Arbuz Dumbledore's Reviews > 27 śmierci Toby'ego Obeda

Reportaże rzadko wzbudzają we mnie inne uczucia niż typowo naukową ciekawość - taką samą jak podczas czytania publikacji naukowych na interesujące mnie tematy. A mimo to, na tym reportażu płakałam więcej razy niż na wszystkich książkach w moim życiu razem wziętych. Nie chcę mówić nic na temat treści, bo nie jestem w stanie. Jestem pewna, że nigdy nie zapomnę tej książki. I chyba nigdy nie pozbędę się już obrzydzenia do ludzi.
.
Autorka podchodzi do całego tematu z ogromnym szacunkiem i wyczuciem, co bardzo cenię. Ale jej styl pozostawia wiele do życzenia - okropny, odrzucający wstęp (przy 7% byłam gotowa rzucić tę książkę w kąt, tak mnie irytowała. Dobrze, że miałam cierpliwość żeby dotrwać do właściwej historii, ale nie każdy ją ma), a opowieść, którą snuje to jeden wielki chaos - rozpoczęte wątki, porzucone po chwili, obietnice późniejszych powrotów do tematów, które nie wracają już nigdy, nieustanne powtarzanie się. Wybaczam, bo była to książka szalenie ważna i temat obronił się sam. Ale warsztatu ta pani nie ma. Mimo to, jestem wdzięczna, że pokazała mi tych ludzi i tę tragedię, o której miałam nikłe pojęcie.