Przejdź do zawartości

Psie pazury (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Psie pazury
The Power of the Dog
Ilustracja
Logo filmu
Gatunek

dramat psychologiczny[1]
western[1]

Data premiery

3 września 2021 (Wenecja)
11 listopada 2021 (Nowa Zelandia)
1 grudnia 2021 (Netflix)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone
Nowa Zelandia
Australia
Wielka Brytania
Kanada

Język

angielski

Czas trwania

125 minut[1]

Reżyseria

Jane Campion[2]

Scenariusz

Jane Campion[2]

Główne role

Benedict Cumberbatch
Kirsten Dunst
Jesse Plemons
Kodi Smit-McPhee
Thomasin McKenzie
Genevieve Lemon
Keith Carradine
Frances Conroy

Muzyka

Jonny Greenwood[1]

Zdjęcia

Ari Wegner[2]

Montaż

Peter Sciberras[1]

Produkcja

Emile Sherman[1]
Iain Canning[1]
Roger Frappier[1]
Jane Campion[1]
Tanya Seghatchian[1]

Wytwórnia

New Zealand Film Commission[1]
Bad Girl Creek[1]
Max Films[1]
See-Saw Films[1]
Cross City Films[1]
BBC Film[1]

Dystrybucja

Netflix[1]

Budżet

około 35-39 mln USD

Strona internetowa

Psie pazury (ang. The Power of the Dog) – dramat filmowy z 2021 roku w reżyserii i według scenariusza Jane Campion, zrealizowany na podstawie książki Thomasa Savage’a pod tym samym tytułem. Nagrodzony m.in. Złotym Globem i nagrodą BAFTA.

Film miał światową premierę 2 września 2021 w sekcji konkursowej na 78. MFF w Wenecji, gdzie zdobył Srebrnego Lwa za najlepszą reżyserię. 11 listopada 2021 obraz pojawił się w kinach w Australii i Nowej Zelandii, a 1 grudnia – w serwisie Netflix.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Bogaci farmerzy, Phil i George Burbankowie, spotykają owdowiałą Rose i jej syna. Phil zaczyna ich dręczyć, a George z kolei się nimi opiekuje. Wkrótce George i Rose się pobierają, co powoduje dalsze komplikacje w rodzinnych relacjach.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[1][3]

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia do filmu kręcono w Nowej Zelandii w 2020 roku, w związku z czym, po wybuchu pandemii COVID-19, twórcy musieli przerwać zdjęcia na cztery miesiące[4].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Reakcja krytyków

[edytuj | edytuj kod]

Film spotkał się z dobrą reakcją krytyków. W agregatorze recenzji Rotten Tomatoes 94% z 342 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 8,40 na 10[3]. Z kolei w agregatorze Metacritic średnia ważona ocen z 58 recenzji wyniosła 89 punktów na 100[5].

Todd McCarthy, w recenzji dla Deadline Hollywood, chwalił m.in. przedstawienie Montany sprzed stu lat i grę Cumberbatcha, która jednak według niego zdominowała pozostałe postacie, którym brakło wielowymiarowości[4].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Na 75. ceremonia wręczenia nagród BAFTA, Psie pazury zostały wyróżnione statuetkami dla najlepszego filmu i najlepszego reżysera[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Richard Lawson: ‘The Power of the Dog’ Review: Jane Campion’s Psychodra matic Western Is Impeccably Crafted but Lacks the Major Voices of ‘The Piano’. variety.com, 2021-09-02. [dostęp 2021-03-22]. (ang.).
  2. a b c d Katey Rich, David Canfield: BAFTA Awards 2022 Winners: The Power of the Dog Takes Best Picture, Director. vanityfair.com, 2022-03-13. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).
  3. a b The Power of the Dog. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).
  4. a b Todd McCarthy: Venice Review: Jane Campion’s ‘The Power Of The Dog’. Deadline Hollywood, 2021-09-02. [dostęp 2022-03-23].
  5. The Power of the Dog. Metacritic. [dostęp 2022-03-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]