+ świat serii książkowej mojego dzieciństwa nie zmienił się nieomal o cal, chociaż minęło ponad 10 lat odkąd przeczytałem Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi + rozmach fabularny, który autor zawarł w tym tomie, bo dzieje się i to sporo, akcja robi się niemal kinowa + smaczki dla uważnych czytelników! + do tego oczywiście humor, który nadal trzyma poziom - mimo większej ilości akcji w drugiej, to pierwsza połowa książki podobała mi się bardziej - pewne rozwiązania fabularne sprawiały wrażenie klejonych na ślinę i chociaż nie przeszkadza to bardzo w lekturze to pozostaje zauważalne
Świat FNiN zdecydowanie wyróżnia się oraz rządzi własnymi prawami i jest to coś, co ja przyjmuję w całości z największą przyjemnością!
Co, ostatnio za dużo piąteczek? Znów zasłużenie, bo książka ta spełniła 100% moich oczekiwań.
+ dobra energia i ciepło, które płyną z tej książk[image]
Co, ostatnio za dużo piąteczek? Znów zasłużenie, bo książka ta spełniła 100% moich oczekiwań.
+ dobra energia i ciepło, które płyną z tej książki + prosty przekaz o dobroczynnej mocy natury i aktywności fizycznej + ukryty przekaz o ludzkiej psychice oraz sile panowania nad nią + kilka przepięknych i inspirujących fragmentów - wszystko jest może trochę zbyt cukierkowe, ale pod koniec przestało mi to przeszkadzać
Trzeba pamiętać, że to książka skierowana do dzieci i przez jej pryzmat ją oceniać....more
+ temat poruszony przez Atwood w książce sprzed 35 lat staje się aktualny w obecnych czasach + przerażający r[image]
Zdecydowanie jest to książka ważna.
+ temat poruszony przez Atwood w książce sprzed 35 lat staje się aktualny w obecnych czasach + przerażający realizm tego dystopijnego świata + szczegółowość tego właśnie świata i pomysłowość autorki, naprawdę ciekawa jest jej wizja + końcówka książki jest... interesująca
- tytułowa "Opowieść" i sposób jej... opowiadania, nie pasuje mi do końca, ciężko mi się to czytało - w książce dzieje się o wiele mniej niż się spodziewałem, historia tak naprawdę w żaden sposób nie jest domknięta
Za "Testamenty" pewnie prędko się nie zabiorę, ale swoją opinię dotyczącą każdego punktu rozwinę na kanale P42....more
Czytało się ją całkiem dobrze, chociaż przyzwyczajenie się do chaotycznej i przekrzykiwanej (przez [image]
Książka, której kultowość przerasta ją samą.
Czytało się ją całkiem dobrze, chociaż przyzwyczajenie się do chaotycznej i przekrzykiwanej (przez młodziutkich bohaterów) narracji, zajmuje prawie połowę książki. Symbolika widoczna na pierwszy rzut oka nie jest trudna do oczytania, zwłaszcza kiedy niemalże w całości wiemy, czego się spodziewać. Mimo wszystko najbardziej brutalne sceny wywarły na mnie właściwe sobie wrażenie, więc tutaj byłem usatysfakcjonowany. Nie podobało mi się zakończenie, bo spodziewałem się czegoś więcej.
Męczą mnie już powieści, które przez to, że "są symboliczne, nie należy ich rozumieć wprost!" zapominają o podstawowej logice wydarzeń, którymi się zajmują. Czy warto? Przez to jak popularna jest ta książka i jak niewiele czasu zajmuje jej przeczytanie, zachęcam do zapoznania się, ale w sumie głównie dlatego. Pozostawiam bez oceny, bo to że lektura była dla mnie po prostu "okej" nie oznacza wcale, że ta książka jest średniakiem.
To zdecydowanie moja ulubiona część z dotąd przeczytanych tomów Kronik Diuny.
Dobrym słowem określającym tę książkę w stosunku do innych jest najciekawTo zdecydowanie moja ulubiona część z dotąd przeczytanych tomów Kronik Diuny.
Dobrym słowem określającym tę książkę w stosunku do innych jest najciekawsza. Kiedy odejmiemy od pierwszego tomu fakt, że wprowadza nas w świat Diuny i kupuję nas już samą nowością... Od Mesjasza nic nie trzeba odejmować, bo to książka epicka, ale na pewno nie tak interesująca pod względem przedstawionego świata jak Dzieci. Bez wchodzenia w spoilery czy zbyt dokładne szczegóły, powiem tylko, że Bene Gesserit nigdy jeszcze nie były tak ciekawe jak w tej książce.
Poza tym dostajemy pakiet tego co zwykle, czyli tonę klimatu, który ważniejszy jest od samej akcji, jednak i ta nie rozczarowuje (zważywszy na to co Leto II odwala w 2/3 książki). Nie obyło się bez profetyzmu, działań pokierowanych tylko bohaterom znanymi pobudkami, ale na tym etapie bycia obywatelem uniwersum Diuny głęboko wierzę, że to wszystko było spójną całością w głowie autora, a nie sztuczką w stylu deus ex machina, która ma popychać akcję dalej.
