Publicystyka The Batman to tryumfalny chrzest ognia dla nowej wersji Mrocznego Rycerza - recenzja

The Batman to tryumfalny chrzest ognia dla nowej wersji Mrocznego Rycerza
Ale już nie WaLi W rYj?
W końcu to Batman. A zwiastuny sugerowały, że "rączki go świerzbią"...

tryumfalny chrzest ognia dla nowej wersji
Mój odbiór filmu już zepsuł tak pompatyczny tytuł recenzji. Co to za bełkot?

Pretensjonalny film. Podejmujący nieudolnie zagadnienie rzekomej zemsty. Sycylijczycy dawno go już rozwiązali jednym mądrym przysłowiem. Czas poświęcony zemście jest czasem spędzonym w piekle . Twórcom nowego Batmana udowodnienie tej jednej prostej prawdy zajęło prawie trzy godziny. Ogólnie nudne trzy godziny. Niezwykłe dłużyzny i niepotrzebne wątki sentymentalno romantyczne nie poprawiają sytuacji. Muzyka w większości oparta na kilku pierwszych akordach, tzw. Marche funebre Chopina (do teraz nie kumam dlaczego zastosowano taki zabieg). Pattinson wypada jak patison (no chyba że marynowany). Nie jest źle ale jako główne danie to raczej średnio. Człowiek, który stworzył recenzję na GOL-u chyba jest świeżo nawrócony i ta jego gorliwość neofity trąci jakimiś daleko idącymi w jego osobistej nadinterpretacji chrześciajnizmami, których po prostu tu nie ma. A mnie się przynajmniej nie kojarzy. Sam film też jakoś nie przypomina mi produkcji, pt.Siedem. Przez większość nudnego seansu raczej przypomina to skrzyżowanie Pachnidła z zeszłorocznym Jamesem Bondem. Jest dziwnie. W przeciwieństwie do genialnego Jokera, który faktycznie jest swoistą analizą anatomii zła i patologii współczesnego społeczeństwa. Wszystkie wątki społeczno socjalne wypadają w Batmanie groteskowo i słabo. Chyba, że ktoś czerpie wiedzę o życiu z komiksów i Netflixa. Zapewne wtedy do dla niego będzie objawienie. Film powiela wszelkie utarte schematy w historii Bruce Wayne i robi to jeszcze w iście fotograficznym tempie jakby celebrując mieliznę fabularną kosztem długości ujęć i niepotrzebnego przedłużania i tak zbędnych wątków. Udając przy tym detektywistyczny kryminał noir. Bardzo słabo. Bo i tak wiemy jak to się wszystko skończy bo inaczej przecież nie może być. W końcu to Batman. No i właśnie tu mam największy problem. Ile tego Batmana w Batmanie? Uwielbiam komiksowość historii Bruce Wayne. Do tej pory była ona symboliczna i na wpół mitologiczna. Próba zrobienia z tego materiału jakieś dramy w czarnych kolorach jest nieporozumieniem jak dla mnie. To ile tego Batmana w Batmanie? Jak dla mnie niewiele. Stworzono pretensjonalny przeciętny film z dłużyznami o komisowych bohaterze, który miał stać się z krwi i kości jak Joker Todda Phillipsa. Wyszedł natomiast na czarno umorusany Ken od gotyckiej Barbie z fioletowymi pazurami i na czarno pomalowanymi ustami. Tyle, że z Barbie nie ukleimy Batmana i na odwrót. Czemu w ogóle ktoś spróbował? To tak jak bym wesele przedstawił jako dramatyczny pochówek. Niby też można. Ale czemu to ma służyć? Moim skromnym zdaniem niczemu. Strata czasu. Niestety.
Acha. Leje po mordzie. Wypasiony ten patison. Ale to ciągle patison nie krwisty befsztyk. Szkoda.

Całkiem ładny, nudny, nijaki. Za długi. Średnie kino. 6/10 wydaje się być ok.

10/10?
Niedawno wróciłem z seansu i szczerze mówiąc temu filmowi bardzo daleko do Mrocznego Rycerza. Nawet odstawiając na bok jakiekolwiek porównania do innych Batmanów ten film jest po prostu przeciętny. Mocno przegadany, ze scenami tak rozwleczonymi, że można by spokojnie skrócić film o dobre 30 minut nic na tym nie tracąc.

Naprawdę nie wiem skąd te zachwyty recenzentów i oceny 9 albo 10. No chyba, że mówimy tu o skali 7-10 której recenzenci tak kurczowo się trzymają.

Czy wszystkie filmy w dzisiejszych czasach muszą być tak hoojowe raz na kilka lat chyba trafia się coś 8/10

Za to mi strasznie się podobał, fenomenalny mroczny klimat i swietne aktorstwo.
Kadry z filmu to czyste złoto

Dawno nic tak dobrego nie oglądałem, najlepszy Batmna

Batman jako Batman wypadł całkiem przyzwoicie, zaś Bruce Wayne to chyba jedna z najgorzej zagranych postaci w historii gacka. Sam film przydługawy, przegadane dłużyzny, wątek przeminęło z Wiatrem, nudnawy, choć nie powiem, czasami chwytał. Zaskoczył mnie Farrell - miałem czasami wrażenie, że to De Niro gra pingwina :) akcent i maniera iście zerżnięta od Roberta :) gdyby skrócić go do 2h można było wycisnąć z niego więcej a tak, dla mnie dobry przeciętniak i nic więcej.
Plus za klimat Noir ale nie został w pełni wykorzystany absolutnie potencjał tego klimatu w filmie a szkoda.

