Gra niewątpliwie uznawana jest i będzie za jedną z najważniejszych uniwersum na PS4 i swego rodzaju ikonę. Jak dla mnie, zarówno pierwsza i druga część to kawał dobrej historii, fajna rozgrywka i klimat. Oraz osiągnięcie technologiczne - zarówno na PS3 i PS4 nawet podstawowym to jest niesamowite, że te gry tak wyglądają i działają. To pokazuje moc optymalizacji na konkretny sprzęt. Druga odsłona w moim odczuciu trochę niepoważnie została wyniesiona na piedestał - niektórzy traktują tą produkcję jak coś więcej, niż tylko grę. W istocie to tylko gra, trochę na siłę wydłużona, miejscami nużąca i irytująca, powtarzalna. Jeśli ktoś ogrywał Uncharted, to pod względem walki, skradania i eksploracji gra nie zaskakuje. Jednakże to nie zmienia faktu, że jest to jedna z lepszych serii naszych czasów. Pokazująca prawdziwy kunszt optymalizacji gry jak i kreacji świata, bohaterów i prowadzenia historii.
Kiedyś może zagram, ale tak bez jakiegoś ciśnienia. Już nawet nie chodzi o te wszystkie glicze, ale ta gra pod względem mechaniki jest prymitywna, nawet porównując do GTA:SA. Pewne rzeczy są w stanie poprawić, ale nie na tyle głęboko żeby ze średniaka zrobić tytuł porównywalny do chociażby GTA... Mówię tutaj pod względem mechaniki - zachowania NPC, policji, pojazdów, infrastruktury miasta, aktywności pobocznych - czyli wszystkiego co nadaje realności w otwartym świecie, co nawet w starym San Andreas było na wyższym poziomie. Smutne to, mam nadzieję że chociaż fabularnie się broni...
Poprzedni Doom dostał ode mnie 8,5 a tutaj niestety stwierdzam regres. Zostało mi jeszcze ok 2h do końca gry i już czuję się taki znużony, że ogółem po 1,5 godzinnej sesji mam już dość i przejście tej gry zajmuje mi już 2 tydzień... Generalnie może formuła już się wyczerpała? idziesz, męczysz kolejne hordy demonów - nieraz poziom trudności jest grubo dowalony - na zasadzie zalania małej areny demonami i radź sobie... Taka formuła przez całą grę musi nużyć, nie wierzę że kogoś to nie męczy... Zwłaszcza dodając ponurą - krwawą scenerię przez praktycznie całą grę, dużo poziomów w jakichś podziemiach itd. Dla mnie ostatni Doom był fajnym nawiązaniem i dobrą grą, tutaj to już nie wyszło i nie widzę dalszej kontynuacji. No, chyba że ktoś lubi bezsensownie siekać kolejne chmary demonów, to spoko. Ale tutaj nie ma konkretnej fabuły, to nie Wolf.
Moja ocena pierwszej Forzy to 9. Tutaj względem protoplasty widzę w wielu aspektach niestety regres, pomimo skoku jakościowego w grafice i technologii (zmienne pory roku, lepsza fizyka jazdy, więcej trybów jazdy), aczkolwiek ta gra (niedosłownie) nie ma sensu. Po prostu się ścigasz, nie ma żadnej chociaż minimalnej otoczki narracyjnej, przeciwników... Grę można przejść kilkoma samochodami, jak ktoś się uprze to nawet podstawową Fiestą.
Liczba pojazdów jest imponująca, ale co z tego skoro wyścigi nie są podzielone na klasy/marki jak to było kiedyś, więc tak naprawę nie ma motywacji do kupowania tych aut, ulepszania itd. Gra wiele na tym traci, bo nie wykorzystujemy jej potencjału.
Anglia jest zrobiona bardzo ładnie, wiele krętych - górzystych terenów, idealnych pod wyścigi rajdowe i to się udało fajnie. Jest oczywiście kilka irytujących wyścigów "kosiarkami", generalnie na najwyższych poziomach trudności robi się dość śmiesznie, bo trzeba zacząć wyścig idealnie, by (zazwyczaj 1-2 rywali z samego przodu) nam nie odjechało - bo wtedy fizycznie często już ich po prostu nie ma szans dogonić, a jest to trudne gdy zawsze startujemy z ostatniego miejsca, trasa jest wąska, musimy się przebijać - często taranować wszystkich byleby jakoś się przebić i na tym polega cała taktyka.
Zmienne pory roku niby super - ale zmieniają się co tydzień i generalnie 90% gry (podstawy) przeszedłem w zimę, na czym uważam wiele straciłem. Mogłyby się zmieniać po prostu częściej, fajnie byłoby się ścigać więcej latem, czy wiosną. Do tego dodam, że samochody z tylnym napędem - jak byśmy ich nie podrasowali, to nie nadają się do jazdy po śniegu. Po prostu na wyższych poziomach trudności, nie da się nimi normalnie rywalizować. Miasta są puste - nie ma w nich życia. Bohater w którego się wcielamy - niemowa - jest bezbarwny.
