Tak wynika z rekomendacji, które zostały przygotowane przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego do zmiany strategii bezpieczeństwa narodowego. Dzisiaj dokument ten nie przystaje do rzeczywistości, bo został przyjęty w 2020 r. Propozycje zmian przekazał prezydent RP Andrzej Duda premierowi Donaldowi Tuskowi i wicepremierowi Władysławowi Kosiniakowi-Kamyszowi.
Propozycje te są wypadkową prowadzonych w BBN analizach, w tym wnioskach wynikających z wojny rosyjsko-ukraińskiej oraz z przeprowadzonych w 2023 r. ćwiczeń z udziałem najwyższych organów władzy państwowej. Zostały też skonsultowane z ok. 60 ekspertami zajmującymi się bezpieczeństwem.
Rosja i Białoruś naruszają polską przestrzeń powietrzną
Z dokumentu jednoznacznie wynika, że Rosja stanowi obecnie najpoważniejsze zagrożenie dla bezpieczeństwa Polski oraz sojuszu północnoatlantyckiego. „W wyniku działań wojennych Rosji w Ukrainie doszło do szeregu incydentów związanych z naruszeniem przestrzeni powietrznej Polski (a także w innych państwach sojuszniczych) przez rosyjskie środki napadu powietrznego. Incydenty z naruszeniem polskiej przestrzeni powietrznej zostały również spowodowane przez Białoruś. Stanowi to intencjonalne testowanie gotowości Polski oraz Sojuszu do adekwatnej reakcji. Jednocześnie wzrasta ryzyko rosyjskich prowokacji militarnych wobec innego państwa Sojuszu czy intencjonalnej ograniczonej konwencjonalnej agresji militarnej połączonej z groźbami nuklearnymi w celu wymuszenia zmiany statusu bezpieczeństwa państw północno-wschodniej flanki NATO. Długoterminowo nie należy wykluczać pełnoskalowej agresji Rosji na NATO” – uważają analitycy BBN.
Czytaj więcej
W propozycjach prezydenckiego projektu ustawy zaszyta jest możliwość zmian kadrowych na najwyższych stanowiskach dowódczych. To pole do ewentualnego kompromisu politycznego.
Wskazali także kluczowe obszary wymagające zmian lub nowych regulacji ustawowych. Postulują zatem opracowanie strategii obronnej i wojskowej, wypracowywanie strategicznych decyzji przez organy władzy państwowej na wypadek zewnętrznego zagrożenia, w tym zasad użycia Sił Zbrojnych RP do obrony państwa. Wskazują na konieczność kontynuacji reformy systemu kierowania i dowodzenia w kontekście jego funkcjonowania w czasie wojny, dowodzenia operacją obronną przez naczelnego dowódcę Sił Zbrojnych w sytuacji, gdy jednocześnie na terytorium RP będzie odbywać się operacja sojusznicza. Postulują konieczność wzmocnienia odporności państwa, w tym zabezpieczenie działań przedsiębiorców w warunkach kryzysu oraz w trakcie działań wojennych. Przypominają, że nie mniej ważna jest ochrona ludności, budowa obrony cywilnej oraz krajowego systemu ratownictwa.
