Przejdź do zawartości

Spadkobierca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Spadkobierca – podmiot, na który przechodzi ogół praw i obowiązków osoby zmarłej.

Spadkobierca testamentowy – powołana do spadku na podstawie testamentu osoba fizyczna osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, albo też dziecko poczęte (nieurodzone jeszcze w chwili otwarcia spadku), pod warunkiem, że urodzi się żywe.

Spadkobierca ustawowy – podmiot powołany do spadku na mocy odpowiednich ustaw, w przypadku gdy spadkodawca nie pozostawił ważnego testamentu albo gdy osoby powołane do spadku nie chcą lub nie mogą być spadkobiercami.

Spadkobiercami ustawowymi są:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy (tzw. otwarcie spadku). Spadkobierca może spadek przyjąć wprost bądź z dobrodziejstwem inwentarza albo odrzucić, składając w tej kwestii odpowiednie oświadczenie przed sądem lub notariuszem w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się, iż został do spadku powołany.

  • W razie prostego przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe bez ograniczenia.
  • W razie przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko do wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku.

Niemożność bycia spadkobiercą

[edytuj | edytuj kod]

Spadkobiercą nie może być:

  • osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku[1]
    (wyjątek[2]: nasciturus);
  • osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje[1]
    (wyjątek[3]: fundacja ustanowiona w testamencie, gdy zostanie wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w ciągu 2 lat od ogłoszenia testamentu);
  • jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która w tym czasie nie istnieje[4].

Spadkobiercą nie może być również osoba uznana za spadkobiercę niegodnego dziedziczenia. Jest ona wtedy wyłączona z dziedziczenia tak, jakby go nie dożyła. Tym samym zamiast tej osoby dziedziczą osoby uprawnione do dziedziczenia po osobie uznanej za niegodną dziedziczenia.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Art. 927 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360)
  2. Art. 927 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
  3. Art. 927 § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
  4. Art. 927 § 1 w zw. z art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny