Czarne Krucjaty

	Zdradziecki Pan nadejdzie trzynaście razy, u Końca Czasów żelazna forteca upadnie, skruszone zostaną jej mury, brama jej zostanie otwarta na oścież. Takoż przerwana zostanie zapora i nadejdą ci, trwający na drugim brzegu. Powietrze goreć będzie, a ziemia stopi się pod stopami. Demon położy się obok Machiny, a brat powali brata ogniem i mieczem. Rana na niebie toczyć będzie ohydę. Oko bez zmrużenia utkwi wzrok w swej zdobyczy. Zdradziecki Pan przemierzy gwiezdny most i powróci, by ukończyć szkarłatne działo handlarza Śmierci. Na ziemi tej świętej dopełni się los Ludzkości.
	— Przepowiednia Liber Malefact

Czarne Krucjaty (ang. Black Crusades) to seria konfliktów militarnych, przypuszczających atak na Imperium ze strony Chaosu. Na czele wszystkich kampanii stał następca Horusa, Abaddon Niszczyciel.

Cel armii Chaosu[]

Pragnieniem, które rozpala duszę Abaddona, jest dokonać tego, co nie udało się Horusowi - wedrzeć się do Pałacu Imperatora i rozedrzeć jego ciało. Mistrz Wojny Chaosu udowodnił ponad wszelką wątpliwość, że jest prawdziwym wybrańcem Bogów Chaosu.

Abaddon jest przekonany, że pewnego dnia uda mu się przełamać obronę Systemu Cadiańskiego i wedrzeć się do Segmentum Solar na czele floty o niespotykanych dotąd rozmiarach. Chce, aby poprowadzone przez niego wojska przyniosły taki rozmiar zniszczenia i takie żniwo śmierci, by sprzymierzone demony mogły swobodnie pojawiać się w dowolnych punktach Rzeczywistości i pozostawać tam bez końca. W ten sposób planuje podbijać każdą kolejną planetę, krok po kroku zbliżając się do Terry. W miarę jak armia Chaosu będzie zbliżać się do centrum Imperium, dzięki spustoszeniu dokonanemu przez nacierające wojska nawet najpotężniejsze stworzenia, takie jak Demoniczni Prymarchowie, będą w stanie swobodnie dostać się do każdego punktu Rzeczywistości.

Kiedy po Cadii pozostanie tylko sterta gruzu, samo Oko Terroru będzie rozszerzać się w ślad za Abaddonem, aż do Terry, wabione przez Chaos. W między czasie tuziny Przeniewierców rzucą się na Segmentum Solar, zmuszając Kosmicznych Marines do rozłożenia sił na kilkanaście frontów. Wówczas droga do serca Imperium zostanie otwarta i Legiony Zdrajców dopełnią swego celu.

Pierwsza Czarna Krucjata  []

Pierwsza Czarna Krucjata miała miejsce w 781.M31 roku i była pierwszym z wielu ataków Chaosu z Oka Grozy. Atak, podobnie jak pozostałe, prowadził Abaddon Grabieżca stojący na czele zdradzieckich Legionów Kosmicznych Marines. Imperium dopiero rozpoczynało budowę silnych umocnień na Cadii oraz porcie Belis Corona, dlatego potężne uderzenie Chaosu przygniotło wojska Imperatora. Inwazja przypominała bardziej uderzenie przytępionego miecza niż ostrego ostrza. Wydawało się, że nic nie może zatrzymać sił Chaosu po tym jak świat za światem stawały w ogniu. Gdy oddziały Chaosu uderzyły na galaktykę, Imperium posłało w bój Gwardię Imperialną, Adeptus Mechanicus i Kosmicznych Marines. Po ciężkich walkach udało się powstrzymać natarcie Chaosu i ponownie zepchnąć jego wojska do Oka Grozy. Imperium żyło jednak w strachu przez cały czas trwania walk, które toczyły się niebezpiecznie blisko serca Imperium. Podczas tej krucjaty Abaddon poprowadził swoje wojska na Uralan gdzie zdobył miecz Drach’nyen.

Druga Czarna Krucjata[]

Nieudany atak na defensywę Cadii w 597.M32 roku. Druga Czarna Krucjata początkowo miała polegać na zmasowanym ataku na nowo powstały bastion na Cadii. Atak nie był pozbawiony siły i brutalności lecz Imperium tym razem miało czas na przygotowania. Po Pierwszej Czarnej Krucjacie, Imperium uznało za stosowne zbudowanie Bramy Cadiańskiej. Na samej Cadii powstała twierdza Nemesis Testera i potężny port wojenny, przy Belis Corona. Wszystko po to aby stworzyć solidny mur, który miał powstrzymać ataki Chaosu i uniemożliwić im ponowne zagrożenie sercu Imperium - wnioski z poprzedniej krucjaty wykorzystały obie strony. Inwazją ponownie dowodził Abaddon Grabieżca za którym stała potężna armia i armada, być może przewyższająca siłowo i liczebnie siły z poprzedniego ataku. Dzikie i brutalne walki ogarnęły całą Cadię. Oblężenie trwało pięć lat, przepełnionych krwią i bólem obrońców i frustracją napastników. Po tym jak wrogie siły ugrzęzły na Cadii, wojska Chaosu rozlały się po pobliskich światach, by w jakikolwiek sposób zaatakować ludzkość. Ataki te zostały powstrzymane dzięki linii, specjalnie do tego celu wybudowanych fortyfikacji. Abaddon ponownie został zmuszony do wycofania się do Oka Grozy, gdzie odbudował swe siły i rozpoczął przygotowania do kolejnego ataku.