Mocne 8.
Klimat, rewelacyjne zdjecia, muza, sam Batman super, choc chyba lepiej pasowalby do Robina. Cat- girl daje rady. Szkoda ze nie Cat-Woman na miare Michele Pfeiffer. Do tych co narzekaja na biedote osprzętu. To przeciez year one jest i pelen szacun za trzymanie konwencji (Brak kultowej peleryny, zamiast tego homemade wingsuit z nieprzystosowanym spadochronem. SUPER. Pelen szacun dla konwencji.) . Wracajac. Reszta to nudnawka, mimo wyciekajacego klimatu ktory lapczywie zlizywalem jako wielbiciel the Crow. Nie chodzi o to, że dlugie tylko poprostu slaby scenariusz, malo detali, zwrotow akcji itp skoro mial to byc kryminal.
Poczatek naprawde swietny. Od razu przychodza na mysl skojarzenia z narracja Maxa Paine (gra1). Czy "Siedem"? Ostanio ogladalem ponownie bo ktos wspomnial we wczesnych recenzjach. Czy ja wiem, nie bardzo. Bardziej Max Paine (gra1). Ogolnie nie zaluje wyskoku do kina.

Mnie w tym filmie najbardziej urzekło Gotham - mroczne, trochę gotyckie, a trochę nowoczesne, skryte w dymie, mgle i nocy. Od czasu filmów Burtona nie było Batmana, w którym ta wiecznie skorumpowana metropolia byłaby oddana tak dobrze. Naprawdę rewelacja!

Miasto - a wraz z nim cały film - jest przy tym bardzo przyziemne. To nie jest komiksowa miejscówka pełna superprzestępców w kolorowych wdziankach. To prawdziwe miejsce, którym trzęsą zupełnie normlani (ale straszni) przestępcy - i które idealnie pasuje do kryminalno-thrillerowego pomysłu Reevesa na ten film. Nawet superbohaterowie są tu po prostu wyjątkowo zdeterminowanymi ludźmi gotowymi do podjęcia olbrzymiego ryzyka. Zapomnijcie o nieomylności, idealnej sprawności i gadżetach rodem z filmów o Bondzie (no, może z 1-2 wyjątkami, na czele z uberkuloodporną zbroją i Christinomobilem) - to bardziej Batman z "Year One". Świetna jest np. scena, w której Batman próbuje "szybować" nad Gotham i emocje, które widać wówczas w głównym bohaterze. To najbardziej "realistyczny" z kinowych Batmanów, co jest pewnym wyczynem, jeśli zważyć na fakt, jak wiele wcześniej zrobił Nolan, by urealnić tę postać.

Niestety, dla mnie osobiście nie wszystko tutaj zagrało idealnie i w paru ważnych kwestiach Reevesowi powinęła się noga.

1. Batman Pattisona jest udręczony, pełen gniewu i ogólnie wypada bardzo dobrze, ale sceny z Brucem dla mnie trochę marnują potencjał postaci. Doceniam widoczny w nim ból - widać, że chłop ledwie trzyma się kupy - ale Wayne jest przy tym straszliwie mrukliwy i sprawia wrażenie niedojrzałego, momentami wręcz szczeniackiego (np. jego relacja z Alfredem).

2. Przesłanie filmu jest bardzo banalne i wyświechtane, a do tego jest serwowane zdecydowanie zbyt łopatologicznie. Postacie są fajnie zaprojektowane i niejednoznaczne (Riddler!), ale morał The Batman można tak naprawdę przewidzieć już w jednej z pierwszych scen, kiedy główny bohater rzuca cringe'owym "Jestem zemstą".

3. No właśnie - dialogi. Czasem jest naprawdę dobrze (IMO Pingwin, Falcone, Riddler), a czasem po prostu słabo (niektóre linie dialogowe Seliny, Gordona, samego Batmana/Wayne'a, Alfreda). Pod tym względem film wydaje mi się być napisany bardzo nierówno.

4. Podobne wrażenie sprawiają sceny akcji. Na część z nich ktoś miał ciekawe pomysły i zostały zrealizowane świetnie (np. walka z przeciwnikami z bronią palną w ciemnym korytarzy czy wspomniany w recenzji pościg - rewelacja). Ale już np. niektóre sceny walki wręcz wołają o pomstę do nieba kiepską choreografią, która równocześnie nie jest też kompensowana dziką, bezkompromisową brutalnością, na której "jechał" np. Batffleck (choć są fajne momenty, jak np. okładanie jakichś bidoków karabinem jak bejsbolem). Efekt ostateczny jest - IMO - mocno taki sobie.

Niemniej, pomimo tych kilku rzeczy film naprawdę mi się podobał i nie nudziłem się na nim ani przez minutę. Ciekaw jestem, w jakim kierunku Reeves pociągnie to dalej w kolejnej części (bo taka thrillerowo-kryminalna konwencja może być trudna do zastosowania po raz drugi) i jak wykorzysta to, czego się przy tym filmie nauczył o postaci Batmana. Jeśli skok jakości będzie taki, jak pomiędzy "Początkiem" i "Mrocznym Rycerzem" Nolana, to "dwójka" może naprawdę pozamiatać :)