Przejdź do zawartości

Pancrase

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pancrase Hybrid Wrestling – założona w 1993 roku japońska organizacja mieszanych sztuk walki.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Organizacja została założona w 1993 roku przez trzech byłych wrestlerów: Masakatsu Funakiego, Minoru Suzukiego i Yusuke Fuke. Nazwa nawiązuje do antycznego sportu walki pankrationu.

W początkowym okresie istnienia organizacji walki przypominały bardziej mecze wrestlingu niż współczesne MMA (zakaz uderzania zamkniętą pięścią w głowę, przerywanie duszenia lub dźwigni, gdy rywal zdołał dotknąć lin, walki były w pewnym stopniu reżyserowane). Dlatego też oficjalnie zawody nazwane został hybrydowymi zapasami. Jednak z upływem czasu Pancrase coraz bardziej zbliżała się do głównego nurtu mieszanych sztuk walki i od 2000 roku pojedynki toczone są według typowych reguł MMA.

Początkowo Pancrase rozgłosem nie wykraczała poza granice Japonii, lecz wraz z sukcesami jej zawodników na innych arenach (np. braci Shamrocków czy Basa Ruttena w UFC) zdobyła popularność również na Zachodzie. W 1996 roku gala Pancrase po raz pierwszy była transmitowana w USA.

Obecnie organizacja przyznaje tytuł Króla Pancrase (ang. King of Pancrase) w ośmiu kategoriach wagowych oraz w najbardziej prestiżowej kategorii open (bez limitów wagowych).

Zasady walki

[edytuj | edytuj kod]

Lata 90.

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz tradycyjnych reguł stosowanych w grapplingu obowiązywał:

  • zakaz uderzania łokciami w głowę
  • zakaz uderzania pięścią w głowę
  • zakaz uderzania kolanami w głowę w parterze
  • zakaz kopania w głowę w parterze
  • standardowa walka trwała 15 minut, a walka tytułowa 30 minut (bez podziału na rundy)
  • walka mogła się zakończyć przez poddanie (np. w wyniku dźwigni bądź duszenia)
  • zawodnik w ciągu walki mógł cztery razy dotknąć lin ratując się przed poddaniem, choć za każdy taki ruch tracił jeden punkt. Piąte dotknięcie równało się automatycznej porażce.
  • w przypadku nokdaunu sędzia rozpoczynał liczenie do 10; jeśli zawodnik był w stanie się w tym czasie podnieść walkę wznawiano ale tracił on jeden punkt; jeśli nie zdołał tego dokonać, przegrywał przez nokaut
  • jeśli walka nie skończyła się przed czasem (przez poddanie, nokaut, stratę 5 punktów), wygrywał zawodnik, który stracił mniej punktów; w przypadku, gdy żaden z zawodników nie stracił punktu lub obaj stracili ich taką samą liczbę, ogłaszano remis.

Obecnie

[edytuj | edytuj kod]
  • walka toczona jest na ringu o wymiarach 7x7 m.
  • obowiązkowy sprzęt ochronny to rękawice MMA, suspensorium i ochraniacz na szczękę (fakultatywnie ochraniacze na kolana i piszczele)
  • standardowa walka trwa 2 lub 3 rundy po 5 minut, a walka tytułowa 3 rundy po 5 minut
  • dozwolone są wszelkie ciosy w stójce, rzuty, klincz oraz walka w parterze oprócz:
    • ciosów łokciami
    • uderzeń głową
    • uderzeń w krocze i kręgosłup
    • ciosów kolanami w głowę, gdy obaj zawodnicy są w parterze
    • dźwigni na małe stawy
    • wyrzucania rywala poza ring
    • chwytania się lin
    • ciągnięcia za włosy, atakowania otworów fizjologicznych, oczu itp.
  • jeśli walka nie zakończy się przed czasem (przez poddanie, nokaut, techniczny nokaut lub dyskwalifikację), zwycięzcę wyłaniają sędziowie, a gdy nie są w stanie tego dokonać, ogłasza się remis.

Kategorie wagowe

[edytuj | edytuj kod]

Do stycznia 2008

[edytuj | edytuj kod]
Kategoria Waga
Superciężka +100,5 kg / 221 lb
Ciężka +90,5 kg / 199 lb
Półciężka +82 kg / 181 lb
Średnia +75 kg / 165,7 lb
Półśrednia +69 kg / 152,5 lb
Lekka +64 kg / 141,4 lb
Piórkowa -64 kg / 141,4 lb

Obecnie

[edytuj | edytuj kod]
Kategoria Waga
Ciężka +93 kg / 205 lb
Półciężka +83,9 kg / 185 lb
Średnia +77,1 kg / 170 lb
Półśrednia +70,3 kg / 155 lb
Lekka +65,8 kg / 145 lb
Piórkowa +61,2 kg / 135 lb
Słomkowa +56,7 kg / 125 lb
Supermusza +54,4 kg / 120 lb
Musza -54,4 kg / -120 lb

Królowie Pancrase

[edytuj | edytuj kod]

Kategoria open

[edytuj | edytuj kod]
No. Nazwisko Data Miejsce Uwagi
1 Stany Zjednoczone Ken Shamrock
(pok. Manabu Yamada)
17 grudnia 1994 Tokio
2 Japonia Minoru Suzuki 13 maja 1995 Tokio
3 Holandia Bas Rutten 1 września 1995 Tokio
Stany Zjednoczone Frank Shamrock
(pok. Minoru Suzuki)
28 stycznia 1996 Jokohama Rutten był kontuzjowany i nie mógł bronić mistrzostwa, Shamrock został tymczasowym Królem Pancrase
3 Holandia Bas Rutten
(pok. Frank Shamrock)
16 maja 1996 Tokio unifikacja tytułu
wakujący tytuł październik 1996 Rutten zrezygnował z tytułu.
4 Japonia Masakatsu Funaki
(pok. Jason DeLucia)
15 grudnia 1996
5 Japonia Yūki Kondō 27 kwietnia 1997 Tokio
6 Japonia Masakatsu Funaki 20 grudnia 1997 Jokohama
7 Stany Zjednoczone Guy Mezger 26 kwietnia 1998 Jokohama
wakujący tytuł luty 1999 Mezger zrezygnował z tytułu i przeszedł do UFC
8 Japonia Yūki Kondō
(pok. Semmy Schilt)
18 kwietnia 1999 Jokohama
9 Holandia Semmy Schilt 28 listopada 1999 Osaka
10 Stany Zjednoczone Josh Barnett
(pok. Yūki Kondō)
31 sierpnia 2003 Tokio

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]