Sprawa T-218/24: Skarga wniesiona w dniu 25 kwietnia 2024 r. - DT / Eulex Kosovo

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 8 lipca 2024 r.)

Strony

Strona skarżąca: DT (przedstawiciel: adwokat A. Kunst)

Strona pozwana: Eulex Kosovo

Żądania

W skardze opartej na art. 272 TFUE 1 , i w skardze o odszkodowanie z tytułu odpowiedzialności umownej (art. 340 akapit pierwszy TFUE) skarżący wnosi do Sądu o:

- Stwierdzenie niezgodności z prawem decyzji Eulex Kosovo z dnia 13 listopada 2023 r. o rozwiązaniu umowy ze skarżącym, która to decyzja została mu doręczona tego samego dnia;

- Stwierdzenie niezgodności z prawem decyzji Eulex Kosovo z dnia 20 lutego 2024 r., doręczonej skarżącemu w dniu 22 lutego 2024 r.;

- Zasądzenie od Eulex Kosovo, na podstawie odpowiedzialności umownej zgodnie z art. 340 akapit pierwszy TFUE, odszkodowania za:

a) szkodę majątkową poniesioną w wyniku dwóch zaskarżonych decyzji i innych aktów niezgodnych z prawem, w kwocie odpowiadającej niewypłaconym wynagrodzeniom w wysokości 19 miesięcy wynagrodzenia brutto i innych uprawnień;

b) szkodę niemajątkową poniesioną w wyniku dwóch zaskarżonych decyzji i innych aktów niezgodnych z prawem, oszacowanych tymczasowo ex aequo et bono na kwotę 45 000 EUR;

- Obciążenie Eulex Kosovo kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącego, wraz z odsetkami w wysokości 8 %.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, oparty na naruszeniu przez stronę pozwaną prawa skarżącego do bycia wysłuchanym.

- Skarżący twierdzi, że nie został wysłuchany przed likwidacją jego stanowiska, lecz został o tym poinformowany w dniu, w którym informacja o nowo utworzonym bardzo podobnym stanowisku została opublikowana w całej misji.

2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną obowiązku uzasadnienia.

- Podniesiono, że obydwie zaskarżone decyzje nie zawierają wystarczających informacji na temat powodów, dla których została podjęta decyzja o likwidacji stanowiska skarżącego, co doprowadziło do rozwiązania z nim umowy o pracę.

3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań.

- Skarżący twierdzi, że otrzymał dokładne, bezwarunkowe i spójne zapewnienia, że jego stanowisko i zatrudnienie są zabezpieczone.

4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia przez pozwaną standardowej procedury operacyjnej dotyczącej zasad i procesu rekonfiguracji, obowiązku uwzględnienia dobrobytu personelu, zasady dobrej administracji i nadużycia władzy.

- Decyzja o likwidacji stanowiska skarżącego stanowi przypadek istotnego błędu w ustaleniach faktycznych. Pozwana nie uzasadniła należycie swojej decyzji, ponieważ nie ma istotnej różnicy między stanowiskiem skarżącego a nowo utworzonym stanowiskiem. Decyzja nie opiera się na obiektywnych czynnikach.