the_deepest_black's Reviews > POZAZIEMSKIE pierwsze ślady życia rozumnego poza Ziemią

Żenująca...

"Jako fizyka uderza mnie powszechny charakter praw fizycznych [...]. Gdy spoglądam w kosmos, mój podziw budzi panujący w nim porządek, fakt, że prawa przyrody, z którymi mamy do czynienia tu na Ziemi, zdają się obowiązywać aż do krańców Wszechświata" (30).

"Jak niegdyś zarzuciliśmy pogląd, że Ziemia leży w centrum wszechświata, tak teraz musimy zacząć działać, wychodząc od znacznego statystycznego prawdopodobieństwa, iż wcale nie jest tak, że jako czujące istoty rozumne nie mamy sobie równych (269).

"Hipotetyczny wielowymiarowy multiświat [...] jest rozważany przez wiele najwybitniejszych umysłów naszej planety, choć również nie ma na to dowodów" (97).

"nabycie wystarczająco dużego doświadczenia, by nasze modele miały wysoki wskaźnik sukcesu w prognozowaniu rzeczywistości" (29).

"Podczas gdy filozofowie spędzają mnóstwo czasu pogrążeni we własnych umysłach, naukowcom zależy przede wszystkim na nawiązaniu dialogu ze światem" (56).

"Rzeczywistość jest tylko jedna, a nam wciąż bardzo daleko do rozwikłania wszystkich występujących w niej anomalii" (168).

"Uniwersyteckie stopnie i zaszczyty powinny być jedynie czymś w rodzaju makijażu na obliczu uczonego, lecz nader często stają się dlań istną obsesją. Konkursy popularności nie wchodzą jednak w zakres rzetelnych badań naukowych - o tym, czy coś jest prawdą naukową, nie decyduje liczba polubień na Twitterze, lecz empiryczne dane i dowowy" (180).

"Wielu naukowców uważa się za przedstawicieli odrębnej rasy, członków elitarnego kręgu inteligencji. Świadomie bądź nie usiłują odgrodzić się od pospólstwa. Takie myślenie - przynajmniej po części - motywuje stanowisko wielu znanych mi ludzi nauki, zgodnie z którym naukowcy powinni informować opinię publiczną o wynikach swych badań dopiero wtedy, kiedy uda im się coś ustalić ponad wszelką wątpliwość" (190).

"W środowisku [akademickim] promowanie złożoności dla niej samej kieruje zarówno naukowe talenty, jak i posiadane środki ku określonym dziedzinom, sprawiając, że brakuje ich gdzie indziej. Może również prowadzić do tego, że badania naukowe służą wyłącznie członkom pewnej samozwańczej elity, bez liczenia się z interesami szerszych kręgów społeczeństwa, w znacznej części ponoszących koszty owych badań" (321).

"Nauka to nie zajęcie dla elity rezydującej w odseparowanych od reszty społeczeństwa wieżach z kości słoniowej, lecz nieustanne podejmowanie wysiłków przynoszących korzyści i pobudzających wyobraźnię wszystkich ludzi, niezależnie od wykształcenia" (332).

"Aż nazbyt często postawa, jaką przyjmują moi koledzy, przyczynia się do umacniania populistycznego obrazu nauki jako zajęcia elitarnego, co zwiększa dystans między naukowcami a resztą społeczeństwa. Tymczasem nauka nie jest uprawią w wieży z kości słoniowej tajemną praktyką uzyskującą niedostępnymi dla laika sposobami niepodważalne prawdy, których rąbka uchylać mogą potem jedynie wtajemniczeni mędrcy" (338).