„Nie ma niczego dojrzałego, co wcześniej nie było niedojrzałe” • łacina: [Nihil non acerbum prius quam maturum fuit] • źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
Rzymska rzeźba Eneasza z II wieku n.e. Jest to kopia oryginału, wykonanego z brązu, za rządów Augusta, który zdobił grób Eneasza w Lawinium w 12 roku p.n.e.
Kontrakty realne to najstarszy typ kontraktów, jakie występowały w prawie rzymskim. Ostatecznie do tego typu kontraktów należały pożyczka (mutuum), przechowanie (depositum), użyczenie (commodatum) oraz zastaw (pignus). Pierwotnie istniała jedynie pożyczka, która wywodziła się z jeszcze starszego nexum.
Za pierwowzór pożyczki w prawie rzymskim uważa się nexum (zobowiązanie). Była to uroczysta czynność prawna dokonywana per aes et libram (przy użyciu spiżu i wagi) w obecności świadków i jako taka dostępna była jedynie dla obywateli. Pożyczkobiorcy w razie niezwrócenia sumy będącej przedmiotem umowy groziła niewola a nawet śmierć. W konsekwencji protestów społecznych instytucja ta została zniesiona przez lex Poetelia Papiria i uchwalona pod koniec III wieku p.n.e. (nie ma pewności co do konkretnej daty, przekazy historyczne różnią się pod tym kątem).
Rzymska płaskorzeźba ukazująca nie do końca dobrze widoczną postać. Być może jest to postać wojownika wyciągającego strzałę. Obiekt został znaleziony w XIX wieku na terenie zamku Sudeley w środkowej Anglii.
Naukowcy doszli do wniosku co znaczą słowa "hic et ubique"
Naukowcom udało się zrozumieć ukryty sens wyrytych licznie na ścianach w Pompejach słów łacińskich "hic et ubique", czyli "tu i teraz". Ich zdaniem służyły one jako wyraz pomyślności i życzenia szczęścia. Słowa te często pojawiają się w towarzystwie imion, co miało na celu wyrażenia dobrych słów o danej osobie.
Tego dnia, 212 n.e. – cesarz rzymski Karakalla wydał edykt Constitutio Antoniniana, przyznający wszystkim wolnym mieszkańcom Imperium prawa obywateli rzymskich. Cesarz uzasadniał swoje posunięcie argumentami religijnymi (zyskanie przychylności bogów). Ówczesny historyk Kasjusz Dion przypisywał edyktowi motywacje wyłącznie fiskalne (rozszerzenie podatków obciążających obywateli rzymskich na większość ludności bez zwolnienia jej z dotychczasowych świadczeń).
Rekonstrukcja rzeźby przedstawiającej cesarza Kaligulę
Rekonstrukcja rzeźby przedstawiającej cesarza Kaligulę (panował w latach 37-41 n.e.). Współczesna rekonstrukcja ukazuje, jakie kolory miała oryginalna rzeźba. Upływający czas spowodował, że kolory nie zachowały się na antycznych marmurowych obiektach. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
Rekonstrukcja nimfeum Hadriana w Perge, na południu Turcji. Antyczne miasto istniało jeszcze przed panowaniem rzymskim, jednak to Rzymianie spowodowali, że miasto było jednym z piękniejszych w Azji Mniejszej. Na terenie Perge po dziś dzień znajdują się pozostałości po ulicy kolumnowej, łaźni, teatrze czy stadionie.
Wśród ruin znajduje się także wspomniane nimfeum, które zdobiło zakończenie wodociągu, który sprowadzał wodę z okolicznego wzgórza. Nimfeum było pięknie udekorowane licznymi pomnikami, w tym boga rzeki Kaistros – Cestrusa.
Tego dnia, 48 p.n.e. – w bitwie pod Dyrrachium Pompejusz był bliski ostatecznego zniszczenia Gajusza Juliusza Cezara. Wiosną 48 roku p.n.e. odciętej od źródeł zaopatrzenia armii Cezara zagroził głód. Nie zmieniły tej sytuacji posiłki przybyłe pod wodzą Marka Antoniusza, zwiększające liczebność armii Cezara do 25–35 tys. żołnierzy. Nie mogąc już dłużej czekać Cezar postanowił stoczyć bitwę i zniszczyć armię Pompejusza. Ostatecznie wojska Cezara uciekły w panice, co Pompejusz
@Ark00 @IMPERIUMROMANUM Widzę, że cezarska propaganda ma się dobrze na wykopie. Pod Dyrrachium był remis, w Farsalos taktycznie się wycofałem że względu na złe samopoczucie.
