Tja. Bijdrages van veel verschillende (zowel daadwerkelijke als huis-tuin-en-keuken-)autoriteiten op alle delen van de Matthäus. Veel interessante stuTja. Bijdrages van veel verschillende (zowel daadwerkelijke als huis-tuin-en-keuken-)autoriteiten op alle delen van de Matthäus. Veel interessante stukjes met leuke anecdotes, maar ook veel dingen die van iets dubieuzere stijl en kwaliteit zijn. Daarnaast buitelen veel auteurs nog net niet over elkaar heen om te benadrukken dat ze niks met religie hebben, wat ik een beetje jammer (subjectief) en ook een beetje repetitief (iets objectiever) vind.
Beste voorbeeld: de bijdrage van schrijfster Anna Enquist. Ik citeer: "De christenboodschap, daar heb ik niets mee, die probeer ik te negeren. (...) De tekst vind ik hysterisch, het lijdensverhaal heeft een theatraal masochistische inslag: als mensen het voor hun zelfwaardering moeten hebben van 'de grootste in het lijden' zijn, dan is het slecht met hen gesteld. Vanuit mijn vak als psychotherapeut denk ik dan, die man [Jezus] heeft psychische hulp nodig."
Juist. Bedankt voor uw bijdrage, helder: negeer de christelijke boodschap en Jezus is gek. Daar had ik eerder aan moeten denken. Nee, ik vind het heerlijk om meningen te lezen waar ik het niet mee eens ben, maar ik hoef geen boek te kopen voor kroeg- of Twittermeningen. Gelukkig hoeft dat ook niet, want ik kan hem straks gewoon teruggeven aan de lieftallige vrijwilligers van de Kloosterkerkbiliotheek. Tenminste nog een plek waar ze de christenboodschap niet negeren....more
Het duurde even, maar bij deze eindelijk een review!
Is Congo een boek te noemen? Het is zo omvangrijk en omvat zo veel voorwerk dat het soms meer voelHet duurde even, maar bij deze eindelijk een review!
Is Congo een boek te noemen? Het is zo omvangrijk en omvat zo veel voorwerk dat het soms meer voelt als het topje van de ijsberg van een gigantisch project. De talloze ooggetuigen, culturele details, historische uitwijdingen: nog meer dan in Revolusi krijg je als lezer een complete onderdompeling in één land. Een land dat soms, net als het boek, meer een project dan een natiestaat lijkt.
De grootse omvang heeft ook nadelen. De eerste hoofdstukken, over de eerst koloniale Heart of Darkness-periode kunnen soms wel erg lang en meanderend doorkabbellen. De vele namen en persoonlijke verhalen in dit deel maakten het voor mij juist minder interessant, omdat de koppeling met het grotere verhaal vaak leek te ontbreken.
Maar zodra deze stukken voorbij zijn word je meegezogen in een stroomversnelling die alleen maar in snelheid toeneemt. Van de woelige jaren voor (en na) de onafhankelijkheid, tot de ronduit bizarre gebeurtenissen van de afgelopen 50 jaar: vaak heb ik verwonderd zitten lezen. "Hoe kon dit in hemelsnaam nog meer uit de hand lopen dan het al deed?" Van Reybrouck schrijft met empathie, gevoel voor detail en: spanning. Het boek is op veel punten een echte page-turner. Vaak móest ik weten hoe het afliep. Die spanning onderscheidt voor mij goede geschiedenisboeken: het voelt alsof je alles nu meemaakt.
Ik heb veel geleerd over dit land met een woelige geschiedenis, dat in een eeuw drie keer van naam is veranderd en nog lang niet klaar is met veranderen. Wie weet kan ik het ooit met mijn eigen ogen zien....more
Loading...