Nie podobała mi się ta książka, ale wcale to nie znaczy, że jest zła. W ostatecznej ocenie wahałem się między 3 i 4, ale zdecydowałem się na wartość pNie podobała mi się ta książka, ale wcale to nie znaczy, że jest zła. W ostatecznej ocenie wahałem się między 3 i 4, ale zdecydowałem się na wartość poniżej jej średniej, żeby nie zawyżać.
Najpierw pozytywnie, bo główny wątek/motyw, którego celowo tutaj nie nazwę (o tym później) jest naprawdę ciekawy. Postawienie w roli narratora postaci, której po prostu nie sposób polubić, chronicznego kłamcy i narcyza jest zabiegiem... również interesującym, tak to nazwijmy. Ostatnią miło wspominaną przeze mnie rzeczą są refleksje dotyczące pisania książek samego w sobie, dialogu z czytelnikiem, który rzeczywiście przypadł mi do gustu.
Krytyka i... nie chcę, żeby brzmiało to tak, że całą przyjemność lektury całkowicie zniszczył mi opis z tyłu książki (tutaj do Wydawnictwa MUZA – naprawdę, tragiczna amatorszczyzna i coś czego powinni się wstydzić), ale TAK WŁAŚNIE JEST. Opisanie fabuły od początku do samego końca sprawiło, że podczas lektury ciągle czekałem na te kluczowe wydarzenia, aż książka "zacznie się na dobre", niestety akurat wtedy się skończyła. Wielka szkoda.
Do tego styl i język bardzo mnie nużyły, dygresje wpadające w siebie nawzajem, mnóstwo nieistotnych szczegółów sprawiło, że czytałem tę książkę o wiele dłużej niż się tego spodziewałem.
Jest mi dość przykro, bo pokładałem ogromne nadzieje w Nabokovie jako kolejnym "poważniejszym autorze", który mógłby mi się spodobać... Niestety to nie moja broszka. ...more
Jakiś czas zastanawiałem się, czy dać tej książce 3 czy 4 gwiazdki, jednak FAKT, ŻE autor umieścił w niej bohatera, którego nazwał Artem, a nie ma sięJakiś czas zastanawiałem się, czy dać tej książce 3 czy 4 gwiazdki, jednak FAKT, ŻE autor umieścił w niej bohatera, którego nazwał Artem, a nie ma się on NIJAK do Artema z 2033 jest dla mnie totalnie tragiczny, więc zostaje 3/5. + świat metra, czyli tajemnic, nieznanego oraz rzeczywistości zakrapianej metafizyką + wybór Homera jako głównego narratora i jego wątek pisania eposu - niemalże całkowity brak konsekwencji z Metra 2033, tę książkę czyta się jak jedno z Uniwersów - każdy pomysł w tej książce jest niedokończony lub skończony nieciekawie Ta książka nie jest zła, po prostu nie porywa, a jeśli spojrzymy na jej prequel to w ogóle trochę niebo a ziemia. Sięgnę po 2035 niedługo, bo tam ma wrócić jakiś poziom......more
Zupełnie nie spodziewałem się tego, czym okazała się być ta książka. Ciekawa, pełna dobrej energii histori"Musisz dostrzec cuda, żeby działy się cuda"
Zupełnie nie spodziewałem się tego, czym okazała się być ta książka. Ciekawa, pełna dobrej energii historia, mająca jednak w sobie zdecydowanie coś więcej – STYL. Opowieść rodzeństwa, które się rozchodzi i schodzi, prawdziwego piękna i mądrości, kryjących się wewnątrz oraz świata, który w oczach artystów udowadnia, że magia istnieje naprawdę. Kusi mnie przeczytanie jej za jakiś czas po raz drugi, tym razem układając rozdziały chronologicznie!
Na moją ocenę należy patrzeć przez pryzmat faktu, że czytam średnio 2 książki popularnonaukowe na rok, przez co mogę nie mieć najlepszego poró [image]
Na moją ocenę należy patrzeć przez pryzmat faktu, że czytam średnio 2 książki popularnonaukowe na rok, przez co mogę nie mieć najlepszego porównania z podobnymi tytułami. Nie zmienia to faktu, że szalenie mi się podobało!
+ objętość tej książki... co zdziwieni? dzięki tak szerokiemu rozmachowi narracji, przez którą prowadzi nas Yuval Noah Harari jesteśmy w stanie bardzo głęboko zrozumieć poruszane w niej problemy oraz ich kontekst + na oddzielny plus zasługuje ta świetnie przemyślana i konsekwentna konstrukcja książki + opisy szokujących odkryć i badań o których nie miałem pojęcia + potężny ładunek inspiracji w kontekście współczesnego świata - jedyne czego mi zabrakło to może pare futurystycznych wizji więcej, ale najprawdopodobniej autor ograniczył się tutaj tylko do tych najlepiej uzasadnionych i najbardziej prawdopodobnych
Zgodnie z tym, co napisałem we wstępie muszę trochę odetchnąć od literatury tego typu i wrócić do książek fabularnych :) Myślę jednak, że po 21 lekcji na XXI wiek kiedyś sięgnę....more
Za samą fabułę dałbym 4/5, ale eksperyment językowy zawarty w tej powieści dodaje jej jeszcze jedną gwiazdkę.
