Technologie Zdaniem Elona Muska kolonizatorzy umrą na Marsie

Tylko do piekła. Sprawdzone info od Doom Slayer'a.

Do Nieba sie nie da bo na Marsie nie pochowaja w poswieconej ziemi.

To bedzie raczej marsjanskie niebo,Tam będą trójcycate kosmitki z wielkimi du*ami i ciasnymi v*ginami tak żeby nikt nie narzekał na samotnosc :)))))

Ale serio, co na Kościół?

Jak byś użył mózgu to byś pomyślał jeszcze o ziemi... Tak samo jak wymaga trochę wiedzy to, że mimo podróży trwającej na Marsa około 7-8 miesięcy, ludzie, którzy tam polecą mimo wszystko nie będą w stanie wrócić na ziemię w trakcie swojego życia.

No ale lepiej napisać debilny komentarz bo przyklasną i dadzą lajka.

Admin: Prosimy o uspokojenie emocji. W przypadku niedostosowania się do tej prośby Administracja lub Moderacja podejmie przewidziane Regulaminem Forum -> https://www.gry-online.pl/regulamin.asp?ID=2 działania.

Jak byś użył mózgu to byś pomyślał jeszcze o ziemi...
Czyli twoim zdaniem wrócą na ziemię? Jak się coś kolonizuje to z reguły po to żeby już nie wracać.

Niestety to wymaga wytężenia szarych komórek. Do tego za chwilę wrócimy.

Tak samo jak wymaga trochę wiedzy to, że mimo podróży trwającej na Marsa około 7-8 miesięcy, ludzie, którzy tam polecą mimo wszystko nie będą w stanie wrócić na ziemię w trakcie swojego życia.
Czyli jednak nie wrócą? Gdybyś wytężył szare komórki to przed zapostowaniem zauważyłbyś że obydwa zdania są całkowicie sprzeczne.

Wzorowe samozaoranie.

Już bez wchodzenia w szczegóły bo i tak macie na to wywalone, warunki na marsie dla pierwszych kolonistów będą bardzo niesprzyjające co skutecznie skróci ich życie. Biorąc pod uwagę, że podróż twa około 7 miesięcy można pomyśleć, że powrót nie będzie problemem aby nie wykitować za szybko na obcej planecie. Musk praktycznie powiedział, że pierwsi koloniści lecą na misję samobójczą, tylko innymi słowami...

I ja się przed niczym nie muszę bronić.

Na razie to na Marsa nie bardzo jest jak dolecieć, a nawet jak polecą, to właśnie będzie podróż w jedną stronę.

Tytan czy Europa to ciekawy kierunek, ale na to trzeba będzie pewnie poczekać jeszcze ze 100 lat.

tylko że w strone saturna podróż potrwa 3 lata a nie 6 miesięcy jak w przypadku marsa

Bo nim nawet tam dolecą żeby umrzeć to potrzebują sprzętu i softu. Będą tam lecieć kilka miesięcy więc może i sobie w coś pograją żeby się nie nudziło. Szach mat...

Kolonizacja Wenus nie ma większego sensu. Co z tego, że na wysokości 50 km nad gruntem masz temperaturę + ciśnienie takie jak na ziemi, a także zbliżoną grawitację, jeśli zbudowanie samowystarczalnej latającej kolonii nawet na Ziemi jest zwyczajnie niemożliwe.

Skąd niby weźmiesz surowce naturalne? Wyprawa na powierzchnię Wenus nie wchodzi w grę. Taka kolonia wymagałaby ciągłej dostawy surowców spoza planety.

W kontekście eksploracji kosmosu czy kolonizacji innych ciał niebieskich myślimy zazwyczaj o temperaturze, ciśnieniu, powietrzu czy dostępie do wody, pożywienia i energii, a zapominamy o najważniejszym, czyli właśnie mikrograwitacji.

Mam wrażenie, że nie do końca rozumiesz o co chodzi. Mikrograwitacja oznacza odczuwalny brak grawitacji. Nie stosuje się terminu zerowa grawitacja, bo we wszystkich statkach i satelitach jakie zbudowała ludzkość zawsze działały jakieś niewielkie siły, stąd mikro-.

Mars ma normalną grawitację tak jak inne planety. Jest słabsza niż na Ziemi, ale to wciąż trochę ponad 35% ziemskiej grawitacji.

