Agnieszka Dziakowska's Reviews > Białystok. Biała siła, czarna pamięć

Oczywiście, że wstyd, że w Białymstoku co jakiś czas mają miejsce przykre incydenty na tle rasistowskim i antysemickim. O tym, że w Białymstoku było tyle społeczności żydowskiej dowiedziałam zaskoczona się dopiero na studiach na wykładzie monograficznym. Oczywiście, że komentarz Pani z Łap, która twierdzi, że Żydzi oddali przed wyjazdem swoje domy i mieszkania za darmo z wdzięczności jest kompromitujący, tak samo żenująca jest historia gangstera, który pożal się Boże, przed każdą akcją wybiera się pomodlić do kościoła. Oczywiście, że wojna zamieniła życie w piekło nie tylko mniejszościom narodowym i wyznaniowym ale wszystkim mieszkańcom Polski. Oczywiście, że różnice kulturowe są wieczną kością niezgody i prowokują wiele scysji, na przełomie wieków dawne nieporozumienia i konflikty narastają w siłę tworzą wzajemną niechęć. Właśnie dlatego świat nie jest w żadnym miejscu na ziemi czarno-biały i nie ma ludzi złych lub dobrych. Postępowanie wielu ludzi powinno być skrytykowane ale bez złośliwości i naigrywania się z ludzi niewykształconych lub pokrzywdzonych. Sam autor odpowiada na pytanie jak zachowałby się w trakcie wojny mówi, że może rzuciłby wszystko i wyjechał. To jest właśnie wspomniana różnica kulturowa, poza tym, że większość nie miała takiej możliwości, ludzie zostali i walczyli przeciwko nazizmowi oraz innym złym wpływom, wśród nich byli również źli ludzie, co wie każdy, tak tragiczne czasy niestety zabijają w ludziach często człowieczeństwo. Warto przypomnieć sobie cytat Szymborskiej "Na tyle nas samych znamy na ile nas wypróbowano". Nie spodobała mi się postawa autora, który sam będąc, często słusznie, jednak wciąż bardzo subiektywny i pełen krytyki, sam prowokuje ludzi będących w sprzecznej wobec niego racji, wypytując Gromko o jego prawosławną matkę, wypytując wszędzie w Łapach o tożsamość kobiety, która ewidentnie chciałaby pozostać anonimowa i nie życzy sobie nawet przeprowadzić krótkiej rozmowy. Wychowałam się w Białymstoku i muszę przyznać, że widziałam wiele niechęci wobec Żydów lub bardzo rzadko ale nawet wobec osób prawosławnych, tak jak i widziałam niestety te zjawisko w całej Polsce. Książka nie zjednała sobie mojej sympatii będąc bardzo jednostronną i sugestywną.