Ur-Ghul

	Na pewno mieliśmy ich przywódce. Nasza zasadzka była doskonała. Jednak gdy nasz snajper przygotowywał się do wystrzału, ten stwór wydarł straszliwe wycie i ruszył w naszym kierunku. Może nas usłyszał. Może nas wyczuł. To nie ma teraz znaczenia. Nim zdążyliśmy zareagować, było tuż przy nas. Ich przywódca nawet się do nas nie zbliżył. Rozsiadł się wygodnie i śmiał, w czasie gdy ta rzecz wyrzynała nas wszystkich.
	— raport sierżanta Geralfa Srelne, członka ekipy 433. Regimentu Desoleum Oathsworn, która zetknęła się z Ur-ghulem

Ur-Ghule - gatunek Xenos pochodzący z księżyca Commorragh, Shaa-Doom.

Ślepi łowcy[]

Ghule to chudzi humanoidalni Xenos, którzy nieco przypominają ludzi. Muskulatura i fizjonomia są jedynymi podobieństwami. Skóra obcych jest bardzo odporna na obrażenia, niemal tak samo twarda jak żelazo. Posiadają na stopach i łapach ostre jak brzytwa pazury, którymi łapią i obezwładniają ofiarę. Cechują się wielką zręcznością, szybkością i nienaturalną gracją, być może są w stanie wydostać się z więzów i klatek w których mogą być trzymane, poprzez skręcanie i wykrzywianie swojego ciała. Lecz dopiero ich głowa zawiera narządy, które czynią ich śmiercionośnymi drapieżnikami. Ich twarz ma usta podobne do szczeliny z pełnymi ostrych jak brzytwa kłów i grubym, umięśnionym  językiem. Może być wysunięty daleko poza usta, za jego pomocą może wyczuwać woń potu i oddechu w powietrzu. Powyżej ust znajduje się kilka dołków, które zastępują nos i oczy. Są to narządy zmysłów zdolne do wyłapania zapachów, ale też wibracje powietrza promieniowanie cieplne czy też zakłócenia osnowy.

Ur-Ghule to świetni łowcy mimo braku narządu wzroku. Są w stanie podążać za ofiarą oddaloną o wiele kilometrów od nich. Kiedy nadchodzi czas wykończenia ofiary, bestie te stają się nienaturalnie szybkie. Rozrywają zdobycz pazurami i zębami, zaczynają jeść kiedy nieszczęśnik jest jeszcze żywy.W stanie szału jedzenia jest bardzo ciężko powstrzymać bestię. Nawet po śmierci jej szczęki się zaciskają na jeszcze żywej ofierze.

	Jeśli to coś cię wyczuje, to koniec.
	— uczony Francis Evanent, 4. Flota Handlowa Domu Killian

Stworzone do polowania[]

Ur-Ghule wydają się być wszystkożernymi humanoidami z tendencjami do łączenia się w grupki, wypełniające nisze ekologiczne na planecie. Często widzi się je na Obszarpanych Światach, sugerujących że pochodzą właśnie stąd. Wydaje się ich występowanie na wielu światach jest wynikiem ich przeniesienia przez eldarskich piratów i najeźdźców. Ur-Ghule wspomagają swoich panów w czasie ataków, co wynika z relacji nielicznych świadków. Ścigają i poszukują tych, którym udało się przeżyć atak obcych. Ucieczka przed Ur-Ghulami jest prawie niemożliwa, gdyż są w stanie wyczuć nie tylko zapachy, ale też emocje takie jak desperacja, czy strach. Według tych raportów każdy z uciekinierów został złapany i przywleczony z powrotem do xenoskich najeźdźców.

Ur-Ghule są dowodzeni przez Mistrzów Bestii, znana jest historia, kiedy jeden z nich kazał bestii złapać człowieka, który go w jakiś sposób przechytrzył i zdołał mu uciec. Potwór ścigał ofiarę na powierzchni planety Janto III głęboko w Unbeholden Reaches przez tygodnie, po kamienistych równinach i zabójczych bagnach. Ur-Ghul wreszcie dopadł ofiarę i ją uśmiercił, co bardzo zadowoliło Mrocznego Eldara.

Wielu ludzi obawia się że Mistrzowie Bestii są jeszcze potężniejsi niż może się wydawać. Ur-Ghule są już dostatecznie niebezpieczni, a pod kontrolą sadystycznych Xenos zagrożenie z ich strony jeszcze bardziej wzrasta.

Źródła[]

Codex: Dark Eldar 5th edition

Coronus Bestiary s.34-35