Przejdź do zawartości

Toy Story

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Toy Story
Ilustracja
Gatunek

animowany
komedia
fantasy
przygodowy

Data premiery

22 listopada 1995
5 kwietnia 1996 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

81 minut

Reżyseria

John Lasseter

Scenariusz

Joss Whedon
Andrew Stanton
Joel Cohen
Alec Sokolow

Główne role

Tom Hanks
Tim Allen
Don Rickles
Jim Varney
Wallace Shawn

Muzyka

Randy Newman

Montaż

Robert Gordon
Lee Unkrich

Produkcja

Bonnie Arnold
Ralph Guggenheim
Ed Catmull
Steve Jobs

Wytwórnia

Pixar Animation Studios
Walt Disney Pictures

Dystrybucja

Buena Vista Pictures Distribution

Budżet

30 mln USD

Przychody brutto

363 mln USD

Kontynuacja

Toy Story 2 (1999)

Strona internetowa
John Lasseter, reżyser filmu

Toy Storyfilm animowany produkcji amerykańskiej z 1995 roku stworzony przez firmę Pixar we współpracy z firmą Disney. Pierwszy film pełnometrażowy stworzony całkowicie przy użyciu techniki komputerowej (CGI)[1][2].

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Film opowiada o zabawkach Andy’ego. Jego ulubieńcem jest kowboj imieniem Chudy. Do kolekcji Andy’ego zaliczają się m.in. zabawki: pies Cienki, Pan Bulwa czy zielony dinozaur Rex. W dniu swoich urodzin Andy dostaje w prezencie Buzza Astrala – astronautę, który „spycha” w kąt Chudego, stając się ulubioną zabawką chłopca. Chudy jest zazdrosny o nową zabawkę. Któregoś dnia przypadkowo pozbywa się Buzza, przez co inne zabawki odwracają się od niego. Chudy postanawia jednak naprawić wyrządzoną szkodę i przyprowadzić Buzza z powrotem do domu. Sąsiad Andy’ego – Sid dostaje w swoje ręce kowboja oraz astronautę i chce ich wysadzić w powietrze. Buzz i Chudy muszą więc uciekać.

Obsada głosowa

[edytuj | edytuj kod]
  • Tom Hanks – Chudy (oryg. Woody) – figurka kowboja, z kółeczkiem na plecach, którego pociągnięcie powoduje, że Chudy wypowiada jedną ze standardowych formułek, np. „W moim bucie jest wąż”, „jesteś moim najlepszym zastępcą” bądź „ktoś zatruł studnię”; ulubiona zabawka Andy’ego, przywódca zabawek Andy’ego.
  • Tim AllenBuzz Astral (oryg. Buzz Lightyear) – figurka astronauty walczącego z Zurgiem; początkowo myśli, że nim rzeczywiście jest, sądzi, że posiada laser (dioda świecąca), że potrafi latać (małe skrzydła na sprężynce) oraz że baza się z nim skontaktuje (nagrany głos Buzza uruchamiany przyciskiem); Andy dostał go na urodziny; zepchnął Chudego z pierwszego miejsca wśród zabawek, którymi lubi bawić się Andy; swoje imię otrzymał na cześć znanego astronauty Buzza Aldrina.
  • Don Rickles – pan Bulwa (oryg. Mr. Potato Head) – antropomorficzny kartofelek, który marzy o żonie, Pani Bulwie, którą siostra Andy’ego dostała na gwiazdkę.
  • Jim Varney – Cienki (oryg. Slinky Dog) – jamnik, przyjaciel Chudego, środkowa część tułowia jamnika to sprężyna, przydaje się w wielu akcjach zabawek.
  • Wallace Shawn – Rex – figurka tyranozaura, mająca kompleks niższości. Pojawia się także w filmie Potwory i spółka.
  • John Ratzenberger – Hamm, świnka skarbonka.
  • Annie Potts – pastereczka Bou (oryg. Bo Peep) – jasnowłosa pasterka, miłość Chudego.
  • John Morris – Andy Davis – właściciel większości zabawek występujących w filmie.
  • Erik von Detten – Sid Phillips – sąsiad Andy’ego, który na koszulce nosi wizerunek czaszki i jest wrogiem zabawek.
  • Laurie Metcalf – pani Davis – matka Andy’ego i Molly.
  • Sarah Freeman – Anka Phillips (oryg. Hannah Phillips) – siostra Sida.
  • R. Lee Ermey – Sierżant (oryg. Sarge) – dowódca plastikowych żołnierzy, które często pomagają innym zabawkom.
  • Penn Jillette – spiker

Wersja polska

[edytuj | edytuj kod]

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Box office

[edytuj | edytuj kod]

Film Toy Story przyniósł blisko 192 miliony dolarów z dystrybucji w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie oraz ponad 171 mln w pozostałych państwach; razem 363 miliony przychodu z biletów[3], przy budżecie szacowanym na trzydzieści.

Krytyka w mediach

[edytuj | edytuj kod]

Film spotkał się z bardzo dobrą reakcją krytyków. W agregatorze recenzji Rotten Tomatoes 100% z 90 recenzji jest pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 9,02 na 10[4]. Z kolei w agregatorze Metacritic średnia ważona ocen z 26 recenzji wyniosła 95 punktów na 100[5].

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Kontynuacje

[edytuj | edytuj kod]

Kontynuacja filmu, Toy Story 2, pojawiła się w kinach w 1999 roku i również odniosła sukces artystyczny i komercyjny. Trzecia część, Toy Story 3 pojawiła się w 2010 i była uznawana za ostatni film serii, lecz 17 lipca 2012 Pixar potwierdził, że powstanie Toy Story 4, planowany pierwotnie na 2015 rok[7] Jego premiera została jednak przeniesiona, najpierw na rok 2017[8], a potem na 2019[9].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Sadowski: Historia efektów specjalnych (cz. 2) – efekty komputerowe i filmy CGI. Audiowizualni.pl, 2013. [dostęp 2015-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-17)].
  2. Daniel Felix Hrouzek, Toy Story – Příběh hraček dvakrát na Blu-ray [online], hdmag.cz, 25 grudnia 2009 [dostęp 2019-11-13] (cz.).
  3. Toy Story. Box Office Mojo. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
  4. Toy Story. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
  5. Toy Story. Metacritic. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
  6. a b c Toy Story (1995) Awards [online], IMDb [dostęp 2019-12-04] (ang.).
  7. https://web.archive.org/web/20120720214138/http://www.disneydreaming.com/2012/07/17/disney-pixar-announces-toy-story-4-movie/ Disney Pixar Announces „Toy Story 4″ Movie | Disney Dreaming.
  8. http://screenrant.com/toy-story-4-release-date-2017/ „Toy Story 4" Gets Official 2017 Release Date & Screenwriters [Updated].
  9. Julia Alexander, Toy Story 4 gets delayed again, this time to 2019 [online], Polygon, 26 października 2016 [dostęp 2017-02-12].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]