Ksantyzm (ang. Xanthysm) - Filozofia wyznawana przez Radykalny odłam Inkwizycji, która zakłada, że najlepszą bronią do walki z Chaosem jest on sam. Ksantyzm jest jedną z najstarszych a zarazem najbardziej kontrowersyjną z ideologi w szeregach Inkwizycji. Agenci, którzy kierują się tą doktryną są darzeni nieufnością a ich działania szczególnie monitorowane lecz sami Ksantyści uważają, że ich metody są najskuteczniejszym sposobem żeby ochronić ludzkość przed Chaosem. Niemal wszyscy Ksantyści to przedstawiciele Ordo Malleus, ponieważ ich wiedza oraz doświadczenie na temat Immaterium sprawia, że to właśnie oni najlepiej znają możliwości oraz zagrożenia wynikające z jej korzystania.
Historia[]
Początki Ksantyzmu sięgają trzydziestego drugiego milenium kiedy to Zaranchek Xanthus zaczął sięgać po heretycką wiedzę oraz artefakty w celu wykonywania swoich obowiązków stając się tym samym pierwszym agentem Inkwizycji używającym mocy Immaterium. Niewiele czasu później Zaranchek został uznany za heretyka i pochwycony. Pomimo usilnych prób wyperswadowania swoich poglądów innym Inkwizytorom Xanthus został spalony na stosie. Pomimo śmierci Xantusa jego poglądy przetrwały kolejne tysiąclecia dając początek odłamowi Ksantystów, którzy kroczą tą samą ścieżką.
Poglądy[]
Zwolennicy tej filozofii uważają, że Chaos jest odbiciem ludzkiej natury i nie da się zniszczyć Chaosu bez zagłady całego gatunku. Jednakże sama energia Osnowy powstała za sprawą jego istnienia może zostać wykorzystana w taki sposób, aby służyła ludzkości. Nie oznacza to, że ideologia ta sugeruje poddanie się Chaosowi ale raczej za kontrolowaniem esencji Chaosu, żeby zamienić ją na znacznie bardziej przydatną aniżeli destrukcyjną. Największym argumentem Ksantystów przemawiającym za ich działaniami jest możliwość podróżowania przez Osnowę a jeśli da się to robić w bezpieczny i kontrolowany sposób tak i da się kontrolować inne aspekty Chaosu. Można rozróżnić kilka odłamów Ksantystów.
- Horusianie - Niektórzy jednak w swoich poglądach idą o krok dalej. Istnieje grupa bezpośrednio wywodząca się od Ksantystów, których poglądy skupiają się na Horusie Luperkalu widząc w nim zarówno najpot��żniejszego Prymarchę jak i zmarnowany potencjał. Horusianie uważają, że możliwym jest stworzenie Horusa przesiąkniętego energią Chaosu, ale wolnego od wpływu Wielkiej Czwórki, który byłby w stanie zjednoczyć ludzkość dla jej ulepszenia a nie uwiezienia.
- Faenonici - Najmniejszy odłam Ksantystów, którego istnienie jest utrzymywane przez jego członków w ścisłej tajemnicy. Dla tych, którzy wiedzą o ich istnieniu uważają, że Faenonici w swoich poglądach przekraczają wszelkie granice. Według ich filozofii moc Osnowy może zostać połączona z technologią tworząc broń silniejszą niż sami Bogowie. Jednocześnie wszystkich wyznawców zarówno Bogów Chaosu jak i Imperatora mają za głupców i słabeuszy. Faenonici sądzą, że potęga jaką da im hybryda technologii i spaczenia sprawi, że sami staną się bogami.
Metody[]
Dla Ksantystów ogień powinno się zwalczać ogniem. Dlatego większość swojej uwagi kierują na szukaniu i gromadzeniu wszelkich informacji o Chaosie, żeby lepiej go zrozumieć a tym samym nauczyć się go wykorzystywać do walki z tymi, którzy próbują zagrozić ludzkości. Inkwizytorzy kroczący tą ścieżką są w posiadaniu wielu artefaktów i przedmiotów demonicznego pochodzenia w postaci broni, pism a nawet żywych istot, silnie związanych z Chaosem, które często były odbierane od ofiar Inkwizytorów często po to, żeby za ich pomocą wypędzić to co zostało przez nie przyzwane.
W przeciwieństwie do reszty Inkwizycji Ksantyści nie unicestwiają przedmiotów przesiąkniętych Chaosem kierując się chęcią użycia ich a czasem nawet bezpośredniego nasycenia się tą samą esencją niszcząc ją tylko w razie. Praktyki te sprawiają, że najbardziej doświadczeni z grona Ksantystów są w stanie otwierać przejścia przez do Immaterium i przywoływać potężne Demoniczne istoty, żeby nasłać je na swoich przeciwników. Dosyć częstą praktyką stosowaną przez ten odłam Inkwizycji jest korzystanie z Nosicieli Demonów, za sprawą których zdecydowanie łatwiej można kontrolować Demona uwięzionego w nim.
Krytyka[]
Z uwagi na to z jak nieprzewidywalną i niszczycielską mocą obcują wyznawcy tej filozofii powoduje, że Ksanstyści a w szczególności Horusianie są uważani za szaleńców, którzy stoją na krawędzi przepaści. Ksantyni są powszechnie postrzegani wśród Inkwizycji jako aroganccy i niebezpieczni, bawiący się mocami, których nie do końca rozumieją. Mając to na uwadze Inkwizycja podejrzliwie patrzy na poczynania Kstantystów wykorzystując każdą okazję na wymierzenie sprawiedliwości i ukazanie zepsucia, które trawi ich dusze. Sytuacji nie pomaga też fakt, że Ksantyści sami tworzą sekty Chaosu i korzystają z usług wyznawców Bogów Chaosu, żeby jak najszybciej zdobyć potrzebną wiedzę i potęgę, co jest najczęstszą przyczyną oskarżenia o zdradę i herezję.
Znani Ksantyści[]
- Zaranchek Xanthus - Prekursos nowej filozofii i tym samym pierwszy Ksantysta. Choć korzystał z pomocy Chaosu do osiągnięcia swoich celów to utrzymywał, że jego dusza pozostaje wciąż czysta i wolna od wpływu Chaosu uważając, że jest możliwe, żeby używać Czarnoksięstwa bez narażenia siebie na opanowanie przez esencję Chaosu. Został uznany za heretyka i skazany na spalenie.
- Quixos - Inkwizytor Ordo Malleus, który przypadkowo był w stanie łączyć się z Osnową. Przez lata korzystania z mocy Chaosu został uznany za heretyka. Choć udawało mu się przez pewien czas pozostawać nieuchwytnym to ostatecznie został zabity przez innego Inkwizytora.
- Suresya - Radykalny Inkwizytor znany jako "Opuszczony", który jest ukrytym Faenonitą. Metody Suresya sprowadził na niego potępienie ze strony innych Inkwizytorów. Mimo, że jego działania były uznawane za kontrowersyjne to nie można było mu odmówić skuteczności. Nawet za sprawą tak wielu sukcesów jego lojalność pozostaje tajemnicą.
- Evangelyne Karlzan - Inkwizytor będąca jednocześnie Psionikiem. Evangelyne jest członkinią Ordo Malleus, która została uratowana przed losem zostania skonsumowanej przez Złoty Tron. Od tamtej pory działa w sektorze Askellon.
Źródła[]
Kodeks : Inkwizycja (edycja 6) str. 23, 55
Dark Heresy : The Radicals str. 92
Dark Heresy : Demon Hunter str 32