 |
Vlokarion był wielkim Homunkulusem. Nie umiem sobie wyobrazić by mógł się pomylić |  | ||
— Bellathonis | ||||
Teoria Vlokariona (ang. Vlokarion's Theory) - jedna z najbardziej fascynujących teorii dotyczących eldarskich dusz, opracowana przez jednego z największych Homunkulusów w historii Commorragh - Vlokariona.
Opis[]
Vlokarion był potężnym Homunkulusem, posiadającym szeroką wiedzę na zakazane tematy. Drukharii ten tak zachwycał swoją potęgą, że wielu członków Kowenów uznało, że sam Urien Rakarth zdołał go prześcignąć dopiero w połowie 41 tysiąclecia.
Vlokarion przeprowadzał wiele eksperymentów - przede wszystkim na swoich pobratymcach, mieszkańcach Światostatków oraz Uciekinierach. Bazując na swoich badaniach stworzył teorię, dotyczącą eldarskiej rasy oraz powodu jej rozpadu.
Wedle Vlokariona "prawdziwa" rasa Eldarów, oryginalne dzieci Przedwiecznych, niejako wymarła w czasie Upadku. Gdy doszło do narodzin Tej Która Porząda, dusza eldarskiej rasy została podzielona, niczym pozbawione koloru światło po przejściu przez pryzmat. Podział ten sprawił, że każda z eldarskich ras przejęła (a raczej, została przejęta) jakąś część natury trzech najważniejszych Bogów swojego Pantenonu.
Mroczni Eldarzy przejęli według niego naturę Khaela Menshy Khaine'a, ognistą runę symbolizującą Czystą Furię.
Eldarzy ze Światostatków przejęli natomiast runę Asuryana, najważniejszego z Bogów, reprezentującą Dyscyplinę.
Uciekinierzy natomiast stali się jednym z naturą Ishy, przejmując znak reprezentujący Czystość.
Naśladowcy Vlokariona twierdzili, że zdołał on w swoich badaniach udowodnić, że dusze Uciekinierów naprawdę są czystsze niż te należące do innych Eldarów. Spekulował, że dzięki poświęceniu tej czystości można przeprowadzić rytuał tak mroczny, że byłby w stanie przywrócić do życia nawet najstarszych Mrocznych Eldarów. Chciał nawet przetestować to w praktyce, ale nie zdążył tego zrobić przed śmiercią.
Tysiąclecia po śmierci Vlokariona jeden z jego wielbicieli, Bellathonis, użył tej teorii by przywrócić do życia El'uriaqa.
Źródła[]
Path of the Renegade (Andy Chambers) pg. 33, 34