Domus Augusti – w odwiedzinach w domu pierwszego cesarza
Rzym dziś wciąż skrywa wiele tajemnic, a odwiedzający to miasto na każdym kroku mogą napotkać świadectwa dawnej potęgi. Imponujące Koloseum, czy Panteon, dowody starożytnej myśli technicznej, dumnie górują ponad rzeszami turystów. Są jednak miejsca, które oferują doświadczenia niemalże intymne, a które również zawierają w sobie czystego ducha starożytności. W celu takiego właśnie doświadczenia możemy zajrzeć do domu samego Oktawiana Augusta. Miejsce narodzin Rzymu Forum Romanum – dawniej tętniące życiem centrum stolicy dziś jest tłumnie oblegane przez odwiedzających. Wystarczy jednak wspiąć się na pobliski Palatyn i odejść nieco na bok, by dotrzeć w miejsce prawie że całkowicie pozbawione zgiełku. To właśnie na Palatynie, pośród licznych ruin, znajduje się Luperkal, legendarna grota odkryta w 2007 roku, w której według mitów wilczyca karmiła Romulusa i Remusa. Również tu można zobaczyć domniemane pozostałości chaty Romulusa, gdzie mieszkali dwaj bracia. Sama chata pojawia się w kronikach na przestrzeni lat aż do IV wieku n.e., od dawna istniała więc w świadomości ówczesnych Rzymian. Wreszcie tuż obok wspomnianej Casa Romuli, stoi jeden z najlepiej zachowanych budynków na tym wzgórzu – odkryty stosunkowo niedawno, bo w latach 60-tych XX wieku dom, w którym przez długie lata zamieszkiwał pierwszy cesarz Rzymu, Oktawian August. Oktawian, który urodził się właśnie na Palatynie jako Gajusz Oktawiusz, wychowywał się rodzinnym mieście Velletri nieopodal Rzymu. W dorosłym życiu znów jednak wrócił na legendarny Palatyn i około 40 roku p.n.e. przejął dom należący wcześniej do słynnego oratora Hortencjusza Hortalusa. Ten właśnie dom obrał za swą siedzibę i pozostał w niej będąc już cesarzem, aż do śmierci w 14 r. n.e. Nie bez znaczenia dla władcy był fakt, iż to właśnie miejsce utożsamiane było z narodzinami Wiecznego Miasta, co stanowiło dodatkową legitymację dla nowego, absolutnego władcy po upadku Republiki.
Recenzja: "Historia naturalna. Tom IV: Ziołolecznictwo. Księgi XX-XXVII"
Książka "Historia naturalna. Tom IV: Ziołolecznictwo. Księgi XX-XXVII" autorstwa Sekundusa Gajusza Pliniusza to kolejna pozycja tego antycznego autora wydana przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Tłumaczenie ksiąg wykonane zostało przez Pana Ireneusza Mikołajczyka - profesora i filologa klasycznego z Torunia.
Podobnie, jak to miało miejsce w poprzednich wydaniach wybitnego dzieła antycznego pisarza, naukowca i dowódcy floty rzymskiej, mamy do czynienia z fachowym opracowaniem i tłumaczeniem z łaciny. Pan Ireneusz zadbał o wyczerpujący - blisko 40-stronnicowy - wstęp i omówienie przetłumaczonych tomów. Niestety, ponownie liczne przypisy znajdziemy na końcu książki, co nie ułatwia Czytelnikowi śledzenia dodatkowej treści.
Rzymski nagrobek kobiety o imieniu Septimia Stratonice, która ukazana została w trakcie pracy. Jak czytamy na inskrypcji była ona wyzwoloną niewolnicą i szwaczką w Ostii. Obiekt datowany jest na koniec I wieku n.e.
„Mało się liczy, co przyrzekłeś, jeżeli później nie dałeś” • łacina: [Nihil prodest didicisse bene facere si cesses] • źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
IMPERIUM ROMANUM to strona poświęcona historii starożytnego Rzymu, którą rozwijam od 2004 roku. Z przyjemnością dzielę się wszelkimi odkryciami i ciekawostkami ze świata antycznych Rzymian na Wykopie.
Treść została ukryta...