Przejdź do zawartości

Park Narodowy Shiretoko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Shiretoko
知床国立公園
Ilustracja
Panorama wybrzeża parku od strony Morza Ochockiego, po prawej góra Iō (1562 m), w głębi po lewej góra Shiretoko (1253,9 m)
park narodowy
Państwo

 Japonia

Położenie

Hokkaido

Data utworzenia

1 czerwca 1964

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Shiretoko”
Ziemia44°06′00,000″N 145°10′59,999″E/44,100000 145,183333
Strona internetowa
Shiretoko[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Jedno z pięciu jezior Shiretoko (Shiretoko Goko)
Państwo

 Japonia

Typ

przyrodniczy

Spełniane kryterium

IX, X

Numer ref.

1193

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2005
na 29. sesji

Park Narodowy Shiretoko (jap. 知床国立公園 Shiretoko Kokuritsu Kōen) – park narodowy zajmujący większą część półwyspu Shiretoko, który znajduje się na północno-wschodnim krańcu japońskiej wyspy Hokkaido. Powierzchnia parku wynosi 38 633 ha. Został on założony 1 czerwca 1964 roku.

Duża część półwyspu dostępna jest tylko pieszo lub łodzią, co czyni ten obszar jednym z najbardziej niedostępnych w Japonii. Park jest znany z największej w kraju populacji niedźwiedzi brunatnych, a także z możliwości oglądania spornej wyspy Kunaszyr (jap.: Kunashiri), której zwrotu (wraz z pozostałą częścią Terytoriów Północnych) domaga się Japonia, a która od zakończenia II wojny światowej jest okupowana przez Rosję.

Na terenie parku znajduje się Pięć Jezior Shiretoko (Shiretoko Goko). Są to niewielkie jeziora – zasilane podziemnymi źródłami – powstałe w odległej przeszłości w wyniku erupcji pobliskiego wulkanu Iō. Wyglądają jak efekt pięciu boskich odcisków palców i oferują piękne widoki na okoliczne góry i dziką przyrodę oraz zapewniają odwiedzającym łatwy sposób na poznanie dziewiczej przyrody[1].

Z parkingu do pierwszego jeziora prowadzi drewniana, podwyższona promenada o długości 800 m, co pozwala cieszyć się widokami na jezioro, Morze Ochockie i otaczające góry bez niszczenia delikatnego ekosystemu[1].

W 2005 r. UNESCO umieściło półwysep na liście światowego dziedzictwa i poradziło, aby chronić jego zasoby razem z Wyspami Kurylskimi należącymi do Rosji jako transgraniczny „Park Pokoju Światowego Dziedzictwa”.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Shiretoko Five Lakes. japan-guide.com, 2023. [dostęp 2023-06-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]