Prawda jest taka, że naukowcy nie mają żadnych danych na temat długotrwałych skutków dla organizmów żywych w takich warunkach. Wiemy jedynie, że mikrograwitacja np. na ISS ma bardzo negatywny wpływ na ludzkie zdrowie.
Prowadzi do zaniku mięśni i osłabienia serca. Źle działa na układ pokarmowy, prowadzi do kamicy nerkowej, a także może doprowadzić do trwałej ślepoty, bo mózg musi się zmagać z wyższym ciśnieniem krwi.

W ISS badano też najróżniejsze zwierzęta i w stanie nieważkości są wielkie problemy z rozmnażaniem się u zwierząt, czego u ludzi z oczywistych względów nie testowano.

Problem mikrograwitacji w kontekście Marsa ma znaczenie, ale z innego powodu. Załogowy lot na Marsa będzie trwał kilka miesięcy. W tym czasie załoga nie dozna trwałego uszczerbku na zdrowiu, ale wyląduje bardzo osłabiona. Kosmonauci wracający z dłuższego pobytu na ISS przechodzą nieraz wielotygodniową rehabilitację.

Pierwsi koloniści Marsa nie będą mieć takiego luksusu.

Wracając jednak do marsjańskiej grawitacji. To naukowcy mogą jedynie zgadywać jaki będzie jej długoterminowy wpływ. Są raczej zgodni co do tego, że jest na tyle wysoka, że pozwoli na normalne życie, ale jest też na tyle niska, że powrót "marsjan" na Ziemię będzie niemal niemożliwy, szczególnie jeśli mowa o kolejnych pokoleniach.

Inna struktura kości, słabe mięśnie, słabsze serce itd.

Na pewno nie jest to jednak wielki problem dla planów kolonizacyjnych. Dużo większym problemem jest np. promieniowanie kosmiczne, Mars nie posiada pola magnetycznego, a to oznacza konieczność budowania kolonii podziemnych.

Jeszcze większym problemem jest osiągnięcie samowystarczalności. Marsjanie będą musieli nauczyć się produkować wszystko co tylko im będzie potrzebne. Będą musieli zbudować kopalnie, przetwarzać surowce i produkować nawet bardzo techniczne rzeczy np. elektronikę.

To samo w sobie jest ciekawym zagadnieniem, a sama kolonizacja Marsa tylko pod tym względem może awansować ludzkość na kolejny poziom ewolucyjny. Na Ziemi jest po prostu łatwo i wygodnie. Żyjemy w beztroskim kapitalizmie, gdzie urządzenia tworzy się tak, by zepsuły się zaraz po gwarancji.

Na Marsie takich luksusów nie będzie. Wszystko będzie maksymalnie użyteczne i w 100% recyklingowalne. Kolonia na Marsie wyniesie "części zamienne" na zupełnie nowy poziom. Uniwersalne komponenty do budowania jak największe liczby rzeczy.

Prawdopodobnie też przemysł oparty na zaawansowanych drukarkach 3D, gdzie w jednej placówce będzie można wytwarzać większość rzeczy w zależności od potrzeb.

Na Marsie nie ma żadnego centrum lotów kosmicznych, ani przemysłu kosmicznego, więc tak, wysłanie z Marsa ludzi na Ziemię może być pewnym problemem. Potrzeba do tego rakiety nośnej, paliwa i całej infrastruktury nie mniejszej, niż na Ziemi.

Jak dla mnie pytanie brzmi - po cholerę tam się pakować? Na jednej planecie narobili już bałaganu to teraz nadszedł czas na kolejne?
Surowce na ziemi są skończone, to raz. Dwa, że jak nam nadleci taka asteroida, jaka wykończyła dinozaury, to taka kolonia na innej planecie może być jedyną szansą na przetrwanie ludzkości, jako gatunku, bo co prawda pewne rozwiązania na taką sytuację są teoretycznie opracowane, ale nikt nigdy nie testował w praktyce metod zmiany trajektorii asteroid, więc nie wiadomo czy zadziałają.

A co do bałaganu, to się zgadzam. My ludzie nie jesteśmy znani z umiejętności zachowywania pokoju i racjonalnego gospodarowania zasobami, więc nie zdziwiłoby mnie, że za jakieś 200 lat się zacznie wojna między Ziemią, a koloniami, albo że będziemy marnować zasoby innych planet tak, jak to robimy tutaj.

Podejrzewam że pomimo secesji dogadali by się z jakimiś krajami. Jest bardzo prawdopodobne, że handel został by utrzymany, co do samych wojen "secesyjnych" wszystko zależało by od prędkości statków, nawet gdyby wzrosła dziesięciokrotnie sam konflikt był by dosyć "statyczny" i opierał na bitwach wokół planet + ewentualnym desancie (w przypadku porażki jednostki desantowe nie mogły by liczyć na szybkie wsparcie).