Ogólnie wiele jeszcze w Forzie można poprawić, powinni wrócić do pomysłu z wyścigami ze starszych serii. Może nowa generacja konsol przyniesie powiew świeżości, jest co poprawiać. Gra ma zmarnowany potencjał, wystarczyło inaczej zaprojektować wyścigi na wzór starszych odsłon.
Wróciłem do pierwszej odsłony Horizon po długiej przerwie, zostało mi jeszcze trochę wyścigów do zrobienia i muszę przyznać, że pomimo 8 lat i starej generacji, to ta gra jak najbardziej się broni. Ogólna przyjemność z gry jest bardzo fajna, grafika jakoś szczególnie nie ustępuje współczesnej generacji konsol - A już na pewno nie razy po oczach brzydotą, bo jest naprawdę ładna i modele pojazdów bardzo ładnie zrobione. Gra jest dużo bardziej zaawansowana niż np. NFS z 2015 roku i naprawdę można śmiało grać. Zabawy co niemiara. :)
Jakimś wielkim fanem South Park to siebie nazwać nie mogę, bo dopiero co zacząłem oglądać i mam sporo do nadrobienia, a grę kupiłem z ciekawości. Gra jest moim zdaniem świetna, jak dla mnie sam pomysł i system walki super - chociaż przyznam że nieco za łatwy (grałem na najtrudniejszym poziomie i większość walk była prosta do rozegrania), aczkolwiek całokształt - świat gry, bohaterowie, humor i fabuła to rewelacja. Zrobiłem większość zadań pobocznych, nie zebrałem tylko wszystkich gejowskich plakatów. Ogółem ok. 30h gry - Bardzo długo jak na tego typu grę, naprawdę byłem zdziwiony. Końcówka nieco przedłużona - może niepotrzebnie, bo jak już myślałem że gra się kończy, to trwała kolejne kilka godzin. Nie grałem tylko w dodatki - jak dla mnie aktualne ceny przesadzone, ale jak będzie coś w promocji to na pewno zagram. Teraz czas na Kijek Prawdy. :D
EA dało uniwersum Gwiezdnych Wojen drugie życie. Naprawdę wykorzystali potencjał marki, najpierw świetne odsłony Battlefront typowo skierowane na rozgrywkę online, a teraz wreszcie pełnoprawna gra fabularna. Dla mnie to jest gra 2019 roku i jedna z najlepszych gier ostatnich lat. Fabuła - Niby nic wyszukanego. Ocalały Jedi - Cal lata po galaktyce, szukając ukrytej mapy dzieci, obdarzonych mocą. W praktyce zwiedzamy 5 planet, z czego najciekawszą jest Kashyyyk (czyli planeta Wookieech), równie fajną do eksploracji planetą jest Zeffo, trafimy także na Dathomirę, czyli planetę Dartha Maula - Jednakże dla mnie to była najgorsza pod kątem eksploracji/klimatu planeta. W każdym razie, jak osobiście nie jestem fanem eksploracji, zbierania skrzynek itd. Tak tutaj sprawiało mi to przyjemność, plusem jest to że na planety wracamy wraz z rozwojem fabuły, po nabyciu nowych umiejętności co pozwala nam je na bieżąco odkrywać. W grze wielką rolę odgrywa nasz nieodzowny kompan BD-1 i fajnie pokazuje on, wielką rolę robotów i ich wkład w walce z imperium, w uniwersum Gwiezdnych Wojen.
Jak dla mnie to plusy gry:
-Grafika (nie rozumiem narzekań, gra wygląda naprawdę dobrze zwłaszcza Kashyyyk i Zeffo,
-System walki, gdzie gra mi naprawdę miejscami przypominała Dark Souls, grając nawet na średnim poziomie trudności, miejscami naprawdę dawała wycisk. Walka na miecze naprawdę daje satysfakcję w tej grze,
-Prowadzenie fabuły, wracanie na planety wraz z nabywaniem nowych umiejętności zachęca do eksploracji,
-Miejscami naprawdę fajne zagadki
Minusy:
-Nie rozumiem systemu leczenia, zanim BD-1 podał mi życie, to często ginąłem bo animacja trwa naprawdę długo, często tego życia w ogóle podczas walki nie dostałem,
-Miejscami zagadki czy rozwikłanie "jak iść dalej" jest naprawdę mało intuicyjne i dwa razy musiałem posiłkować się filmikami na YT bo w życiu bym nie zgadł, co trzeba zrobić,
-Gra ma sporadyczne błędy, raz się wyłączyła błędem na PS4,
- Tekstury często wolno się wczytują, strasznie to razi w oczy, gra czasem ogólnie przymula, ma spore spadki,
Ogółem reasumując, nie jest to gra idealna, ale na pewno zapadnie na długo w mojej pamięci. Świetny klimat Star Wars, gra na kilka dobrych dni - wcale mnie nie znużyła, ciekawe planety, fajna eksploracja, świetna walka, historia całkiem, całkiem, fajni bohaterowie i przeciwnicy, no i... Epickie zakończenie!