+ mimo modyfikacji języka, już po [image]
Za samą fabułę dałbym 4/5, ale eksperyment językowy zawarty w tej powieści dodaje jej jeszcze jedną gwiazdkę.
+ mimo modyfikacji języka, już po kilku rozdziałach książkę czyta się bardzo płynnie + mocne, brutalne wydarzenia, wywierają takie wrażenia jakie mają na celu - nie mam się do czego przyczepić, po prostu spodziewałem się ciut dłuższej historii
Skoro sam Burgess uważa swoje inne książki za lepsze od Pomarańczy to jestem ich bardzo ciekawy (mam w posiadaniu jeszcze Rozpustne nasienie, więc kiedyś może się zabiorę).
Co jest w Kronikach Diuny, że po przeczytaniu jednego tomu, ma się ochotę od razu sięgnąć po kolejny? Nie zrozumcie mnie źle, w trakcie książka jest nCo jest w Kronikach Diuny, że po przeczytaniu jednego tomu, ma się ochotę od razu sięgnąć po kolejny? Nie zrozumcie mnie źle, w trakcie książka jest niezła, ale nie taka, że nie da się oderwać, jednak seria jako całość uzależnia. Drugi tom zapowiadano mi jako "dopowiedzenie" pierwszej Diuny, jednak akceptuję go jako oddzielną, pełnoprawną historię. Zakończenie co prawda o wiele lepiej zamyka (cokolwiek) w porównaniu do galopującego prequela w tej sytuacji, ale skok czasowy kilkunastu lat między tomami dobrze robi historii jako całości. Utrzymuję – Kroniki to seria jedyna w swoim rodzaju, rządząca się innymi prawami nawet jeśli chodzi o prowadzenie fabuły, profetyzm całości i uduchowiony klimat. Książka przerwy i czytam Dzieci!...more
WOW, okej, na spokojnie, chociaż to dość skomplikowane, więc polecam film https://youtu.be/tlcJVHHZ5EQ gdzie wszystko tłumaczę trochę szerzej..[image]
WOW, okej, na spokojnie, chociaż to dość skomplikowane, więc polecam film https://youtu.be/tlcJVHHZ5EQ gdzie wszystko tłumaczę trochę szerzej...
+ opowieść o Smoku pełna niesamowitego klimatu i suspensu + Uber jako bohater jest chyba moim ulubionym w uniwersum metra + nawiązania którymi książka aż kipi + mistycyzm, patos i bajkowość - druga część książki, która stanowi tylko zapowiedź kolejnej z serii Podziemny Blues
Słabe pięć. Oceniłem tak głównie żeby wyróżnić tę książkę spośród innych moich czwórkowych lektur :)
+ książka, która z każdą stroną pączkuje w naszej głowie i zachwyca coraz bardziej + ciekawe wieloświaty + piękny język + szkatułkowa, zręcznie opowiedziana historia + zaskakuje + dobrze zamknięta powieść - zrządzenia losy są przesadzone - bohaterowie nie zawsze działają kiedy by mogli (zwłaszcza antagoniści)
+ trzy perspektywy nie tylko rozróżnione językowo, ale też typograficznie + nadzieja bijąca z książki + silne emocje, które wpływają na czytelnika + różnorodność i reprezentacja wśród bohaterek - niewykorzystany potencjał wątku strony
Nie wiem co powiedzieć – niekiedy książka ta pozostawiała mnie z uczuciem ogromnej pustki, innym razem zaś przepełniała dobrą energią... Czytać ostrożnie.
Nie będę się tutaj rozwodził, bo planuję to zrobić po przeczytaniu Tryumfu – przyznam, że chciałbym, aby Brzechwa napisał jakieś fantasy dla dorosłychNie będę się tutaj rozwodził, bo planuję to zrobić po przeczytaniu Tryumfu – przyznam, że chciałbym, aby Brzechwa napisał jakieś fantasy dla dorosłych. Mogłoby być świetne... Już zabrałem się za kolejną część Trylogii....more
Zastanawiam się na ile ocenianie każdej z części cyklu oddzielnie ma sens, bo zdecydowanie historia sprawia wrażenie mocno jednolitej całości, [image]
Zastanawiam się na ile ocenianie każdej z części cyklu oddzielnie ma sens, bo zdecydowanie historia sprawia wrażenie mocno jednolitej całości, podzielonej tylko (?) w celach wydawniczych.
+ niezmiennie punkt widzenia Ciri jest najbardziej dynamiczny, ciekawy + zdecydowanie bardziej epickie wydarzenia w porównaniu z pierwszym tomem + czuć, że zbliża się coś istotnego... jednak jeszcze trochę - nie mogło zabraknąć dłużyzn w mniej ważnych dialogach, ale już się przyzwyczajam
Myślę, że po przeczytaniu dwóch, maksymalnie trzech innych książek sięgnę po Chrzest Ognia.
Loading...
