Przejdź do zawartości

Gubernia tulska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gubernia tulska
Тульская губе́рния
gubernia
1796–1929
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Tuła

Powierzchnia

30 959 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


1 419 456

• gęstość

45,8 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni tulskiej
Liczba ujezdów

7

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gubernia tulska”
54,200000°N 37,616667°E/54,200000 37,616667

Gubernia tulska (ros. Тульская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w centralnej Rosji, utworzona ukazem Katarzyny II w 1777 jako namiestnictwo tulskie, od 12 października?/23 października 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni była Tuła. Zlikwidowana w 1929.

Gubernia była położona pomiędzy 52°42' a 54°53' szerokości geograficznej północnej i 35°58' a 39°10' długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią moskiewską, na wschodzie z gubernią riazańską, na południu i południowym zachodzie z gubernią orłowską i na krótkim odcinku z gubernią tambowską, na zachodzie z gubernią kałuską.

Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 - 30 959 km², ludność, według spisu powszechnego 1897 - 1 419 456 osób – Rosjan (99,5%). Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 12 ujezdów: aleksiński, bogorodicki, bielewski, wieniewski, epifański, jefremowski, kaszyrski, krapiwiński, nowosielski, odojewski, tulski i czernski. Ważny ośrodek przemysłu metalowego, maszynowego i zbrojeniowego Rosji.

Zlikwidowana postanowieniem Prezydium WCIK 12 stycznia 1929 r. Od 26 września 1937 na terytorium historycznej guberni istnieje obwód tulski RFSRR, a obecnie Federacji Rosyjskiej, o powierzchni 25 679 km².

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]