Byłem na przedpremierowym seansie. Pierwsze dwie części obejrzałem wciągnięty jak nigdy. Później namnożyło się tych filmów minionkowych, że się nie da tego zliczyć. I widać, że robią te dalsze części tylko na fali popularności, niekoniecznie z sensem i z jakiejkolwiek potrzeby. Dziecku się podobało, bo za dużo jeszcze nie łapie. Dla nas? Kiedy Minionki były na ekranie - śmiech do łez. Ktoś kto się nimi zajmuje naprawdę w to potrafi. Ale gdy minionkow brakuje - można przysnąć. W każdej części to samo, ten sam schemat. Na początku szczęśliwa rodzinka, pojawia się złoczyńca, w jakiś sposób rani uczuciowo głównego bohatera a po 5 minutach happy ending.
W tej części pod Maximusa mogliby równie dobrze podłożyć z powrotem Vectora i nie byłoby różnicy. Każda część wygląda tak samo.