open, Melbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Arthur Ashe Stany Zjednoczone Charlie Pasarell
Stany Zjednoczone Erik van Dillen
6:4, 6:4

Gra mieszana (2–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1965 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Judy Tegart Dalton Australia Margaret Smith Court
Australia Ken Fletcher
10:12, 3:6
Zwycięzca 1. 1966 Australian Championships, Melbourne Trawiasta Australia Judy Tegart Dalton Australia Robyn Ebbern
Australia William Bowrey
6:1, 6:3
Finalista 2. 1967 Australian Championships, Melbourne Trawiasta Australia Judy Tegart Dalton Australia Lesley Turner Bowrey
Australia Owen Davidson
7:9, 4:6
Finalista 3. 1969 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Judy Tegart Dalton Wielka Brytania Ann Haydon-Jones
Australia Fred Stolle
2:6, 3:6
Zwycięzca 2. 1976 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Dick Stockton
6:3, 2:6, 7:5

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Pracował jako trener Ivana Lendla, Patricka Raftera, Rogera Federera (sezony 2005–2007) i Lleytona Hewitta (sezony 2007–2009 i 2011–2016)[3][4][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Newcombe: One Of 'Biggest Pacts. [w:] St. Petersburg Times [on-line]. 3 stycznia 1968. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  2. Tony Roche. tennisfame.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  3. PLAYER PROFILE – Tony Roche. tennis.com.au. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  4. Jonathan Overend: Federer in shock split from coach. [w:] BBC Sport [on-line]. bbc.co.uk, 12 maja 2007. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  5. Roche to coach Lleyton Hewitt. smh.com.au, 26 listopada 2010. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]