Trzecia Czarna Krucjata "Chmara Tallomina"[]

Trzecia Czarna Krucjata znana także jako Chmara Tallomina miała miejsce w  909.M32 roku. Rozpoczął ją niejaki Tallomin, Demoniczny Książę. Niewiele wiadomo o przebiegu tej krucjaty poza tym, że zakończyła się zwycięstwem Kosmicznych Wilków. Los Tallomina pozostaje nieznany.

Czwarta Czarna Krucjata[]

Destrukcja cytadeli Kromarch na El'Phanor w roku 001.M34. Czwarta Czarna Krucjata była niezwykle kosztowana dla Imperium, włączając zniszczenie cytadeli Kromarch i ogromne straty w ludziach. Atak miał miejsce w roku 001.M34 i dowodził nim Abaddon Grabieżca. Marszałek Wojny wyciągnął wnioski z swych poprzednich akcji i obległ mury Cadii, podczas gdy główne natarcie skierował do neutralnych części Segmentum Obscurus. Podczas swego marszu na Terrę, Abaddon wysadził swoje siły na El'Phanor i osobiście poprowadził swoje wojska do ataku na defensywę planety. Gdy tylko mury zmieniły się w ruinę, Abaddon dał swym oddziałom wolną rękę w mordowaniu mężczyzn, kobiet i dzieci. Ten krok przyczynił się do jego klęski. Podczas gdy wojska Chaosu masakrowały miasto, Imperium przegrupowało swe siły i przygotowało do kontrnatarcia. Uderzenie sił Imperialnych zmiotło Chaos z powierzchni planety zmuszając niedobitki do odwrotu z powrotem do Oka Grozy.

Piąta Czarna Krucjata[]

Doombreed, książ�� Khorna wypowiada wojnę Adeptus Astartes w 723.M36 roku. Piąta Czarna Krucjata toczyła się w roku 723.M36. Zakony Wojennych Jastrzębi i Veneratorów zostały unicestwione w czasie walk.

Szósta Czarna Krucjata[]

Szósty zmasowany atak sił Chaosu miał miejsce w 901.M36. Do najważniejszych wydarzeń podczas tej krucjaty należy wewnętrzny konflikt między siłami Chaosu, a dokładniej Abaddonem a Drecarthem Niewidomym. Drecarth był niegdyś Marines z zakonu Synów Horusa, podobnie jak Abaddon i walczył z nim u boku podczas Wielkiej Krucjaty i Herezji Horusa. Zdradził Imperatora i przeszedł na stronę Chaosu, jednak zawsze był zazdrosny o laury zbierane przez samego Horusa a następnie jego samozwańczego następcy - Abaddona. Niewidomy postanowił więc zebrać grupę zdradzieckich Marines i stanąć na ich czele. W ten sposób stworzył bandę nazywaną Synami Oka. Abaddon długie lata wiedział o samodzielnych poczynaniach grupy i ich niesławnym dowódcy. Podczas 6 Czarnej Krucjaty Synowie Oka walczyli u boku Abaddona w trakcie bitwy o Imperialny świat Kuźnię, Arkreach. Kiedy siły Chaosu pokonały Adeptus Mechanicus, uradowany Abaddon zabił na oczach wszystkich obecnych Marines Chaosu Drecartha, aby uświadomić im kto tutaj dowodzi.

Siódma Czarna Krucjata "Wojna Duchów"[]

Siódma Czarna Krucjata miała miejsce w roku 811.M37. Wojska Chaosu wyłoniły się z Oka Grozy za Cadią i zniknęły. Stąd nazwa "Wojna Duchów". Następne lata ujrzały grę w myśliwego i ofiarę która zasiała ziarno przerażenia, paranoi, strachu i dezinformacji. Napady Chaosu stawały się coraz bardziej powszechne, ale ostatecznie zawracały do Oka Terroru, a ludzkość oczekiwała kolejnych. Także w tym czasie, Krwawe Anioły zostały zmasakrowane na Mackan przez potężną grupę Berserków Khorna dowodzoną przez Abaddona Grabieżcę.

Ósma Czarna Krucjata[]

Abaddon w 999.M37 dopełnia skomplikowanego rytuału śmierci w imię Tzeentcha. Na światach całym Segmentum Obscurus obywatele Imperium są mordowani w dokładnych liczbach i ezoterycznych rytuałów. Dopiero Inkwizycja w końcu jest w stanie położyć kres szałowi Czarnego Legionu. W czasie z tych tajemniczych ataków niezliczone światy zostały nasycone śmiercią.

