Przejdź do zawartości

Bill Johnston

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bill Johnston
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1894
San Francisco

Data i miejsce śmierci

1 maja 1946
San Francisco

Wzrost

174 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Gra pojedyncza
Wimbledon

W (1923)

US Open

W (1915, 1919)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1920)

US Open

W (1915, 1916, 1920)

William M. Johnston, Bill Johnston (ur. 2 listopada 1894 w San Francisco, zm. 1 maja 1946 w San Francisco) – amerykański tenisista, zwycięzca Wimbledonu i mistrzostw USA, siedmiokrotny zdobywca Pucharu Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Johnston nauczył się grać w tenisa jako nastolatek, początkowo podpatrując graczy na publicznych kortach w San Francisco. Słynął głównie z topspinowego forhendu. Uderzenie to uchodziło za najlepszy forhend na świecie[1] do czasu występów ekwadorskiego gracza, Pancho Segury. Amerykanin skutecznie grał również wolejem.

Startując w mistrzostwach USA (obecnie US Open) osiągnął łącznie 8 finałów. Mistrzem zawodów został w latach 1915 i 1919[1]. W 1915 roku pokonał w spotkaniu o tytuł Maurice’a McLoughlina, a w edycji z 1919 roku Williama Tildena. Razem z Tildenem zmierzył się w finale w latach 1920, 1922–1925, ponosząc porażki[1]. Dla odróżnienia od rywala Johnston nazywany był Little Bill[1]. W 1916 roku przegrał finałowe spotkanie z Richardem N. Williamsem.

W grze podwójnej mistrzostw USA Johnston odniósł 3 triumfy, wszystkie z Clarencem Griffinem oraz dotarł do 1 finału. Para była najlepsza w latach 1915, 1916, 1920. W 1921 roku Johnston został zwycięzcą turnieju mikstowego, wspólnie z Mary Kendall Browne.

W 1923 roku Amerykanin wygrał Wimbledon, po pokonaniu w finale Francisa Huntera.

Johnston miał w swoim dorobku także tytuły mistrza USA na kortach ziemnych, w 1919 i 1920 roku w singlu, w 1919 roku w deblu z Samem Hardym.

Niezależnie od rywalizacji indywidualnej z Tildenem Johnston tworzył z nim skuteczny debel w Pucharze Davisa. Tych dwóch graczy decydowało o serii zwycięstw USA w Pucharze Davisa w latach 1920–1926, w tym okresie Johnston jedyną porażkę poniósł w 1923 roku z Australijczykiem Jamesem Outramem Andersonem. Zgodnie z ówczesnym regulaminem ekipa broniąca trofeum w kolejnej edycji rozgrywek występowała jedynie w finale, stając naprzeciw rywala wyłonionego z grona pretendentów. Do finału w 1920 roku Amerykanie przystępowali z pozycji pretendentów, mając na koncie zwycięstwa nad Francuzami i Brytyjczykami. W finale przeciwko Australii Johnston pokonał Geralda Pattersona i Normana Brookesa, a w parze z Tildenem zdobył także punkt deblowy. W 1921 roku w obronie Pucharu pokonał Japończyków Zenzō Shimizu i Ichiya Kumagae, w 1922 roku Australijczyków Pattersona i Johna Hawkesa, w 1923 roku Australijczyka Hawkesa (przegrał z Andersonem). W 1924 roku na pozycji drugiego singlisty Johnstona zastąpił Vincent Richards, a udział Johnstona ograniczył się do debla z Tildenem, w którym Amerykanie pokonali Pattersona i Patricka O’Harę Wooda. Kolejne trzy edycje to rywalizacja Amerykanów z Francją. W 1925 i 1926 roku Johnston w obu finałach zwyciężał z Reném Lacostem i Jeanem Borotrą, ale w 1927 roku to Francuzi zakończyli zwycięsko rywalizację. W tym finale Johnston poniósł dwie porażki, z Reném Lacostem i Henriem Cochetem, co przy porażce Tildena z Lacostem przesądziło o wyniku.

Wkrótce po nieudanym finale Pucharu Davisa w 1927 roku Johnston zakończył karierę. Od czasu służby wojskowej w czasie I wojny światowej jego zdrowie nie było w najlepszym stanie, zmarł w 1946 roku w wieku 51 lat na gruźlicę. W 1958 roku jego nazwisko wpisano do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (3–6)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1915 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Maurice McLoughlin 1:6, 6:0, 7:5, 10:8
Finalista 1. 1916 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Richard N. Williams 6:4, 4:6, 6:0, 2:6, 4:6
Zwycięzca 2. 1919 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone William Tilden 6:4, 6:4, 6:3
Finalista 2. 1920 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone William Tilden 1:6, 6:1, 5:7, 7:5, 3:6
Finalista 3. 1922 U.S. National Championships, Filadelfia Trawiasta Stany Zjednoczone William Tilden 6:4, 6:3, 2:6, 3:6, 4:6
Zwycięzca 3. 1923 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Francis Hunter 6:0, 6:3, 6:1
Finalista 4. 1923 U.S. National Championships, Filadelfia Trawiasta Stany Zjednoczone William Tilden 4:6, 1:6, 4:6
Finalista 5. 1924 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone William Tilden 1:6, 7:9, 2:6
Finalista 6. 1925 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone William Tilden 6:4, 9:11, 3:6, 6:4, 3:6

Gra podwójna (3–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1915 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Clarence Griffin Stany Zjednoczone Tom Bundy
Stany Zjednoczone Maurice McLoughlin
2:6, 6:3, 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 2. 1916 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Clarence Griffin Stany Zjednoczone Ward Dawson
Stany Zjednoczone Maurice McLoughlin
6:4, 6:3, 5:7, 6:3
Zwycięzca 3. 1920 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Clarence Griffin Stany Zjednoczone Willis Davis
Stany Zjednoczone Roland Roberts
6:2, 6:2, 6:3
Finalista 1. 1927 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Richard N. Williams Stany Zjednoczone Francis Hunter
Stany Zjednoczone William Tilden
8:10, 3:6, 3:6

Gra mieszana (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1921 U.S. National Championships, Filadelfia Trawiasta Stany Zjednoczone Mary Kendall Browne Stany Zjednoczone Molla Mallory
Stany Zjednoczone William Tilden
3:6, 6:4, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Dutkowski 1979 ↓, „Mister Tennis”, s. 65.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]