Przejdź do zawartości

punkt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Punktpuŋkt
wymowa:
IPA[pũŋkt], AS[pũŋkt], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk-  ?/i lub ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. najmniejszy, bezwymiarowy obiekt geometryczny; zob. też punkt (geometria) w Wikipedii
(1.2) mat. element pewnej (abstrakcyjnej) przestrzeni, szczególnie mającej interpretację geometryczną
(1.3) praw. jednostka redakcyjna tekstu prawnego; zob. też jednostka redakcyjna tekstu prawnego w Wikipedii
(1.4) jednostka miary stosowana w typografii; zob. też punkt typograficzny w Wikipedii
(1.5) sport. jednostka wyniku w grach sportowych opartych na współzawodnictwie
(1.6) pot. o kropce
(1.7) pewne określone miejsce

przysłówek

(2.1) dokładnie (o godzinie)
odmiana:
(1.1-7)
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Prosta jest zbiorem punktów.
(1.2) Punktami przestrzeni funkcyjnej funkcje.
(1.4) Czcionka o rozmiarze 12 punktów.
(1.5) Zdobyła dla swojej drużyny 3 punkty!
(1.6) Ta zabawa polega na łączeniu kolejnych punktów.
(2.1) Jacek wszedł do domu punkt piąta.
składnia:
kolokacje:
(1.5) punkt karny
(1.7) punkt widokowy • punkt zbiórki / spotkań / …
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.3) ustęp
meronimy:
(1.3) litera
wyrazy pokrewne:
rzecz. punktacja ż, podpunkt mrz, punktualność ż, punktowanie n, wypunktowanie n, punktor mrz, punktak mrz, punktowiec mrz
zdrobn. punkcik mrz
czas. punktować ndk., wypunktować dk.
przym. punktowy, punktowany, punktualny
przysł. punktowo, punktualnie
związki frazeologiczne:
mieć kota na punkcie / mieć bzika na punkciepunkt ciężkościpunkt Gpunkt honorupunkt Kpunkt krytycznypunkt odniesieniapunkt stycznypunkt w życiupunkt widzeniapunkt wyjściapunkt zaczepieniaruszyć z martwego punktustanąć w martwym punkcieutknąć w martwym punkcieznaleźć się na martwym punkcie
etymologia:
łac. punctum
uwagi:
(1.1-7) Niepoprawna jest forma dopełniacza liczby pojedynczej „punkta[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X.
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) punkt, kropka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. punkto, dupunkto, tripunkto, punkteto, elirpunkto, mezpunkto, starpunkto, superpunkto, turnopunkto, turnpunkto, vidpunkto, ĉefpunkto
czas. punkti
przym. glitpunkta
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) punkt[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jonathan Adams & Hjalmar P. Petersen, Faroese: A Language Course for Beginners, Stiðin, Tórshavn 2014, ISBN 978-99918-42-72-1, s. 280.
punkt (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) punkt, kropka
(1.2) punkt (miejsce)[1]
(1.3) punkt (wyszczególniony przedmiot, zdarzenie)[1]
odmiana:
(1.1-2) en punkt, punkten, punkter, punkterna
przykłady:
(1.2) Avståndet från Sveriges sydligaste till nordligaste punkt är nästan 1600 kilometer.Odległość między najbardziej na południe i najbardziej na północ wysuniętym punktem Szwecji wynosi prawie 1600 kilometrów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nollpunkt
(1.2) smältpunktsynpunkt
(1.3) programpunkttidspunkt
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: poäng
źródła:
  1. 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen