Przejdź do zawartości

Stolica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stolica Polski (Warszawa)

Stolicamiasto, w którym znajduje się siedziba centralnych organów państwa lub główne miasto okręgu, rejonu, województwa, krainy historycznej itp.

Określenie stolica w języku polskim pochodzi od wyrazu stolec, oznaczającego miejsce do siedzenia, tron[1].

Funkcje stolic

[edytuj | edytuj kod]
Państwa, których stolice nie są ich najludniejszymi miastami

Wyróżnia się następujące funkcje stolic[2]:

Rodzaje stolic

[edytuj | edytuj kod]

Z punktu widzenia morfologicznego wyróżnia się trzy rodzaje stolic[2]:

  1. stałe – historycznie ustalone, miasta będące głównymi ośrodkami w swych krajach przez kilka stuleci (np. Ateny, Londyn, Paryż, Rzym);
  2. ustanowione – świadomie ustalone (np. Brasília w Brazylii, Canberra w Australii, Abudża w Nigerii, Islamabad w Pakistanie, Belmopan w Belize, Ottawa w Kanadzie);
  3. podzielone – zarządzanie nie jest skupione w jednym miejscu, a w kilku (np. Amsterdam i Haga w Holandii, La Paz i Sucre w Boliwii, Pretoria, Kapsztad i Bloemfontein w Południowej Afryce, Santiago i Valparaíso w Chile)[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Poradnia językowa. PWN. [dostęp 2012-09-24]. (pol.).
  2. a b Stanisław Otok: Przestrzeń geopolityczna. W: Stanisław Otok: Geografia polityczna. Wyd. IX. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 86. ISBN 978-83-01-14892-8.
  3. 15 krajów, które mają więcej niż jedną stolicę [online], www.polityka.pl, 2017 [dostęp 2019-10-24] (pol.).