Psycholog więzienny Rafał Wejman odmawia osadzonemu Emilowi Knapikowi przeniesienia do innej celi. Współwięźniowie Knapika umierają po zażyciu dopalaczy. Emil trafia do szpitala, skąd ucieka. Rafał z córkami, Hanią i Gabi, ma odwiedzić pracującą w Niemczech żonę Magdę, ale Hania odmawia.

Do domu Wejmanów przyjeżdża śledcza Danka Schulze, dawna dziewczyna Rafała, żeby wypytać go o Emila Knapika. Tymczasem grupa strażników więziennych urządza obławę na Emila. Rafał zajęty jest poszukiwaniem córki Gabi, która znikła tej samej nocy, co Knapik uciekł z więzienia.

Emil trafia do szpitala. Policja próbuje odnaleźć zabójcę Ariela, chłopaka Gabi. Rafał jest naciskany przez żonę, aby zgłosił zaginięcie córki. Podczas przesłuchania Emil nie przyznaje się, aby miał cokolwiek wspólnego z zaginięciem młodych.

Na barce policja znajduje alkohol, dopalacze, ubranie Gabi i dużo krwi. Rafał odmawia przyjęcia do wiadomości teorii policji, że córka mogła popełnić samobójstwo. Zaczynają się poszukiwania dziewczyny w okolicach klifów, gdzie jej telefon logował się ostatnio.

Rafał kontynuując prywatne śledztwo namawia do współpracy groźnego przestępcę osadzonego w więzieniu, który kontaktuje go ze swoim człowiekiem na zewnątrz. Ten pokazuje Rafałowi zdjęcie nastolatki, sprzedanej kilka dni temu przez handlarzy żywym towarem. Rafał rozpoznaje w niej Gabi.

Akcja przenosi się w czasie do momentu na 24 godziny przed zniknięciem Gabi.

Grupa poszukiwawcza odnajduje na klifie but Gabrysi. To zła wiadomość dla rodziny Wejmanów. Pomiędzy Piotrkiem Ryszką a Krzyśkiem Ryszką, kolegami z pracy Rafała, dochodzi do kłótni.

Po rozmowie z Emilem Rafał przyjeżdża do Danki Schulze i próbuje przekonać ją do swojej hipotezy na temat tego, co stało się nocą, kiedy zginął Ariel. Zostaje jednak pouczony, aby nie mataczył.