Witold Jurasz: Joe Biden mówił mądrzej. Niestety nie ma to żadnego znaczenia [KOMENTARZ]

Historia niestety jednoznacznie pokazuje, że wrażenie z debaty jest ważniejsze niż jej treść. Gdy w 1960 r. debatowali ze sobą ówcześni kandydaci na prezydenta, którymi byli wiceprezydent Richard Nixon i senator John Kennedy, pierwszy wypadł merytorycznie lepiej. I przegrał debatę, gdyż wyglądał na zmęczonego, miał źle dobrany garnitur, był blady i – co gorsza – obficie się pocił. W kolejnych trzech debatach Nixon wypadł lepiej, ale nie miało to już znaczenia.

Co ciekawe, autorzy z tak prestiżowych tytułów, jak "The Washington Post", komentując to pierwsze starcie, mówili o remisie ze wskazaniem na Nixona, a nie Kennedy'ego. Amerykanie słuchający debaty w radio, a nie oglądający w telewizji, odnieśli takie właśnie wrażenie. Problem polega na tym, że większość Amerykanów debatę oglądała.

Jak wiadomo, wybory w 1960 r. wygrał John Kennedy (Richard Nixon prezydentem również został, ale dziewięć lat później). To, czy zwycięstwo Kennedy'ego było efektem debaty, do dzisiaj budzi spory, ale większość historyków skłonna jest zgodzić się z opinią, że najprawdopodobniej Kennedy został prezydentem dlatego, że wyglądał młodziej i zdrowiej. Co nie znaczy wcale, że mówił mądrzej. Jeśli historia sprzed 64 lat miałaby się powtórzyć, debata może pomóc Trumpowi w powrocie do Białego Domu.

Trump nie brzmiał jak "putinista"

Z punktu widzenia Polski nie będzie to dobra wiadomość. Wniosek ten nie wynika jednak z czegokolwiek, co powiedziano podczas debaty w CNN. Jej komentowanie na poważnie z punktu widzenia polityki zagranicznej tak naprawdę mija się z celem.

Biden oczywiście, w przeciwieństwie do Trumpa, znacznie bardziej krytycznie, a tym samym zgodnie z podstawowymi interesami bezpieczeństwa Polski, wypowiadał się na temat Władimira Putina. Nieporównywalnie w stosunku do Trumpa podkreślał także znaczenie NATO i art. 5 Traktatu północnoatlantyckiego. Dwa razy jednoznacznie powiedział, wymieniając skądinąd nazwę naszego kraju, że jeśli Rosja nie zatrzyma się na Ukrainie, Putin będzie kontynuował swoją agresję i może zagrozić innym państwom, w tym też i Polsce. Trump na tym tle z naszego punktu widzenia brzmiał jak człowiek, któremu możemy ufać w znacznie mniejszym stopniu. Równocześnie jednak powiedział, i to jednoznacznie, że warunki pokoju wyrażone niedawno przez Kreml są nie do zaakceptowania. Dlatego trudno stwierdzić, że zabrzmiał jak "putinista" albo człowiek skłonny do układów z Putinem.

Powrót Trumpa to nie katastrofa

Nie zmienia to faktu, że ewentualna prezydentura Trumpa, jeśli do niej dojdzie, z całą pewno��cią będzie z punktu widzenia Polski gorszą wiadomością niż reelekcja Bidena. Nie należy jednak przesadzać. Nie będzie katastrofą. Nie będąc nią, będzie zarazem obfitować w liczne momenty, gdy Trump powie coś, co będzie miało średni sens, lub też coś, co będzie tak niejednoznaczne, że będziemy się gubić w domysłach, co też prezydent USA miał na myśli. Gubić w domysłach będzie się też Władimir Putin. I dokładnie to jest dla nas największym ryzykiem.

Gdy Putin nie będzie wiedział, z czym ma do czynienia, może bowiem zagrać va banque. Perspektywa prezydentury Trumpa jest dla Polski gorszą wiadomością niż reelekcja Bidena nie dlatego, że Trump sprzeda nas Putinowi, ale dlatego, że w polityce zagranicznej stabilność i przewidywalność też są wartościami.

Biden – owszem – starzeje się gorzej niż Trump. Przede wszystkim jednak Trump lepiej pamięta podstawowy wniosek z debaty z 1960 r. Wniosek ten zaś brzmi, że — przeciwnie niż w polityce zagranicznej — nie ma najmniejszego znaczenia, kto mówi mądrzej.

• Polecamy: Donald Trump zdecydowanym zwycięzcą debaty. Joe Biden ma poważny problem