Dziewiąta Czarna Krucjata[]

W 587. M38 Abaddon kieruje się ku pobliskiej planecie Antecanis, z której rekrutują się żołnierze Imperialnej marynarki Wojennej. Miasto-ul Monarchive, siedziba Imperialnego Dowódcy zostaje oblężone przez awangardę armii Chaosu. Czarni Legioniści torują sobie drogę przez niższe piętra, podczas gdy Mistrz Wojny wdziera się do sanktuarium. Ludność miasta-ula jest stopniowo wybijana. Abaddon i jego świta opuszczają planetę nim dotrą na nią posiłki Gwardii imperialnej. W ostatnim geście pogardy, mistrz wojny posyła w kierunku planety kilkanaście torped cyklonicznych. Flota wojenna Imperium w sektorze zostaje pozbawiona ludzi.

Dziesiąta Czarna Krucjata[]

(Osobny art. 10. Czarna Krucjata)

Była to wspólna kampania przeprowadzona przez Abaddona oraz Demonicznego Prymarchę Perturabo w 001.M39. Zarówno Czarny Legion i Żelaźni Wojownicy zaatakowali światy w pod-sektorze Helican sektora Scarus. Podczas gdy Czarny Legion zaatakował stolice podsektora, świat-ul Thracian Primaris, Żelaźni Wojownicy skupili swój atak na Zakonie Imperialnych Pięści. W serii trudnych oblężeń, Żelaźni Wojownicy zniszczyli wiele światów i popchnęli imperialne Pieści na skraj zagłady. Dopiero, gdy do Lojalistów przybywały posiłki, udało się zmusić Abaddona i Żelaznych Wojowników do wycofania z powrotem do Oka Terroru, zabierając ze sobą cenne informacje na temat obrony Meduzy, by wykorzystać je w późniejszym terminie.

Jedenasta Czarna Krucjata[]

Na początku XI Czarnej Krucjaty, Abaddon uwięził demona Tzeentcha na swym statku, chcąc znaleźć drogę przez burze Osnowy wokół Oka Terroru. Demon był całkowicie niepoczytalny, więc fałszywie prowadził Abaddona tysiące lat świetlnych od celu. Okręty zostały porozrzucane w nieznanym miejscu. Niezrażony niepowodzeniem swego demonicznej nawigatora Mistrz Wojny zaatakował najbliższą planetę, świat należący do Eklezji - planetę Relorria.

Atakujący Relorrie zdrajcy napotkali konkurenta, orkowe Waaagh! prowadzone przez Murgor'undred Teefa. W trójstronnej wojnie, siły Chaosu, Imperium i orkowie zwalczali się wzajemnie w płonących ruinach rozległych miastach Relorri. Abaddon użył tego przypadkowego spotkania z Orkami do prowadzenia swych eksperymentów, za pomocą których chciał złączyć demony i obcych, próbując stworzyć jakieś nowe bestie. Zafascynowany związkiem między Orkami i ich instynktownemu wykorzystania energii Osnowy, Mistrz Wojny wziął tysiące Xenos z powrotem ze sobą do Oka Terroru, aby kontynuować swoje badania. Czarny Legion ostatecznie wycofał się z Relorri, pozostawiając niedobitki ludzi do zniszczenia przez Orków.

Dwunasta Czarna Krucjata[]

Dwunasta Czarna Krucjata, znana również jako Wojna o Gothic trwała od 139.M41 do 160.M41. Była to próba Abaddona przejęcia starożytnych artefaktów Eldarów, znanych jako Talizmany Vaul - przez Imperium zwanych sześcioma Fortecami Czarnego Kamienia (ang. Blackstone Fortress). Eldarzy sprzymierzyli się z Imperium by przeciwstawić się hordom Chaosu. Odnieśli sukces pomimo iż Abaddon zbiegł z dwoma artefaktami, a pozostałe zostały zniszczone.

Trzynasta Czarna Krucjata[]

(patrz Upadek Cadii)

W 999.M41 Zdrajców po raz kolejny wyruszyły z Oka Grozy, a demoniczne światy opustoszały. Armie Chaosu zjawiły się w rzeczywistości w niespotykanych dotąd liczbach. Kosmiczni Marines Chaosu rozpoczęli zmasowany atak na Bramę Cadiańską. Plotki głoszą, że na czele armii stoją Demoniczni Prymarchowie, którzy powrócili do Rzeczywistości, by dokończyć swe dzieło. Siły Imperium wciąż się bronią, ale nie widać końca straszliwego konfliktu.

Potęga sił Chaosu podczas Trzynastej Czarnej Krucjaty nie ma sobie równych w historii. Wielu Strategów Imperium uważa, że pierwsze dwanaście Czarnych Krucjat było jedynie przygotowaniem do trzynastej inwazji

Źródła[]

Kodeks: Kosmiczni Marines Chaosu 6ed.- str. 20-25