affrontare
affrontare
(afːron’tare)verbo transitivo
1. avvicinare qlcu per misurarsi con lui affrontare il capo affrontare il nemico
2. fronteggiare una difficoltà, un rischio e sim. affrontare una salita affrontare il pericolo con freddezza
3. prendere in esame affrontare un problema
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.
AFFRONTARE
propriamente assaltare il nimico a fronte. Lat. congredi.
Bocc. 17. 44. Col Re di Cappadocia, dopo alquanto tempo, affrontatosi, combattè, e fu nella battaglia morto.
G. V. 6. 3. 1. Quivi s' affrontarono insieme, e fuvvi grande battaglia.
Dan. Purg. 25. Poichè per grazia vuol, che tu t' affronti Lo nostro Imperadore, anzi la morte, Nell' aula piú segreta co' suoi Conti [cioè t' abbocchi e riscontri]
E affrontare uno. Lat. aliquem aggredi, invadere. Onde in proverbio, huomo affrontato, mezzo perduto.
E di cose innanimate, che sieno situate dirimpetto, e a fronte. Lat. respondere, obijci. Gr.
G. V. 1. 5. 2. Infino allo stretto di Sibiglia, ove s' affronta con Affrica.
E CONFRONTARE L' usiamo in significato di concordare, e riscontrare una cosa con l' altra. Lat. conferre, recognoscere.
Accademia della Crusca © 1612
Traduzioni
affrontare
tackle, face, deal with, broach, grip, to come to grips with, brave, confront, cope with, encounter, handleaffrontare
faire face à, entreprendre, affronter, traiter [d'un sujet], s’attaquer à, s’occuper deaffrontare
entrepreni, iniciatiaffrontare
enfrentarse, afrontar, confrontarse, abordar, ocuparse de, volverse haciaaffrontare
moqâbelé kardan, movâjeh šodan, ru-be-ru šodanaffrontare
affrontar, confrontaraffrontare
karşı gelmek, karşı karşıya getirmek, bakmak, ilgilenmek, üstesinden gelmekaffrontare
يَتَعَامَلُ مَعَ, يُعَالِجُ, يُواجِهُaffrontare
řešit, směřovat, vypořádat seaffrontare
stå over for, tackle, tage sig afaffrontare
angehen, gegenüberstehen, kümmern um (sich)affrontare
αντιμετωπίζω, μαρκάρωaffrontare
käsitellä, kohdata, tarttua toimeenaffrontare
gledati prema, nositi se, odlučno prionuti posluaffrontare
・・・に向かう, 取り組む, 扱うaffrontare
다루다, 직면하다, (문제에) 착수하다affrontare
aanpakken, kijken naaraffrontare
handle med, stå overfor, takleaffrontare
poradzić sobie z, stanąć wobec, szarżowaćaffrontare
быть обращенным, приниматься, справляться сaffrontare
hantera, möta, tacklaaffrontare
เผชิญหน้า, จัดการaffrontare
đối mặt, xử lýaffrontare
[affronˈtare]1. vt (nemico, pericolo) → to face, confront; (situazione) → to face up to; (questione) → to deal with, tackle (Equitazione) (ostacolo) → to negotiate
affrontare una spesa → to meet an expense
affrontare una spesa → to meet an expense
2. (affrontarsi) vr (uso reciproco, scontrarsi) → to confront each other
Collins Italian Dictionary 1st Edition © HarperCollins Publishers 1995