Elden Ring (PC) 14 kwietnia 2022

Nabiłem trochę ponad 100 godzin główną postacią i za mną pierwsze ukończenie Elden Ring. Gra jest wybitna, a motyw z katakumbami to najlepsze, co mnie w tej grze spotkało do tej pory, zapamiętam to na wiele lat. Z końcową opinią wstrzymam się do ponownego przejścia tytułu i raczej nie skorzystam z opcji NG+, tylko zacznę od zera, jako mag z mocnymi duchami - przynajmniej taki jest plan. (15.04.2022)

Test Drive: Le Mans (PC) 14 kwietnia 2022

RECENZJA PO LATACH

Bardzo dynamiczna i w sumie całkiem arcade'owa, niezobowiązująca rozgrywka z przyjemnym głosem komentatora, który pomagał nie zasnąć. Była chyba opcja uzupełniania paliwa.

Z tą grą wiąże się moje najbardziej traumatyczne przeżycie związane z wyścigami. Nie wydaje mi się, że był dostępny 24-godzinny wyścig, ale wiem, że z kuzynem wybraliśmy jakąś bardzo długą trasę. Zmienialiśmy się w trakcie jazdy, był też moment nocy w świecie gry. Po sporym czasie nieprzerwanego wyścigu wywaliło w mieszkaniu korki. Do dziś pamiętam ten wewnętrzny ból. Ogrywałem wersję na PSX.

TOCA Touring Car Championship (PS1) 14 kwietnia 2022

RECENZJA PO LATACH

Mój pierwszy kontakt z symulatorem wyścigowym na zamkniętych torach. Olbrzymie wrażenie robiło intro, mimo że było krótkie, to wprowadzało w atmosferę rywalizacji. W trakcie jazdy można było odnieść wrażenie, że pojazdy różnią się w prowadzeniu. Takie nieoczywiste detale, jak wjazd na zielone pobocze potrafiący skończyć się bączkiem, to był miły smaczek. Dobrze zbalansowany poziom trudności: tytuł nagradzał w dużym stopniu opanowanie pojazdu. I chyba jeszcze zmienne warunki pogodowe, bo coś mi świta, że była jazda w deszczu. Dopiero GT1 i GT2 zbiło ten tytuł z piedestału.

Driver (1999) (PS1) 14 kwietnia 2022

RECENZJA PO LATACH

Wielkie i szczegółowe miasta. Realizm, świetna fizyka i poczucie prowadzenia pojazdu, który miał sporą masę na zakrętach. Pościgi, w których każdy manewr miał znaczenie. Policja pojawiająca się znikąd (-). Pamiętam, jak przyjeżdżał do mnie kuzyn w odwiedziny. Miał kierownicę do konsoli. Budowaliśmy ze stołu deskę rozdzielczą, a zagłówki od kanapy robiły za drzwi.
Na plus poziom trudności, a ostatnia misja i setki powtórzeń, to piekiełko, przez które warto było przejść. Nauczyciel cierpliwości. Świetny klimat i kultowa ścieżka dźwiękowa. Klasyk. Prekursor gatunku.

Destruction Derby 2 (PS1) 14 kwietnia 2022

RECENZJA PO LATACH

Całkiem wymagający tytuł. Balansowanie na granicy zniszczenia siebie lub oponenta w bezpośrednim starciu, to było sedno rozgrywki. Jazda na wstecznym, bo przód auta wymagał drobnego zderzenia, aby pożegnać się z rozgrywką pamiętam do dzisiaj. Tak samo jak moment, w którym na wielkiej, okrągłej arenie zostawałem tylko ja, był tak samo przyjemny oraz satysfakcjonujący, co rzadki. Pamiętam determinację szaleńca w mojej głowie, gdy na jednej z map, takiej ze sporym zwężeniem, całkiem sprytnie blokowało się drogę i obserwowało destrukcję innych aut wpadających na siebie.

Vigilante 8 (PS1) 14 kwietnia 2022

RECENZJA PO LATACH

Niezliczone ilości godzin spędzone na kanapowej rozrywce wraz ze znajomymi. Gra na podzielonym ekranie sprawiała masę frajdy. Imponujący, jak na owe czasy, system destrukcji otoczenia i pojazdów, spora ilość broni oraz ciekawe kombinacje odpowiedzialne za alternatywne ataki, które odkrywało się z czasem. Pocieszna fizyka i multum sekretów ukrytych w lokacjach, miód wylewał się z ekranu. Gorąco polecam fanom retro, nie zawiedziecie się. :)

The Elder Scrolls III: Morrowind (PC) 5 marca 2022

RECENZJA PO LATACH

Morrowind to mój pierwszy kontakt z grą z otwartym światem. Kontakt szkodliwy, bo zawiesił poprzeczkę na długi czas bardzo wysoko, a społeczność ulepszająca każdy aspekt Tamriel wybiła tę grę na wyżyny, przez co w przyszłości często kręciłem nosem na podobne pozycje. Mam do tego tytułu spory sentyment, ale już od kilku lat do niego nie wracam. Może niedługo to zmienię. :)

League of Legends (PC) 5 marca 2022

RECENZJA PO LATACH

Gra w której spędziłem w życiu najwięcej czasu i która sprawiła, że pokochałem E-Sport. Przy LoL'u mogę poznać smak zaciętej rywalizacji, a finalnie wiem, że wygra lepszy. W 20% meczy. Pozostałe 80% to loteria, która sprawia, że masz jakieś 40% szans na pewną wygraną, jak i 40% szans na pewną przegraną. Niezależnie co byś robił. Statystyka. Mam tej grze tyle samo do zarzucenia, co do pochwalenia, bo wzbudza skrajne emocje.

Jedna rada na SoloQ: wyłącz czat w grze i używaj tylko pingów. Unikniesz nieprzyjemnej atmosfery, rzadko ktoś pisze coś wartościowego.

The Elder Scrolls V: Skyrim (PC) 5 marca 2022

RECENZJA PO LATACH

Spędziłem w grze łącznie ponad 1000 godzin. Wracam co jakiś czas, zawsze bawię się doskonale. Jeden z moich ulubionych, jeśli nie ulubiony, otwarty świat z bardzo miodną eksploracją w grach w ogóle.
Gra ma tysiące modów od społeczności. Niektóre są najwyższej jakości, wspierane latami i ciągle ulepszane. Zarządzanie wieloma modami jest proste, jak poświęcimy tematowi godzinkę.

Skyrim ma dla mnie jeden minus: główny wątek fabularny. Traktuj ten aspekt gry jako pretekst, by po prostu zacząć grać i dać się pochłonąć, a powodów i okazji do porzucenia głównego wątku jest sporo.

The Ascent (PC) 9 października 2021

RECENZJA PO CZASIE

Wróciłem do tytułu po kilku miesiącach, bo chciałem się odmóżdżyć i pooglądać po prostu coś pięknego, dynamicznego. Może nawet z zamiarem kolejnego przejścia, bo gra jest krótka. Nie wiem za bardzo co o tym sądzić: bardzo rzadko tak mam, ale odbiłem się po niecałej godzinie. Gra jest piękna. Podbijając lekko rozdzielczość tekstur, ilość efektów cząsteczkowych i odrobinkę podkręcają niesamowite odbicia - otrzymalibyśmy cudowny benchmark graficzny. I właśnie w tym celu polecam nabyć The Ascent, najlepiej na dużej promocji (utopiłem ponad 100 złotych). Gra jest nużąca do bólu.