Skąd taka niska ocena? Gra jest bardzo rozbudowana - Mimo, że brakuje tutaj swoistego trybu single player jak to bywało w poprzednich częściach, to jednak nawet jak nie mamy abonamentu, to w grze naprawdę jest co robić. Mamy treningi i wyzwania, które nieraz naprawdę mega wciągają i motywują do zdobycia złota, na długie godziny. Nieraz katowałem jedno wyzwanie przez np. godzinę - dwie, żeby w końcu zdobyć złoto. Są różnego rodzaju zawody składające się z kilku wyścigów, w różnego rodzaju klasach samochodów itd. Nie trzeba wcale grać online żeby się dobrze bawić. Sporo aktualizacji, bardzo dużo samochodów - fajne modele, super widok z kokpitu. Ogólnie fajny model jazdy. Ja mam wyłączone wszystkie wspomagacze i daję radę. Nie jest na tyle skomplikowany, żeby się ślizgać i męczyć jak w np. DiRT Rally, ale też nie jest to typowe arcade jak Forza Horizon, bliżej tutaj do Motorsport. Każdy samochód prowadzi się trochę inaczej, trzeba umieć wchodzić w zakręty, redukować, używać hamulca - gazu. Trzeba starać się jechać czysto, płynnie. Nie wypowiadam się o grze online - to zamierzam jeszcze zweryfikować, ale gra generalnie serio jest spoko i do opanowania przez każdego. Fajnie musi się grać na kierownicy.
Na wstępie zaznaczę że grałem w pierwszego DiRT Rally i pomimo tego, że gra była wymagająca, to była satysfakcjonująca jeśli chodzi o model jazdy. Ale minusem było to, że za nic nie szło się wciągnąć w tryb kariery - Po prostu zwykłe wyścigi, bez żadnej powiedzmy nawet minimalnej otoczki narracyjnej - bez żadnego sensu. Tutaj jest jeszcze gorzej! Tryb kariery to po prostu ściganie się i zdobywanie punktów, brak w tym jakiegokolwiek wprowadzenia, motywacji itd. To tak jakbyśmy grali w losowe wyścigi. Ja nie widzę w tym sensu, wiem że to gra o wyścigach ale wymagałbym chociaż minimalnie jakiegokolwiek wprowadzenia w ten świat, przedstawienia rajdów w menu - pokazanie celów, sensu wyścigów, jakie są zespoły, rywale itd. Żeby jakkolwiek poczuć ten klimat... Beznadzieja. Model jazdy - tragedia, tryb Rallycross który tak fajnie wygląda na filmikach to jest takie samo nieporozumienie jak w pierwszej odsłonie. Sztywne to takie, kręcenie kółek bez jakichkolwiek emocji. Auta jeżdżą bardzo drętwo, na rajdach ślizgają się, wąskie drogi że nie da się kompletnie nad autem zapanować. Czegoś takiego w pierwszej odsłonie nie było, tam można było wyczuć prowadzenie pojazdu itd. Tutaj nie... Kolejne sprawa: Mam 60-70 klatek, a na obrazie pojawiają mi się jakieś artefakty związane chyba z wygładzaniem tj. pionowe linie - rozmazania ekranu... Co to ma być? No i ostatnia sprawa przez którą skreślam tą grę i obniżam ocenę, to że by zagrać w tryb kariery - Musisz mieć stale podłączony internet... To jest kpina... Czyli że jak nie mam dostępu do sieci, to nie mogę sobie grać kariery? Stanowcze nie dla takich gier, dziękuję bardzo. Wielkie rozczarowanie, zero jakiegokolwiek klimatu i satysfakcji.
Właśnie świeżo co ukończyłem grę. Myślę, że nie jest to produkcja genialna, ale dość ciekawa i warta ogrania. Zwłaszcza, że przedstawiona jest dość ciekawa i nietuzinkowa historia, fajnie zarysowani bohaterzy i główny antagonista. Gra ma jednak pewne problemy z mechaniką - nie jest dopracowana możliwie najlepiej i czasem po prostu nie działa np. Kontrolowanie szczurów przez Hugo potrafi irytować, przeciwnicy są tępi jak but. Nie stanowią wyzwania, największym wyzwaniem są ograniczenia samej gry i że coś czasem nie zadziała jak powinno. Od strony sprzętowej jest dobrze tzn. Na dość słabym już komputerze na ustawieniach najwyższych w miarę stabilne 30 FPS. Gra wygląda dość dobrze, zwłaszcza ostatnia lokacja robi wrażenie, tak samo setki szczurów na ekranie. Gra na kilka wieczorów, przy dłuższym obyciu już nieco nudzi i formuła się wyczerpuje, ale pod koniec autorzy wprowadzili fajne zróżnicowanie gdzie sterujemy Hugo. Brakowało mi trochę inteligencji u wrogów, bardziej rozbudowanego systemu skradania się za przeszkodami, celowania z ukrycia, niektóre etapy nużyły np. przestawianie palenisk na dziedzińcu w zamku, ogólnie też zagadki dość proste i nie stanowiące wyzwania.
