Duża winnica, czas zbiorów. Podczas renowacji znajdującej się nieopodal kaplicy robotnicy odkrywają ciało pozbawione głowy i z krwawiącym kroczem - zmarłego mężczyznę wykastrowano. W trakcie śledztwa Niémans trafia do wioski zamieszkałej przez członków sekty religijnej.

W kaplicy znalezione zostaje kolejne ciało. Detektywi zauważają dziwne podobieństwo pomiędzy ofiarami a osobami przedstawionymi na zniszczonym fresku na ścianie świątyni. Camille kontaktuje Niémansa z Jeanne, siostrą pierwszej ofiary, która złożyła śluby milczenia i żyje w zakonie. Gdy Niémans ją przesłuchuje, Camille wpada w pułapkę.

Niémans śledzi zakonnika, którego habit zauważył w blasku księżyca. Gdy detektyw go dopada, brat Guillaume umiera. Jego ostatnie słowa to "miecz i wąż", wypowiedziane ze wzrokiem wbitym w niebieski tatuaż na przedramieniu. Camille na dworcu zauważa plakat promujący lokalny zespół. W jego frontmanie rozpoznaje seryjnego gwałciciela, którego aresztowała kilka lat temu.

Śledczy rozpoczynają dochodzenie w klasztorze i decydują się uczynić z niego swoją bazę, aby nie przegapić żadnego podejrzanego szczegółu. Okazuje się, że tatuaż mnicha skrywał kolejny: dłoń Guidona, służącą w średniowieczu do odczytywania muzyki. Tymczasem policjanci odnajdują kolejne ciało - tym razem ofiara padła młodziutka córka burmistrza.