Tsolmon Khan

Tsolmon Khan był Khanem Bractwa Złotej Gwiazdy w trakcie Wielkiej Krucjaty i Herezji Horusa. Był znany jako Czempion Byfrust i Dłoń-Młot.

Historia[]

Tsolmon być może nie pasował do wzorców pośród synów Wielkiego Khana Chogoris - górowaj nad braćmi swym wzrostem i masywną budową ciała, która bardziej pasowała do jednego z synów Ferrusa Manusa. Pomimo to był jednym z największych zwolenników reform V Legionu przez Jaghatai Khana (niech będzie sławione imię jego). Doskonale znał Terrański gotyk i Khorchin oraz posiadał ostry dowcip i talent do poezji tak lubianej przez Khana. Jego odwaga i absolutna lojalność sprawiała, że był cennym nabytkiem. Jego młot nie był miłosierny dla wrogów, którzy ośmielili się podnieś rękę na jego Legion i Prymarchę, za którym podążał.

Pierwszą służbę, pod innym imieniem, miał jako członek 532. Kompanii Pionierskiej. On wraz z 23 kamratami tylko przeżyli nim dotarli do Chogoris i byli świadkami połączenia się Wielkiego Khana z V Legionem. W niecałe 50 lat doszedł do rangi Khana i do czasu Kampanii na Chondax był jednym z najbardziej zaufanych i szanowanych Khanów Hordy Asudai Noyan-Khana. Dzięki lojalności swoich wojowników i nie tylko zyskał sławę pośród innych instytucji imperialnych.

Tsolmon brał udział w Kampani na Chondax, gdzie Legion przez kilka lat niszczył Orków. Kampania zakończyła się sukcesem dla Białych Szram w 007.M31, w pierwszych latach Herezji Horusa. Jednak niespodziewana interwencja Legionu Alfa w Chondax spowodowała, że ​​Legion Białych Szram dowiedział się o buncie Horusa przeciwko Imperatorowi Ludzkości. Horda Asudaia Noyan-Khana, pod którym służył Tsolmon, liczyły około 7.300 Astartes.

Doszło do ataków niedużych grup Legionu Alfa w całym systemie, którzy przeprowadził do zasadzki i strat wśród Szram. Na Phemus IV grupa zwiadowcza Bractwa Burzy pod dowództwem Shibana Khana odkryli zabitego członka Bractwa Szponu. Tsolmon i towarzyszące mu Siostry Ciszy na Byfrust trafili na ukrytą bazę Legionu Alfa. Ci próbowali ich zabić, lecz nie mogli mierzyć się z szybkością V Legionu. Niestety poprzez ucieczkę nie mógł ostrzec Khagana o zdradzie. Nakazał pomimo przewadze Alfów utrzymać pozycję i próbować wysłać wiadomość do okrętu Jaghataia.

Tsolmon nie mógł wiedzieć, że jego Prymarcha jest daleko i musi radzić sobie z blokadą Alf i odkryciem zdrady. Na oddalonym Byfrust jego oddział Szram próbował ostrzec Khagana przed Legionem Alfa, co się nie udało. Siły Alf już i tak były mocne, a nadchodził przekaz od pobliskiej floty samego Alphariusa. Siła ognia wroga była wielka, forteca w ruinach. Pozostał zapis słów Tsolmona, które przeszły do legendy:

	Bracia, nie wiemy skąd przybyli nasi zdrajcy, czy od Mistrza Wojny czy naszego Imperatora, nie ma to znaczenia. Walczymy za nasz honor i za Khagana, a nie za jakiegoś odległego tyrana. Walczymy ponieważ urodziliśmy się do tego, a nie dla ambicji cesarzy. Jesteśmy Białymi Szramami, jesteśmy burzą na horyzoncie i nikomu się nie kłaniamy

I ruszyli jak przystało na Białe Szramy - ze śmiechem na ustach.

I tak jak Khan to zrobił wcześniej, by przebić się przez blokadę Alf w kosmosie, tak Tsolmon uformował ostrze ze ścigaczy i land speederów i uderzył w serce formacji wroga. Legioniści Alfa nie spodziewali się czegoś takiego i ponieśli duże straty. Jako Astartes potrzebowali chwili, by przystosować się, ale tylko tyle czasu potrzebowały Szramy. Hufiec Złotego Keshig przebł się przez wroga, nawet nie mając za nic zbroje Terminatorów. Ich despercaki szturm miał cel - dowódcę Legionu Alfa Konsula Maleka Striga i jego akolitów, należało odciąć łby hydry. Scimitary poszły w ruch, lance kąsiły a pociski z bolterów przebijały się jak masło przez pancerze. Ciężki ostrzał mocno uszczuplił Szramy, również czarnoksiężkie sztuczki Striga były problemem dla synów Chogoris (kolejny dowód spaczenia).

W końcu towarzyszące Szramom Siostry Ciszy dotarły do serca hydry. Rycerz-Centura Merovin, choć ranna i wykończona walką wyzwała Maleka Striga w pojedyńczy bój. Nie mogła się liczyć z siłą Astartes, pomimo swoich umiejętności. Gdy już Striga szykował ostateczny cios w jej serce, Tsolmon Khan uderzył w niego młotem i pozbawił życia. Wykorzystując tunele po Orkach, Legioniści Alfa uciekli (dokonali taktycznego manewru).

Szramy wezwały pomoc. I pojawił się statek, lecz nie był to przyjaciel. Phi-Hekator Legionu Alfa, bobardujący okręt wkroczył do systemu. Zrezygnowany Tsolmon kazał zebrać rannych i zebrać się, by razem oczekiwać na ich przeznaczenie. Niewielu ponad 300 wojowników Tsolomona Khana pozostało z podległych mu tysięcy - Astartes, Sióstr Ciszy i wartowników Charonid czekało razem w ciszy na zdradziecki atak Phi-hekatora.

Lecz los był przewrotny i zamiast ostrału lanc okrętu Szramy były świadkiem jego zniszczenia. Gwiazda Jastrzębia (ang. Hawkstar) wyszedł z korony Chondax Alpha Secundus i bez ostrzeżenia oddał salwę.

Tsolomon i jego kompani opóźniali ucieczkę - pozostało im jeszcze jedno zadanie. Pod lodowymi równinami Byfrustu pochowali zabitych od najmniejszych rangą po ciało Rycerz Merovin. Ci co przeżyli celebrowali ich śmierć. Na ich grobach napisali w Korchin kilka słów:

	Pod błękitem niebiosów, imperia powstają i upadają. Bohaterowie nie mogą umrzeć.

Gwiazda Jastrzębia i kilka innych drobnych orętów powróciły do głównych sił i razem wyruszyli ku Prospero, by odkryć prawdę.

Wyposażenie[]

• Pancerz Zdobiony
• Mistrzowski Energetyczny Młot
• Combi-Melta
• Pistolet bolterowy
• Żelazna Aureola
• Frag i Krak granaty

Źródla[]

• The Horus Heresy: Book Eight Malevolance str. 92-93, 96, 102-103, 224
• The Horus Heresy:Scars Chris Wright