Gra jest rewelacyjna, nie rozumiem niektórych bardzo negatywnych opinii. Rozumiem, że gra może nie trafiać w czyjś gust, ale chyba jesteśmy za bardzo rozpieszczani przez coraz to lepsze tytuły gier jak np. The last of US, seriali np. Breaking Bad, może przez to człowiek oczekuje już tylko czegoś lepszego - świeżego i niesamowitego, a poprzeczka jest zawieszona bardzo wysoko. Nie zapominajmy, że to tylko gra - ograniczona w swojej formie przez dostępną technologię i wizję twórców. Moim zdaniem jest mimo wszystko niesamowita, tak samo jak Heavy Rain, lub mocno krytykowany Beyond, wszystkie te gry od Quantic Dream mają coś w sobie - Są inne od wszystkiego innego. Może oprócz Until Dawn. Gry weszły już naprawdę ba niesamowity poziom, a Detroit to świetna zwłaszcza jak na możliwości zwykłego PS4 grafika - Często gra wygląda jak renderowana cut-scenka i co najlepsze chodzi bardzo płynnie. Pomysł generalnie fabularny świetny - dużo wątków, możliwość ukończenia gry na różne sposoby (mało jaka gra zmusza mnie do zagrania 2 raz, a tutaj bardzo chcę przejść historię w inny sposób, zobaczyć inne rozwiązania) i porównując (co prawda do zupełnie innej gry) Hitmana, tam mnogość rozwiązań - wielkość map itd. Mnie przytłaczały, tutaj ilość możliwych opcji mnie napędza (kwestia gustu). Co do bohaterów, to najlepiej wypadł Connor i jego relacja z Hankiem, po prostu relacja robota ze zgorzkniałym gliniarzem, to jak niechęć i uprzedzenie (w moim przypadku) zmienia się w przyjaźń i wzajemne zaufanie, była świetna do śledzenia. Markus jako przywódca - wyzwoliciel robotów, także był postacią ciekawą (chociaż jego ścieżka nie wyszła mi tak, jakbym sobie życzył). Generalnie gra pod koniec moim zdaniem jest trochę za bardzo już pomieszana, ale rozumiem że dlatego by wprowadzić większe urozmaicenie - więcej możliwości. Jednak na końcu jest już tego zbyt wiele. Gra przedstawia bardzo ciekawy świat, relacje ludzi - z robotami, ale i co ciekawe także relacje robotów z innymi robotami, a wreszcie - To, że Androidy także mogą być autonomiczne, mieć prawo do życia i równych praw. Wiele jest ciekawych kwestii wyborów - moralnych, ale i strategicznych. Ja się cieszę że takie gry powstają, nie wszystko musi mieć otwarty świat i trwać 100 godzin, bo dla przykładu Horizon: Zero Dawn oferuje fajną rozgrywkę, ale nie uświadczymy w takiej grze ciekawego wątku fabularnego, dialogów mających jakichś głębszy sens itd.
Nigdy nie zakupię nowej Fify - To się mija z celem. Ta gra powinna wychodzić jako aktualizacja i nie kosztować co roku więcej niż 100 zł. Gdyż zmiany są tak marginalne, w dodatku wiele rzeczy poszło na minus. Nie jestem zapalonym graczem FUT aktualnie bardziej interesuje mnie tryb kariery i gra z botem. Tutaj najwięcej frajdy sprawiała mi Fifa 15 tam na poziomie profesjonalisty grało się przyjemnie, sztuczna inteligencja przeciwnika dawała poczucie wyrównanej rywalizacji, generalnie czy to dośrodkowania, czy podania prostopadłe, wysunięcie piłki, walka o pozycję, lub strzały z daleka (padały znacznie trudniej) były bardziej "równe". Później skopali wszystko w 16, następnie 17 była względnie okej, w 18 już pojawiały się problemy gdyż obrona przeciwnika na wyższym poziomie trudności była nie do przejścia, a na niższym gra stawała się za prosta. To mnie mega irytowało, przez co gra była dla mnie niegrywalna. Teraz 19 i poziom profesjonalisty byłby nawet względnie wyrównany, gdyby nie problemy z samą grą - Często nasz gracz podaje piłkę pod nogi przeciwnika (i ten problem widzę zgłaszało wielu graczy, nadal to nie zostało naprawione), podania prostopadłe "wysunięcia piłki" praktycznie w tej części nie działają, albo wyrzuca piłkę i przeciwnika, albo podaje pod nogi, albo w ogóle w innym kierunku niż docelowy... Beznadzieja, w dodatku strzały z dystansu wpadają bardzo łatwo, jednak z dośrodkowań już praktycznie nic, przeciwnik - bot z łatwością odbiera piłki, wygrywa wiele walk w powietrzu, nie pozwala na żadne klepanie piłki, gdzie odebrać tak piłkę botowi jest niewykonalne. Wszystko to było lepsze w 15stce. Negocjacje w samej karierze są męczące, wolałem klasyczne bez filmików i pseudo rozmów bo wszystko jest oparte na skryptach, zawsze z reguły trzeba dawać to samo np. Piłkarz nie zgodzi się na 3 lata kontraktu, ale na 2 już tak... No słabo jest, może nie jest tak kiepska jak 16 ale moim zdaniem nie było lepszej Fify niż 15 póki co. Jak w 20 nie poprawią tej skopanej mechaniki, to szkoda w ogóle czasu. Grałem w demo póki co, wyglądało to nieco lepiej. Ale za krótko żeby coś powiedzieć, no i to demo... Poprawili animacje, wygląd piłkarzy, stadionu itd. Ale mechanika leży i kwiczy.
