Nie oczekuję wiele. Wystarczy mi głos Piotra Fronczewskiego, ciekawe misje, godne zagadki i mocna fabuła. Torment: Tides of Numenera nie musi być dziełem wybitnym, ale trzymam kciuki, aby nie zawiodło oczekiwań i godnie reprezentowało cały gatunek RPG. Czekam na tę grę, gdyż mam nadzieję, że będzie to powrót do dzieciństwa, gdy całe godziny spędzałem w Zapomnianych Krainach i pierwszym Tormencie. Chwil, gdy zbierałem wszystkie itemy w grze i przeciążałem postacie aby tylko kupić lepszy oręż i mocarną zbroję. Czasów, gdy zbierałem drużynę w Icewind Dale i ruszałem na Trolle. Odwiedzałem Świątynię Pierwotnego Zła i poznawałem Gorasul - dziedzictwo smoka. Wtedy nie były ważne procesory, grafika ani dźwięk. Tylko sama gra. Jej historia. Zawiłości historii i te chwile, gdy można była na wiele godzin uciec z rzeczywistości. Dlatego czekam na Torment: Tides of Numenera. Aby dać dyla z tego świata do innej rzeczywistości i odmiennych światów. Odbyć podróż nie tylko w świat gry, ale i do dzieciństwa.
