Przejdź do zawartości

Annie Hall

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Annie Hall
Ilustracja
Gatunek

komedia romantyczna

Data premiery

20 kwietnia 1977

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

93 min

Reżyseria

Woody Allen[1]

Scenariusz

Woody Allen,
Marshall Brickman[1]

Główne role

Woody Allen,
Diane Keaton,
Tony Roberts,
Christopher Walken,
Carol Kane,
Paul Simon

Zdjęcia

Gordon Willis[1]

Scenografia

Mel Bourne[1]

Kostiumy

Ruth Morley[1]

Montaż

Ralph Rosenblum[1]

Produkcja

Charles H. Joffe,
Robert Greenhut[1]

Wytwórnia

Jack Rollins & Charles H. Joffe Productions

Dystrybucja

United Artists

Annie Hall – amerykańska komedia romantyczna z 1977 w reżyserii Woody’ego Allena.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja filmu rozgrywa się w Nowym Jorku i Los Angeles. Allen gra postać Alvy'ego Singera, komika z obsesją śmierci, który poznaje lekkomyślną, ale tryskającą energią tytułową bohaterkę (w tej roli Diane Keaton). Film opowiada losy ich związku na przestrzeni lat, przeplatane fantastycznymi retrospekcjami z ich przeszłości. (bohaterowie są w stanie widzieć nawzajem swoje przeszłe życie). Dowiadujemy się z nich, że Alvy dorastał na Brooklynie, gdzie jak utrzymuje, mieszkał z rodzicami pod Roller Coasterem na wyspie Coney.

Po latach przeplatanych wieloma rozejściami i pojednaniami bohaterowie uświadamiają sobie, że różnią się od siebie diametralnie, co prowadzi do ostatecznego zerwania związku. Annie przenosi się do Hollywood, gdzie wiąże się z producentem płytowym (w tej roli Paul Simon). Alvy ostatecznie uświadamia sobie, że jednak dalej kocha Annie. Po nieudanej próbie nakłonienia jej do powrotu do Nowego Jorku zrezygnowany wraca do Nowego Jorku, gdzie tworzy sztukę opisującą ich związek. Film kończy się spotkaniem bohaterów jako dobrych przyjaciół i przemyśleniami Alvy'ego na temat miłości i związków. Bohater stwierdza, że miłość to coś, czego wszyscy potrzebują, pomimo złożoności i bólu, do którego często prowadzi.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

i inni

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia do filmu kręcono przez 16 tygodni[2]. Początkowo miał nosić tytuł Anhedonia, co było nawiązaniem do psychologicznego terminu na niezdolność do odczuwania przyjemności[3].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Film stanowił punkt zwrotny w karierze Woody’ego Allena. Zdobył szereg różnych nagród filmowych, w tym cztery Oscary w 1977; za najlepszą reżyserię dla Allena, razem z Marshallem Brickmanem za najlepszy scenariusz, dla Diane Keaton za najlepszą aktorkę pierwszoplanową i dla Charlesa H. Joffe’a za najlepszy film; nominowany w kategorii najlepszego aktora pierwszoplanowego dla Allena, pięć nagród BAFTA i jeden Złoty Glob.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Allen i Björkman 1998 ↓, s. 320.
  2. Robert E. Kapsis: Woody Allen. Wywiady. Mariusz Berowski (tłum). Wydawnictwo Axis Mundi, 2016, s. 103. ISBN 978-83-64980-31-2.
  3. Robert E. Kapsis: Woody Allen. Wywiady. Mariusz Berowski (tłum). Wydawnictwo Axis Mundi, 2016, s. 106. ISBN 978-83-64980-31-2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]