Wróciłem teraz do korzeni, wcześniej grając w najnowszą odsłonę, a jeszcze kiedyś w pierwszą na PS2 i powiem szczerze, że bardzo satysfakcjonująca gra. W porównaniu do najnowszej, nieco stonowanej i poważniejszej odsłony, tutaj mamy więcej dynamiki, brutalności i takiej czystej przyjemności z rozwalania kolejnych przeciwników, czy wreszcie Bogów - czego mi zabrakło w najnowszej odsłonie, to że właśnie tutaj walki są widowiskowe, zapadają w pamięci. Oczywiście same miejscówki mniej okazałe, ale to też postęp technologiczny robi swoje. W każdym razie gra przez ok. 10 godzin nie męczyła wcale. Miejscami walki dość trudne (jak dla mnie) grając na normalnym poziomie. Ogólnie jestem mega zadowolony i super seria.
Moja ocena niska nie ze względu tego, że gra jest nudna, ale moim zdaniem zrobiona trochę na kolanie tzn. Chodzi mi tutaj o poważne błędy i to nadal, 9 lat po premierze, które nie doczekały się żadnych poprawek przynajmniej na wersji z Xboxa mówię tutaj o znikających notorycznie głowach przeciwników, co skutecznie psuję co chwila rozgrywkę, oraz okresowych zawieszaniach się gry przy robieniu zapisu... Takie rażące błędy mocno obniżają przyjemność z gry, ale oprócz tego dodatek jest sympatyczny, gra dość trudna, historia ogólnie całkiem okej zarysowana - zwłaszcza fajne są momenty w których spotykamy znanych nam bohaterów, końcówka gry zaskakuje. Dodatek na ok. 7-8 godzin, chyba że ktoś chce zrobić na 100% to więcej raczej. Spoko sprawa z końmi apokalipsy, fajny był też wątek (i smutny zarazem) ze Sasquatchem. Znajomy grając na PS3 nie zauważył takich błędów, może tam gra jest bardziej dopracowana.
Zdecydowanie jedna z lepszych gier w jakie miałem zaszczyt zagrać. Wysokie oceny i podobne opinie innych nie biorą się znikąd. Naprawdę jest to dzieło - nie tylko zwykła gra mająca do zaoferowania ciekawą mechanikę i otwarty świat, ale głównie historię, narrację, kreację postaci - również tych pobocznych. Niesamowita robota...
W kowbojską przygodę zabrnąłem dopiero teraz, więc w 2019 roku - 9 lat po premierze gry. Specjalnie między innymi głównie dla tej gry kupiłem starego Xboxa 360. Wspaniały tytuł, gdzie mechanika nawet aktualnie robi wrażenie i nie odstaje zanadto od najnowszych produkcji. Ta gra stoi zdecydowanie opowiadaną historią i wykreowanym światem. To jakby oglądać świetny Western taki w stylu chociażby Tarantino, czyli nieśpieszny, ale też taki w którym napięcie i klimat cały czas rosną w siłę. Oczywiście krwawy i brutalny.
Niesamowita historia, warto było poświęcić 20 godzin na wątek główny i również te poboczne. Niesamowita postać Marstona, z jednej strony wyjętego spod prawa przestępcy, z drugiej szukającego tytułowego odkupienia swoich grzechów, kochającego żonę i syna mężczyznę. To od nas zależy, czy będziemy czynić dobro, pomagać innym w potrzebie, czy siać postrach i spustoszenie - w grze jest mnóstwo takich moralnych decyzji. Niezapomniane zakończenie i dalsza możliwość poniekąd domknięcia historii... Jeśli ktoś nie grał, to naprawdę polecam zagrać zwłaszcza przed zaczęciem drugiej części.
Mój ostatni COD od czasów Black Ops którego nadal uważam za mojego ulubionego FPS-a zaraz obok Wolfensteina. Miałem więc długą przerwę w serii i teraz grając w WWII przypomniałem sobie pierwszego Medal-a lub COD-a II. WWII to naprawdę kawał dobrej roboty i nie wiem, może jesteśmy przyzwyczajeni obecnie do postępu technologicznego i chcielibyśmy więcej i więcej, ale w tej grze jest po prostu wszystko i jest świetnym nawiązaniem do klasyka. Być może, gdyby faktycznie nie skupiali się tak mocno na Online, to mogliby pociągnąć Singla jeszcze lepiej. Ale i tak odwalili znacznie lepszą robotę i wzięli się za tryb fabularny na poważniej, niż to w przypadku np. Battlefielda I który w moim odczuciu fabularnie jest grą o kilka poziomów gorszą. Mamy co prawda masę skryptów ale czy to wada? Moim zdaniem wypadło to świetnie. Jestem też pod wrażeniem optymalizacji bo na moim sprzęcie na niezłych ustawieniach gra trzymała stałe 60 FPS. Moim zdaniem najlepsza gra o tematyce II wojny światowej. Przebiła wszystko to co już było, mamy tutaj całkiem niezłą narrację, świetne cut-scenki, masę widowiskowych skryptów, strzela się super przyjemnie, lokacje fajne, jeździmy czołgiem, latamy samolotem, są misje bardziej snajperskie, trochę skradania, jazdy samochodem. Naprawdę miło się zaskoczyłem. Tytuł na 3 wieczory, z drugiej strony gra nie męczy i ciągle zachęca do grania dalej. Jak już się pojawia lekkie znużenie, to właśnie wtedy się kończy.
