Przejdź do zawartości

Shun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shun
Ilustracja
Wyobrażenie Shuna z czasów dynastii Han
mityczny cesarz Chin
Poprzednik

Yao

Następca

Yu

Shun (chiń. ; pinyin Shùn) – legendarny władca Chin, ostatni z Pięciu Cesarzy.

Objął rządy po Yao, który jeszcze za życia wyznaczył go na swojego następcę, przedkładając go z powodu jego zalet nad swojego rodzonego syna[1]. Przez konfucjanistów uważany był za jednego z idealnych władców. Księga dokumentów przyrównuje go do Yao, określa przydomkiem "Wspaniały" i wylicza liczne jego przymioty, takie jak przenikliwość, roztropność, łagodność i szczerość[2]. Gdy ojciec Shuna po ponownym ożenku i doczekaniu się nowego potomka próbował zabić pierwszego syna, ten cierpliwie znosił szykany i pozostał wierny ojcu, za co został później uznany za pierwszy z Dwudziestu Czterech Przykładów Synowskiej Miłości[3].

Shun miał polecić Yu zadanie poskromienia wód potopu, do jakiego doszło jeszcze za panowania cesarza Yao. Następnie wyznaczył Yu na swojego następcę, a ten stał się założycielem pierwszej chińskiej dynastii, Xia[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mieczysław Jerzy Künstler: Mitologia chińska. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Auriga, 2006, s. 180. ISBN 83-922635-4-5.
  2. Mieczysław Jerzy Künstler: Mitologia chińska. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Auriga, 2006, s. 183. ISBN 83-922635-4-5.
  3. Derek Walters: Mitologia Chin. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 1996, s. 156. ISBN 83-7120-229-6.
  4. Mieczysław Jerzy Künstler: Mitologia chińska. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Auriga, 2006, s. 187. ISBN 83-922635-4-5.