Jako wielki fan TR i będąc pod wrażeniem dwóch poprzednich odsłon zwłaszcza przygody na Syberii tutaj muszę przyznać, że jestem rozczarowany. Widać, że za grę wzięło się inne studio i co prawda graficznie na pewno jest to najładniejsza odsłona serii, to niestety nie samą oprawą graficzną człowiek żyje, ale historią. Tutaj skopano i główny wątek (tak to wszystko pokręcili że człowiek w połowie gry nie wie o co właściwie chodzi i jaki tego wszystkiego jest sens), tak samo główny antagonista jak i generalnie postaci na które natrafiamy okazują się bezpłciowe. Właściwie można powiedzieć, że niestety bardzo ciężko jest się wdrożyć w przedstawioną przygodę. Lokacje wydają się dość nudne mówiąc o miastach jak chociażby Paititi zwłaszcza w porównaniu do właśnie poprzedniej części. Wątków pobocznych nawet nie komentuję bo to może 2-3 sensowne zadania w całej grze na masę nudnych i oklepanych zapchaj-dziur. Dużo jest w grze chodzenia, skakania, zwiedzania jaskiń itd. Bardzo mało walki - tutaj system rozwoju postaci wydaje się dość bezsensowny. Walki są krótkie, przeciwnicy niestety głupi, mamy mało pola do popisu. Wszystkich można wykończyć właściwie bez problemu ukrywając się i są to krótkie sekwencje, po których następuje znów chodzenie, wspinanie... Naprawdę brakuje tych walk, w Rise były naprawdę satysfakcjonujące. Gdyby to chociaż główna historia pchała gracza do przodu, ale no to takie flaki z olejem cytując przedmówcę. Ostateczne starcie to chyba największe rozczarowanie z całej gry. Zawiodłem się też na cutscenkach gdyż są wyreżyserowane bardzo kiepsko - sztucznie. Ciężko jest się na poważnie wdrożyć w przedstawiany świat. No tutaj bardzo wiele nie zagrało niestety, gra ma swoje dobre momenty jak np. Misja w której wychodzimy na plaży i walczymy z żołnierzami początkowo nie mając nawet broni. Ale generalnie gra widocznie słabsza od dwóch poprzednich części i jest to raczej mocno średnie domknięcie trylogii. Szkoda, ale widać tutaj że za grę wzięło się inne studio. Ocena 7/10 to jest w ogóle takie naciągane maksimum - ale jednak sentyment do serii robi swoje.
Zagrałem w The Order teraz - Czyli w 2019 roku. Ta gra naprawdę nie jest taka zła. Grafika borni się do dziś - Wygląda bardzo dobrze i robi wrażenie. A to gra z 2015 roku. Wiadomo, jest liniowa ale opowiada jakąś historię. Ma swoje dobre i gorsze momenty. Chciałbym, żeby była jakaś kontynuacja bo historia ma potencjał. Naprawdę, nie każda gra musi mieć otwarty świat - Liniowość też jest spoko jeśli zagra fabuła. Tutaj zagrała. Pewnie nie ma co liczyć na dalszą kontynuację z serią a trochę szkoda. Zresztą tak jak w przypadku Max Payne.
Nie mogłem oprzeć się porównaniu do Arkham Knight i zdecydowanie Batman jest grą lepszą - może nie pod kątem graficznym, bo tutaj Insomniac Games odwalili kawał świetnej roboty. Nawet na podstawowym PS4 gra wygląda świetnie i chodzi bardzo płynnie. Mistrzostwo świata jeśli chodzi o optymalizację.
Spider-Man ma ten problem, że ciężko wejść w świat gry - nie grając we wcześniejsze części czy nie będąc fanem komiksów. Gra zdecydowanie skierowana jest do fanów uniwersum. W Batmanie ta czytelność świata - zarys postaci był jakiś taki prostszy do ogarnięcia.
Tak samo główny wątek fabularny Batman miał ciekawszy - o misjach pobocznych nie wspominając np. Wyzwania Pana Zagadki, czy misje z Kocicą - Pamiętam to do dziś takie to było ciekawe i po prostu fajne. A co oferuje Spider-Man? Szukanie plecaków, bezsensowne i powtarzalne tłuczenie się z wrogami, czy łamigłówki w laboratorium... No słabo! Gra w ogóle nie zachęca do eksploracji świata, bo ile razy można robić to samo - Ścigać jakiś pojazd, czy tłuc się na ulicy?
Ogółem jest to poprawna gra - ale tylko poprawna. Żadne arcydzieło. Nota 7/10 wydaje mi się słuszna, biorąc pod uwagę aspekt graficzny - optymalizację.
Mam nadzieję że poprawią znacznie stabilność gry na WIN 10 bo w 3-kę nie dało się grać mimo dobrego sprzętu gra była tak źle zrobiona że wywalała bez powodu w najmniej oczekiwanych momentach...
Moja ocena myślę że jest adekwatna. Wcześniej zagrałem tylko w pierwszą część jeszcze na PS2 stąd może nie mam porównania do kolejnych, ale ta odsłona to pod względem technicznym na pewno majstersztyk. Bo jeśli gra może tak wyglądać i działać na podstawowej wersji PS4 to nie widzę sensu nowej generacji w najbliższych jeszcze kilku latach. Zdecydowanie jedna z najładniejszych gier jakie powstały. Od strony technicznej to również polski dubbing bardzo mocno się spisał. Rozgrywka ciekawa, piękne widoki, zwłaszcza wrażenie robi las i chatka Wiedźmy czy górzyste tereny. Mniej okazałe są oczywiście wszelakie podziemia i to mi się kojarzyło z pierwszą odsłoną ale na plus ciekawe zagadki czy pułapki. Sama walka bardzo fajna, ale trochę zabrakło mi na samym końcu epickości. Pokonanie głównego antagonisty wypadło dosyć blado i nie było jakieś satysfakcjonujące. Na spory minus menu postaci bo mało czytelne i zagmatwane. Powinni to jakoś lepiej i prościej zaaranżować. Na minus jeszcze Valkyrie bo sam pomysł fajny ale poziom trudności zbyt przesadzony przez co szybko zniechęca do próby ich pokonania i odnajdywania. Ogólnie pomysł z otwartym światem i dodatkowymi znajdkami czy zadaniami mnie nie porwał. Ogółem bardzo dobra gra i fajnie prowadzona narracyjnie, było kilka mocnych momentów, piękna grafika. Warto zagrać, zobaczyć, nudzić się nikt nie będzie. Jest jednak kilka rzeczy do poprawy. Jeśli ktoś oczekuje epickich walk z bossami jak w poprzednich częściach to się mocno rozczaruje.
Jako, że nigdy nie posiadałem Xboxa, to styczności z Forzą wcześniej nie uświadczyłem. Dopiero teraz odpaliłem grę na PC i muszę przyznać, że jest niegrywalna. Jeśli kochasz gry wyścigowe, to moim zdaniem warto kupić konsolę dla samej serii Forza, aczkolwiek wersja na PC ma tyle błędów, że to chyba serio nie ma sensu - Od biedy da się chyba przejść, ale trzeba się liczyć z częstymi wywalaniami gry bez powodu, czy w ogóle problemami z odpaleniem. No i również jest moim zdaniem średnio zoptymalizowana. Ogółem gra jest tym co uważam za ideał wyścigówek, ale nie w tej wersji na PC.
Zdecydowanie jedna z lepszych produkcji w jakie grałem ostatnimi czasy. Ambitny tytuł pod względem narracyjnym gra jest perfekcyjna i porusza bardzo skomplikowane aspekty ludzkiej psychiki. Graficznie gra jest po prostu piękna. Technicznie bardzo dobry system walki - Naprawdę czułem się jakbym grał w Bloodborne gdyż pojedynki są bardzo wymagające, presja jest spora (każda śmierć ma swoje konsekwencje), trzeba robić uniki, operować blokami, są różne ataki i często sporo przeciwników równocześnie. W grze są także zagadki - również ciekawe chociaż czasem irytujące. Świetnie jest dopracowane audio i granie na dobrych słuchawkach to bajka. Można się autentycznie przestraszyć. Piękna sprawa ta gra i fajnie, że nie jest za długa. Moim zdaniem taka w sam raz. Świetna pozycja. Aha i dodam, że bardzo dobrze zoptymalizowana - Na moim sprzęcie według specyfikacji powinna chodzić ledwo na minimalnych, a mi śmigała na bardzo wysokich ustawieniach z maksymalnymi spadkami do 25 klatek ale zazwyczaj było tak 35-40. Polecam każdemu!!
Jako wielki fan The New Order muszę przyznać, że The New Colossus to bardzo dobra kontynuacja, może nie dorównuje epickością poprzedniej części, ale trzyma poziom i ma sporo bardzo dobrych momentów. Na pewno jest lepsza niż dodatek The Old Blood. Ogólnie to mega fajnie, że ta seria się rozwija i ma bardzo dobre recenzje na rynku. Wolfenstein musi mieć rację bytu. Machine Games na pewno wie co robi i myślę, że seria idzie w dobrym kierunku. Świetna, dynamiczna gra z bardzo dobrym wątkiem fabularnym i humorem, a to dla mnie bardzo ważne, żeby to nie była tylko zwykła strzelanka gdyż np. Doom też był bardzo dobrą grą, ale bez takiej głębi jeśli chodzi o fabułę, a tutaj dostajemy kawał świetnej historii. Ogólnie gra jest dosyć świeża, ale optymalizacja raczej całkiem dobra. Na GTX1050 grałem stabilnie na średnich detalach. Czasem irytowały mnie wyskakujące błędy, no ale mówię - gra dosyć świeża. Więc choroby wieku dziecięcego. Niemniej bardzo mocna pozycja. Polecam każdemu kto jeszcze nie grał całą serię. :)
Grę oceniam tylko pod kątem kampanii i pod tym względem wypada bardzo dobrze. Dostarczyła mi dokładnie tego, czego oczekiwałem. Moim zdaniem gra dużo fajniejsza w moim odczuciu od kampanii z BF4 gdzie nawet jej nie skończyłem bo mnie zanudziła i wydała mi się za bardzo skomplikowana - męcząca. Tutaj mamy kilka opowiedzianych historii i każda wnosi w pewnym sensie inny element rozgrywki. Raz latamy samolotem, raz jeździmy czołgiem, albo chodzimy w super uzbrojeniu, czy jeździmy na koniu... Fajna sprawa, wprowadza to taką dynamikę i nie pozwala się nudzić. Grę oceniam bardzo dobrze. Dużo epickich momentów - oczywiście wyreżyserowanych, ale całość sprawia bardzo dobre wrażenie. Dużo bardziej wolę taką kampanię na kilka godzin - ale w której sporo się dzieje, niż długą i nużącą grę, w której mało się dzieje.
Gra tylko dla prawdziwych fanów Hitmana. Mi się bardzo podobały poprzednie odsłony jak kultowa krwawa forsa i rozgrzeszenie. Ta odsłona nie jest zwarta fabularnie. To kilka misji które są wielkim narzędziem do zabijania i będą świetne dla osób kochających masterować gry, ponieważ ogrom lokacji i możliwości zabójstw oraz wyzwań jest wręcz przytłaczający. Rozwiązanie wszystkich wyzwań i ogólne ogarnięcie wszystkich lokacji w grze wymaga zaangażowania gracza. Poprzednie części również stawiały na swobodę, ale w dużo mniejszym stopniu. Lokacje nie były też tak olbrzymie. Mnie to trochę przerosło, jako gracz oczekuję czegoś prostszego, żeby gra trzymała mnie za rękę... Dla mnie liczy się także historia, której tutaj nie ma. Jednakże gry nie oceniam w żaden sposób. Faktycznie lokacje robią wielkie wrażenie i ogrom pracy twórców w przygotowaniu tych misji także. Jednak jest to gra dla specyficznych odbiorców.
Piękna opowieść o prawdziwej przyjaźni między chłopcem a zwierzęciem. Cieszę się, że zagrałem w tą grę. Po tych kilkunastu godzinach spędzonych z Trico czuję się do niego autentycznie przywiązany i jest to zasługą ogromnego realizmu tego zwierzęcia. Cały czas miałem wrażenie, że obcuję po prostu z żywą istotą z krwi i kości. To prawda, że gra jest troszkę archaiczna i źle zoptymalizowana, ale mam wrażenie że główne założenie twórców - stworzenie prawdziwie realistycznej kreacji zwierzęcia udało się w stu procentach. Powiem coś jeszcze... Takich gier już niestety nie będzie. Na końcu gry szczerze się wzruszyłem i zapłakałem, chociaż mam już swoje lata i niejedno już widziałem. Dobrze, że ta gra wyszła po tych 9 latach... Ma swoje bolączki, ale Trico rehabilituje wszystkie niedogodności. Szczerze polecam!
Ahhh... Co ja się przy tej grze nacierpiałem... To był mój początek z torturami od From Software i była to piękna droga przez mękę... Dosłownie. Gra jest bardzo dobra... Czy jest trudna? Pod każdym względem i to jeśli chodzi o przeciwników, bossów, czy zrozumienie przedstawionej historii, świata i zarysu fabularnego. Gdyż ta gra pozostawia bardzo wiele do interpretacji. Najtrudniejszy przeciwnik moim zdaniem? Opcjonalny Boss - Ebrietas, Córka Kosmosu... Przedstawiony świat, postaci niezależne w grze, to generalnie jest tak bardzo wszystko klimatyczne, że ta gra potrafi wciągnąć na długie godziny i po tych ok. 70 godzinach gry nie czułem się tym światem - tą formułą idź - zabij - odkryj nową lokację, zmęczony. Za to należy się wysoka ocena!
Bardzo dobra kontynuacja części poprzedniej - Którą dotychczas uważałem za najlepszą w historii serii. Tutaj mocny nacisk położono na eksplorację i jest to kluczowy element tej gry. W dodatku imponujące i co ważne różnorodne lokacje. Nie oczekiwałem od tej gry niczego więcej. Lodowata Syberia naprawdę robi wrażenie. Na plus odkrywanie grobowców - jak w poprzedniej części to jest ciekawy dodatek. Trudno mi tej gry nie porównywać do Uncharted... Tutaj zdecydowanie jest mniej walki i mamy otwartą przestrzeń. Przygody Natana są jednak oczywiście liniowe. Obydwie gry są na pewno świetne. Co do przedstawionej historii, to nic tak naprawdę co by zapadło jakoś w pamięć - Ukryte miasto, boskie źródło, nieumarli, tajne stowarzyszenie chcące zawładnąć światem, czarny charakter... Niby nic 'nowego', ale gra potrafi zaciekawić. Na minus muszę przyznać fakt, że główny antagonista nie jest za bardzo charakterystyczny... To po prostu kolejny szajbus chcący podbić świat, który nie zapadanie nam jakoś szczególnie w pamięci. To chyba główny minus tej gry, dlatego nie otrzyma ode mnie maksymalnej noty, ale i tak jest bardzo dobrze. Polecam. :)
